Πόσο σκληρή είναι η αλήθεια; (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Σήμερα είμαι καλύτερα. Ξεπέρασα το σοκ της πρώτης ημέρας, γεμίζοντας τις φλέβες μου με όσο περισσότερη αθλητική ενημέρωση μπορούσα. Το σύνδρομο της στέρησης με είχε καταβάλει, αλλά τώρα, λεπτό με λεπτό, συνέρχομαι. Αν πάλι νιώσω την ανάγκη να ανατρέξω σε κάποια δυνατή ψυχοτρόπο ουσία, τότε τραβάω μια τζούρα ενημέρωσης από τα τρίφυλλα που έχω μπροστά μου.

Μη με παρεξηγείς, φίλε αναγνώστη. Ετσι ονομάζεται η στήλη του Νικόλα Βασιλαρά στο «Sportime» και κυκλοφορεί ελεύθερα στα περίπτερα. Απορώ που κάποιοι αγωνίζονται να νομιμοποιήσουν τρίφυλλα και τζιβάνες. Πόσο πίσω, αλήθεια, έχουν μείνει.

Αυτό όμως που με άφησε με το στόμα ανοιχτό, διαβάζοντας το χθεσινό «Sportime», ήταν η σκληρή επίθεση που έκανε στη νεοσύστατη Σούπερ Λίγκα από τη στήλη του «Χωρίς Προφυλακτικό» ο μαθημένος στο ρίσκο Αγγελος Μενδρινός. Θέλει πολλά κότσια, μεγάλη πυγμή και αποφασιστικότητα για να γράψεις με γλώσσα σκληρή τις αλήθειες αυτές που τόλμησε, προς τιμήν του, να καταθέσει ο Αγγελος Μενδρινός. Την ίδια ώρα, μάλιστα, που πολλοί συνάδελφοί του σιωπούν.

Από τον τίτλο του άρθρου «Η ομορφιά του ποδοσφαίρου» καταλαβαίνεις, φίλε αναγνώστη, ότι η πένα του Μενδρινού στάζει... δηλητήριο. Ενα τόσο σκληρό γραπτό δεν θα μπορούσε να έχει άλλον τίτλο. Μεταφέρω μερικά αποσπάσματα, τα πιο κόσμια, επειδή δεν είμαστε για να τρέχουμε στα δικαστήρια για άλλους.

«Η Σούπερ Λίγκα είναι ένα ποτήρι με νερό. Αλλος το βλέπει... μισογεμάτο κι άλλος... μισοάδειο. Δεν είναι μόνο θέμα οπτικής, αλλά και ψυχικής διάθεσης. Στην πρεμιέρα του νέου πρωταθλήματος ήταν φανερή η προσπάθεια να εμφανιστεί κάτι καινούργιο. Οχι τόσο από άποψη θεάματος, αφού έτσι κι αλλιώς όλοι προσπαθούν για το καλύτερο, αλλά από άποψη νοοτροπίας. Αλλοι το πέτυχαν, άλλοι το προσπάθησαν και πλησίασαν τον στόχο κι άλλοι απλώς απέτυχαν».

Αλήθειες που πληγώνουν, φίλε αναγνώστη, αλλά μόνο ο Μενδρινός τις γράφει. Και συνεχίζει αποφασισμένος να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο.

«Ολα αυτά, όμως, χρειάζονται χρόνο για να γίνουν συνήθεια. Να γίνουν απαίτηση. Δεν είναι εύκολο για τον παράγοντα, τον προπονητή, τον ποδοσφαιριστή ή τον απλό οπαδό να διώξει από το μυαλό του ότι τον αδικεί ο διαιτητής. Ή ότι ο αντίπαλός του μεταχειρίζεται ένα σωρό τρόπους για να τον κερδίσει στο παρασκήνιο».

Μη με ρωτήσετε, φίλοι αναγνώστες, «Καλά, δεν φοβάται μην του κάνουν μήνυση, αγωγή, μην τον φιμώσουν με όλα αυτά που γράφει;», επειδή είναι αδύνατο να απαντήσω. Προφανώς ο Μενδρινός και αποδείξεις και στοιχεία έχει, αλλά, πάνω απ' όλα, είναι αποφασισμένος να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Θα το καταλάβετε στη συνέχεια…

«Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να φτάσει με το... καλησπέρα το τέλειο. Δεν γίνεται. Και παρατράγουδα, όπως αυτά των οπαδών του Αρη στο Αλκαζάρ, θα παρατηρηθούν και αψιμαχίες μέσα στο γήπεδο. Ολα θέλουν τον χρόνο τους. Το θέμα είναι να καταλάβουν οι ομάδες που το διαχειρίζονται. Αν πειστούν ότι το προϊόν τους είναι ελκυστικό και οι μεγάλες εταιρείες, οι χορηγοί, περιμένουν τα δικά τους δείγματα για να μπουν στο παιχνίδι, όλα θα γίνουν απλούστερα. Ακόμα και ο κόσμος που δεν γέμισε τα στάδια, μπορεί να το κάνει τις επόμενες αγωνιστικές. Στα σοβαρά ματς η προσέλευση δεν ήταν άσχημη. Μην ξεχνάμε ότι είναι ακόμα Αύγουστος και ο περισσότερος κόσμος προτιμά να κάνει μπάνιο στην εξοχή, από το να ιδρώσει στην εξέδρα κάποιου σταδίου. Μια χαρά τα πήγε η πρεμιέρα σε σχέση με αυτά που θα μπορούσε να συμβούν εάν οι μεγάλες ομάδες δεν είχαν αναλάβει την πρωτοβουλία για να αλλάξει κάτι στο ποδόσφαιρο. Δεν πρέπει να τα θέλουμε και όλα δικά μας».

Συγγνώμη, φίλε αναγνώστη, που δημοσίευσα τις σκληρές εκφράσεις του Μενδρινού ολογράφως, αλλά επιθυμία μου ήταν να παρουσιάσω το κείμενο αυτούσιο, με κίνδυνο να λογοδοτήσω κι εγώ αύριο στη Δικαιοσύνη για την αναδημοσίευση. Αλλά μια φορά στις τόσες γράφει ένας συνάδελφος αλήθειες και χρέος μας είναι, αφού δεν το πράττουμε εμείς, τουλάχιστον να τον στηρίξουμε.

Αλλά δεν γράφει μόνο ο Μενδρινός αλήθειες. Σε ανάλογο ύφος κινείται και η επιστολή που διάβασα στο χθεσινό «Φως» και την έστειλε με εκτίμηση ο Γιώργος Αραβόπουλος. Είμαι σίγουρος ότι το όνομα κάτι σας λέει, αλλά θα βοηθήσω κι εγώ για τους έχοντες ασθενή μνήμη.

Ετσι θα σας λύσω και τον γρίφο με το σκίτσο στο κέντρο της σελίδας, γιατί θα αναρωτηθήκατε τι ρόλο παίζει η φωτό που κρατάει ο Οτο. Λοιπόν η φωτό αυτή συνοδεύει την επιστολή που σας έλεγα και γράφει από κάτω: «Μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις. Με τη φανέλα της Αναγέννησης Αγ. Δημητρίου ο Ηλίας Ατματσίδης (δεύτερος από δεξιά), στο ξεκίνημα της καριέρας του. Επίσης διακρίνονται ο πρόεδρος της ομάδας Αραβόπουλος Γιώργος, ο γενικός αρχηγός Θαλαλαίος Ιωάννης και ο έφορος Τεντσογλίδης».

Δεν αναφέρει ποιοι διακρίνονται στη φωτό, επειδή τον Ατματσίδη, διότι δεν είναι τόσο γνωστός, μπορεί να τον ψάχνατε, αλλά τους υπόλοιπους, επειδή είναι διεθνούς φήμης, έστω και με λίγο ψάξιμο θα τους βρείτε. Πάμε τώρα στην επιστολή:

«Εχω προσφέρει κι έχω τιμηθεί επανειλημμένως από την ΕΠΣ Κοζάνης, από τον τότε πρόεδρο της κ. Κεντελοζίδη Εμορφο, για την προσφορά μου στο ποδόσφαιρο και ως πρόεδρος που ήμουνα 7 χρόνια σ' ένα ιστορικό μεγάλο σωματείο όπως ήταν η Αναγέννηση Αγ. Δημητρίου και ζήσαμε μεγάλες στιγμές και διακρίσεις στα τοπικά και περιφερειακά πρωταθλήματα. Ημουνα ο πρόεδρος της ομάδας που υπογράψαμε τη μεταγραφή του Ηλία Ατματσίδη στην ΑΕΠ Κοζάνης, άσχετα αν δεν ειπώθηκε ούτε γράφτηκε ποτέ γιατί μερικοί νόμισαν ότι είναι υποτιμητικό να πουν από πού ξεκίνησαν, την ομάδα που έβγαλε παικταράδες όπως ο Καζαντζίδης Χρήστος, Τεντσογλίδης Λάζαρος, Θαλαλαίος Ιωάννης και άλλοι. Επίσης στην ομάδα ΑΕΛ Ποντίων Κοζάνης έπαιξε και ο Ιεροκλής Στολτίδης –από εκεί πήραν μεταγραφή και έκαναν καριέρα σε ομάδες της Α' Εθνικής. Με την ταπεινή γνώση και προσφορά μου στο ποδόσφαιρο έχω μια μεγάλη απορία: πώς το καλύτερο χαφ της Α' Εθνικής, τον Στολτίδη, δεν τον καλεί ο Ρεχάγκελ στην Εθνική; Εδώ μήπως μπορεί ο κ. Τοπαλίδης –ο βοηθός του– που είναι από το ίδιο χωριό, από το Μαυροδένδρι Κοζάνης, να μας δώσει μια απάντηση;

Ηταν απορία όλων των Ελλήνων αυτή, αλλά τώρα που ρωτάει ο άνθρωπος τον οποίο τίμησε επανειλημμένως ο Κεντελοζίδης Εμορφος, ο Γερμανός οφείλει να απαντήσει. Αλλιώς κινδυνεύει με διαπόμπευση. Να στέκεται με τις ώρες στο Σύνταγμα κρατώντας τη φωτό όπως στο σκίτσο. Τυχερός, πάντως, ο Γερμανός, επειδή αν τον περιλάβαινε ο Μενδρινός, θα του έγραφε χειρότερα.