Εκεί που είσαι ήμουνα... (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Πολλές φορές έχω επισημάνει ότι είναι αδύνατο να υπάρξει μια νέα αρχή στο ποδόσφαιρο, όταν το διοικούν τα ίδια σκουριασμένα πρόσωπα, με τα ίδια σκουριασμένα οράματα. Η απορία μου εξακολουθεί να είναι πώς γίνεται
οι ιδιοκτήτες των ομάδων που προσδοκούν μια νέα αρχή να μην παίρνουν αποστάσεις από διάφορους που οδήγησαν το πρωτάθλημα στο σημερινό του χάλι. Πώς μπορεί να γίνει νέα αρχή, όταν και το σκηνικό των θεατρινισμών είναι φρικτά ίδιο;

Ενας φίλος με ρώτησε τι πιστεύω για τις πρόσφατες δηλώσεις του Γκαγκάτση σχετικά με τον ΟΠΑΠ και την πιθανότητα η ΕΠΟ να πάρει ποσοστά από το «Πάμε Στοίχημα».

Ελευθεροτυπία

Στις 23 Αυγούστου 2000, σαν χθες δηλαδή, πριν από έξι ολόκληρα χρόνια, δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία» η ακόλουθη είδηση: «Πάμε στοίχημα με ελληνικούς αγώνες; Η ΕΠΑΕ συζητάει με αγγλική εταιρεία το ενδεχόμενο να συνεργαστούν για να στήσουν τα δικά τους πρακτορεία στη χώρα μας, στα οποία θα παίζονται δελτία προκαθορισμένου στοιχήματος, που θα περιλαμβάνουν και αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Οι συζητήσεις έχουν προχωρήσει με τους Αγγλους, όπως ενημερώνει τους παράγοντες ο πρόεδρος της ΕΠΑΕ Βίκτωρας Μητρόπουλος, ο οποίος τους επισήμανε ότι "δεν υπάρχει νομικό κώλυμα και μπορούμε να διοργανώσουμε κι εμείς το παιχνίδι με τους Αγγλους"».

«Βήμα»

Στις 11 Αυγούστου 2006, δηλαδή πριν από δεκατρείς μέρες, διάβασα στο «ΒΗΜΑ» το εξής: «Το διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΟ αποφάσισε να συνεργαστεί με εταιρεία ειδικών συμβούλων οίκου του εξωτερικού, η οποία ειδικεύεται σε θέματα που αφορούν το ποδοσφαιρικό Στοίχημα, καθώς και με ειδικό γραφείο νομικών συμβούλων για το ίδιο θέμα. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΠΟ θα διεκδικήσει από τον ΟΠΑΠ πολύ μεγαλύτερο ανταποδοτικό όφελος από εκείνο που ο Οργανισμός προτίθεται να δώσει, κάτι που, άλλωστε, κατέστησε σαφές ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Γκαγκάτσης, σε στιχομυθία που είχε με τον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Γιώργο Στράτο».

Παροιμίες

Πριν από έξι χρόνια θα διοργάνωνε κόντρα στον ΟΠΑΠ το «Πάμε Στοίχημα» ο Βίκτωρας Μητρόπουλος. Φέτος θα το διοργανώσει ο Βασίλης Γκαγκάτσης. Η παροιμία «εκεί που είσαι ήμουνα κι εκεί που είμαι θα 'ρθεις» βρίσκει το απόλυτο της εφαρμογής της!

Βίκτωρας

Κοιτάξτε ποια είναι η πλάκα: όχι μόνο σκέφτονται τα ίδια πράγματα, αλλά μιλούν και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. «Είναι απαράδεκτο το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο να μην εισπράττει από τον ΟΠΑΠ ό,τι του αξίζει, τη στιγμή που σε χώρες του εξωτερικού, στην Τουρκία π.χ. ή στη Ρωσία ή ακόμα και στην Ουκρανία, η κερδοφορία των συλλόγων βασίζεται στη νόμιμη επιχορήγηση που οι ομάδες εισπράττουν από οργανισμούς όπως ο ΟΠΑΠ, που επισημαίνω ότι έπαψε να ανήκει αποκλειστικά στο Δημόσιο. Η κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι των ιδιωτών που κερδοσκοπούν από το ποδόσφαιρο και δεν δίνει στις ομάδες χρήματα που του ανήκουν». Αυτά έλεγε ο Βίκτωρας Μητρόπουλος σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό Metrosport στις 22 Νοεμβρίου 2003.

Γκαγκάτσης

«Είναι απαράδεκτο το γεγονός κάποιοι να παίρνουν χρήματα, εκμεταλλευόμενοι τη συμμετοχή των ελληνικών ομάδων στο Στοίχημα και το ποδόσφαιρο που βάζει την πρώτη ύλη να μην παίρνει χρήματα! Δεν είναι “αποτέλεσμα δημόσιο” το αποτέλεσμα ενός αγώνα. Εδώ δεν χρησιμοποιούν μόνο το αποτέλεσμα, αλλά πόσα γκολ θα σημειωθούν, ποιος θα πετύχει το πρώτο γκολ, πόσα κόρνερ θα χτυπηθούν, κ.λπ. Είναι μια σειρά από γεγονότα που χρησιμοποιούνται για κέρδος. Το δεύτερο γεγονός αφορά το μονοπώλιο της ΟΠΑΠ Α.Ε. Οσο το Δημόσιο είχε την πλειοψηφία των μετοχών κατά 51%, δικαίως θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν σας δίνουμε χρήματα. Μα τώρα που το 66% το έχουν ιδιώτες, είτε θεσμικοί είτε απλοί, θα μπαίνουν οι ελληνικές ομάδες στο Στοίχημα, θα βάζουμε δηλαδή εμείς το προϊόν και θα εισπράττει το Δημόσιο από το 34% των μετοχών και οι ιδιώτες από το υπόλοιπο 66%; Αυτό δεν το θέλει ούτε ο διάολος! Στην Τουρκία και στην Ουκρανία οι ομοσπονδίες και οι ομάδες πληρώνονται πάρα πολλά χρήματα από οργανισμούς τύπου ΟΠΑΠ και το ίδιο πρέπει να γίνει κι εδώ». Αυτά επαναλάμβανε ο Γκαγκάτσης λίγες μόλις μέρες πριν στο περιθώριο των (συγκλονιστικών) συζητήσεων που έγιναν στη συνέλευση της ΕΠΟ. Οχι με τον Στράτο. Κάνει εξίσου συγκλονιστικές συζητήσεις και με άλλους.

Τραγωδία

Δεν είναι καταπληκτικό ότι δύο ορκισμένοι εχθροί έχουν τόσο κοινές θέσεις ώστε να χρησιμοποιούν ακόμα και τα ίδια παραδείγματα; Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι από τη στιγμή που έχουν κάνει την ίδια διαδρομή (από την Καβάλας προς τη Συγγρού, τη Θεμιστοκλέους, την Παιανία κ.λπ.) είναι λογικό να έχουν και κοινούς προβληματισμούς. Κάποιος άλλος θα πρόσθετε ότι ο Σωκράτης (ένας είναι ο Σωκράτης) είναι καλός εγγαστρίμυθος: το παράδειγμα της Τουρκίας και της Ουκρανίας που οι δύο χρησιμοποιούν (όχι τυχαία, πρόκειται για δύο χώρες στις οποίες η ίδια εταιρεία τοποθέτησε τα λογισμικά) αποδεικνύει ότι είχαν καλό δάσκαλο. Θα μου πείτε, αυτές οι έννοιες είναι δύσκολες. Μην ανησυχείτε: και οι δύο μαθαίνουν γρήγορα –ρωτήστε και τον Στράτο! Το «Τουρκία, Ουκρανία παίρνουν λεφτά, ενώ εμάς δεν μας δίνουν» θα το ακούσουμε σύντομα σε κάποιο χορό αρχαίας τραγωδίας στην Επίδαυρο. Για να συγκινηθούμε.

Κράτος

Το κράτος πρέπει να ενθαρρύνει την ΕΠΟ να φέρει μια εταιρεία από το εξωτερικό και να διοργανώσει το Στοίχημα των αγώνων του ελληνικού πρωταθλήματος. Να παίζονται μονά αποδεκτά συγκλονιστικά ματς όπως το ΟΦΗ-Παναθηναϊκός, το Λεβαδειακός–Ολυμπιακός, το Κέρκυρα–Καλαμαριά, με διαιτητή τον Ζωγράφο. Επρεπε ήδη να έχει συμβεί αυτό: για να πάνε στη Συγγρού με δάδες οι παίκτες που θα έχουν ακουμπήσει χρήματα, μπας και τους βάλουν φωτιά και γλιτώσουμε.

Μυστήρια

Θέλω τώρα που η μεταγραφική περίοδος τελείωσε να υπενθυμίσω κάποια από τα μεγάλα μυστήρια του φετινού καλοκαιριού:
• Η γυναίκα του Ντελίμπασιτς. Πώς διάβολο πείστηκε να 'ρθει στην Ελλάδα, όταν μόλις μία εβδομάδα πριν τσίριζε και έλεγε «όχι, όχι, όχι»;
• Ο Τιάγκο. Ηρθε, έφυγε, ξαναήρθε, ξανάφυγε. Ουδείς κατάλαβε ποτέ το γιατί.
• Η επιλογή του Περόνε. Είναι δυνατόν τον σέντερ φορ του Ιωνικού να τον ήθελε ο ΠΑΟΚ και να προτίμησε την Καλαμαριά; Και πώς είναι δυνατόν η απόφαση με την οποία λύθηκε το συμβόλαιό του να βγήκε πέντε λεπτά μετά τη συνεδρίαση της επιτροπής, όταν συνήθως για μια τέτοια απόφαση απαιτούνται τρεις–τέσσερις μέρες;
• Τι ήταν αυτός ο Κινέζος που έφερε ο Μπότος στη Λάρισα;
• Ο Αϊλτον. Κανένας ποτέ δεν κατάλαβε ποιος είχε μιλήσει με τον μάνατζέρ του κάνοντάς τον να πιστεύει ότι η ΑΕΚ τον θέλει.
• Ο Γιόργκενσεν. Είναι δυνατόν να αρνήθηκε την πρόταση του Παναθηναϊκού για να επιστρέψει στην Κοπεγχάγη;
• Η γυναίκα του Σορεντίνο. Καλά, αυτός δεν έλεγε ότι πρέπει να επιστρέψει στην Ιταλία επειδή η γυναίκα του δεν αντέχει την Ελλάδα;
• Η επιστροφή του Χάρη Παππά στον Ολυμπιακό. Αν στην πρώτη αποστολή της χρονιάς ο καλός αυτός παίκτης αποκλείστηκε για να μπει στη θέση του ο Μπαμπαγκίντα, ο οποίος όλο το καλοκαίρι δεν αγωνίστηκε δευτερόλεπτο, γιατί τον κατέβασαν ξανά στου Ρέντη; Για να τον ταλαιπωρούν;
• Το φαινόμενο Κονέ. Απ' ό,τι διαβάζω, δεν πρέπει να έχει βγάλει εβδομάδα χωρίς να τραυματιστεί! Πώς γίνεται;
• Ο δανεισμός του Τόργκελε στον ΠΑΟΚ. Πότε άραγε τον αγόρασε ο ΠΑΟ και τον δάνεισε στους Θεσσαλονικείς; Και γιατί τον αγόρασε; Τι είναι τελικά αυτός ο Τόργκελε; Leasing;
• Η περιπέτεια του Φωτάκη. Είναι δυνατόν ένας ποδοσφαιριστής στην καλύτερη στιγμή του να παραμένει ένα χρόνο άνεργος επειδή μια ρημαδοεπιτροπή δεν μπορεί να αποφασίσει σε ποιον ανήκει;