Σούπερ Λίγκα, σούπερ υποκρισία (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Έγραφα τις προάλλες ότι η Σούπερ Λίγκα έχει έναν μεγάλο αντίπαλο: τη σούπερ μπόχα που χαρακτηρίζει ολόκληρο το ποδοσφαιρικό σύστημα, από τη στιγμή που αυτό διοικείται από τους ίδιους ανθρώπους, οι οποίοι το έχουν οδηγήσει στην απόλυτη ανυποληψία. Τελικώς, πέρα από αυτόν τον κίνδυνο, ανακάλυψα ότι η Σούπερ Λίγκα στα πρώτα βήματά της κινδυνεύει και από κάτι ακόμα: την υποκρισία, η οποία είναι ένα είδος παιδικής ασθένειας του νέου θεσμού. Γράφω τι συμβαίνει, για το καλό τους. Μπας και διορθωθούν, όσο ακόμα προλαβαίνουν…

Θα χρησιμοποιήσω μερικά παραδείγματα για να μη μου λένε πάλι ότι τους αδικώ.

Παράδειγμα 1ο

Στις δύο πρώτες αγωνιστικές, πολύ κακές διαιτησίες όπως αυτή του Γερμανάκου στο Λάρισα–Αρης 1-1, αυτή του Τσίκινη στο Αρης–Κέρκυρα 0-0 και αυτή του Τσαχειλίδη στο ΟΦΗ–ΑΕΚ 1-1 βαθμολογήθηκαν σχεδόν με άριστα για να φανεί ότι τάχα μου ανέβηκε το επίπεδο. Αυτό είναι σαφώς υποκριτικό, αλλά μπορώ και να το καταλάβω: στο μέτρο της δέσμευσης για ένα νέο ξεκίνημα, όλοι στέκονται απέναντι στους (απλήρωτους από πέρυσι) διαιτητές καλόβουλα. Αυτό, όμως, που είναι σούπερ υποκριτικό και ασυγχώρητο είναι ότι την ίδια στιγμή συζητιούνται στο Δ.Σ. της Σούπερ Λίγκας την Τρίτη τα προσωπικά του Κύρου Βασσάρα! Ξέρω όλη τη συζήτηση, αλλά δεν τη γράφω από σεβασμό στον άνθρωπο. Υπογραμμίζω, ωστόσο, ότι το να κάνεις ένα γιγάντιο κοκοκοκό για τα λάθη των διαιτητών και να συζητάς πόσο επηρεάζει έναν διαιτητή η σύντροφός του, δεν είναι στάση που τιμά το όργανο.

Παράδειγμα 2ο

Οπως δεν είναι σοβαρό να επιδιώκεις το τηλεοπτικό θάψιμο πράξεων βίας στη λογική του «δεν πρέπει να προβάλλουμε τα κακώς κείμενα». Πριν από δύο εβδομάδες πήγε στο SuperSport o εκ των διευθυντών της Σούπερ Λίγκας Γιώργος Κυργιακός να ευχαριστήσει το κανάλι, επειδή δεν πρόβαλε τα επεισόδια που έγιναν μετά το τέλος του ματς της Λάρισας με τον Αρη. Αναρωτιέμαι τι διάβολο πολιτική είναι να χώνεις το κεφάλι σου στην άμμο. Δηλαδή, αν μπει όρος στα κανάλια να μη δείχνουν τα επεισόδια, θα λυθεί το πρόβλημα της βίας; Το πιστεύουν σοβαρά αυτό ο Κυργιακός και οι συν αυτώ; Αν το πιστεύουν, συγγνώμη, αλλά μου θυμίζουν τον σύζυγο που για να τιμωρήσει τη γυναίκα του επειδή τον απατούσε, έκοψε τα γεννητικά όργανά του!

Παράδειγμα 3ο

Εχω κι άλλα. Στο τελευταίο Δ.Σ της Σούπερ Λίγκας, ο πανταχού παρών Βασίλης Γκαγκάτσης δήλωσε ότι δεν έχει ενημερωθεί για τα ονόματα των αντιπροσώπων της Σούπερ Λίγκας στο Δ.Σ. της ΕΠΟ και ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζει ως συμβούλους της ομοσπονδίας ούτε τον Κούκη ούτε τον Πέτρο Κόκκαλη ούτε τον Τσαχειλίδη. Γι' αυτόν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο το εκπροσωπούν ακόμα οι εκλεγμένοι της διαλυμένης ΕΠΑΕ (!), δηλαδή ο Στράτος (ένας βράχος…), ο Αδραχτάς, ο Αντιπαριώτης και ο Σάββας Θεοδωρίδης –τον Αδραχτά, μάλιστα, που είναι και το καλύτερο παιδί, τον πήρε στη Μολδαβία να βοηθήσει την Εθνική Ελλάδας και να τιμήσει και τη χώρα! Ο Πατρίκ Κομνηνός παραδέχτηκε (!) ότι ξέχασε (!) να στείλει στην ΕΠΟ το σχετικό έγγραφο με τις αλλαγές: με τόσα ταξίδια στη Γενεύη που έχει κάνει τον τελευταίο καιρό, μπορεί να έπαθε τζετ λαγκ! Το θέμα είναι ποιος τον πιστεύει. Η υποψία που υπάρχει είναι ότι το έγγραφο της αντικατάστασης των παλιών δεν στάλθηκε εγκαίρως, γιατί ο Κατάπτυστος ζήτησε και πήρε χρόνο για να αλωνίσει στο Δ.Σ. της ΕΠΟ, περνώντας αναντίρρητα απιθανιές, όπως το θέμα της διοργάνωσης του Στοιχήματος από την ΕΠΟ.

Παράδειγμα 4ο

Αντί να προβληματιστούν για τον λόγο ότι η Σούπερ Λίγκα και δώδεκα ομάδες Α' Εθνικής δεν έχουν ακόμα χορηγούς, συζητούν για τη στελέχωση των οργάνων της αθλητικής δικαιοσύνης -λες και θα τους ακούσει ο Κατάπτυστος και θα φοβηθεί, όταν δεν του βάζουν χέρι για μια σειρά από αθλιότητες. Ξέρετε γιατί καμία σοβαρή εταιρεία δεν πλησιάζει για να μπει χορηγός σε ομάδα ή έστω στο πρωτάθλημα; Γιατί η εικόνα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στα μάτια του επιχειρηματικού κόσμου είναι χειρότερη από ποτέ! Μετά τη ρήξη με την κυβέρνηση και τη στήριξη των απατεώνων από την πλευρά της διαπλοκής που λυμαίνεται τον χώρο, κάθε επιχειρηματίας σκέφτεται πού πάει να μπλέξει. Οι διακηρύξεις περί δημιουργίας φορέα που θα οργανώσει το Στοίχημα για λογαριασμό της ΕΠΟ (όλα τα 'χε η Μαργιωρή!) στάθηκαν αιτία να πέσει η μετοχή του ΟΠΑΠ περίπου 15%! Θα πάει επιχειρηματίας να συνδέσει το όνομά του με το ποδόσφαιρο όταν γίνονται τέτοιες επιπολαιότητες; Πολύ δύσκολο! Από τη στιγμή μάλιστα που το κράτος δεν θέλει να δώσει χρήματα, κάνοντας όπως τα προηγούμενα χρόνια τον υπερχορηγό (μέσω του ΟΠΑΠ, του ΟΤΕ, των Ελληνικών Πετρελαίων κ.λπ.), έχει πέσει τρόμος: γνωρίζω ότι σε ΠΑΕ η μόνη πρόταση χορηγίας που υπάρχει είναι από εταιρεία προφυλακτικών! Αντε να το δούμε κι αυτό.

Παράδειγμα 5ο

Η υποκρισία της Σούπερ Λίγκας σπάει κάθε ρεκόρ. Μιλούν για επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα και ένα εισιτήριο στο «καμένο» πέταλο του γηπέδου της Νέας Σμύρνης στοίχιζε 25 ευρώ! Δεν φταίει φυσικά γι' αυτό ο Πανιώνιος: αυτές είναι οι τιμές στην Ελλάδα. Θα ενδιαφερθεί κανένας να τις ξανακάνει λογικές; Πολύ αμφιβάλλω! Εξίσου αμφιβάλλω αν θα ζητηθεί το όνομα της ιδιοφυΐας που έβαλε στον ΚΑΠ τους διπλασιασμούς των προστίμων για τις κίτρινες κάρτες. Εδώ έκανε την ΕΠΟ σκουπίδι η ΟΥΕΦA στο θέμα της συμμετοχής του ΠΑΟΚ στο ΟΥΕΦA και δεν ζήτησαν οι κατά τ' άλλα οραματιστές της νέας εποχής την παραίτηση κανενός υπευθύνου. Θα προβληματιστούν τώρα για το ότι επιβάλλονται έμμεσοι κεφαλικοί φόροι ακόμα και στα ερασιτεχνικά σωματεία από τους σουλτάνους του ελληνικού ποδοσφαίρου;

Συμπέρασμα

Αν δεν ασχοληθείς με ένα πρόβλημα και προσποιείσαι ότι δεν υπάρχει, είναι αδύνατο να το λύσεις. Η υποκρισία είναι ο φερετζές της μιζέριας…

Καταραμένα αγγλικά

Χάρη στην επιμονή του αναγνώστη Πάρη Προδρομίδη (που κάνει μάστερ στα οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Χέντελμπεργκ!) ανακάλυψα μία ακόμα γκάφα της ΕΠΟ. Αφορά το ζήτημα των άνεργων ποδοσφαιριστών και το δικαίωμα που έχουν οι ομάδες να τους αποκτήσουν μετά το τέλος της μεταγραφικής περιόδου.
Υπάρχει μία οδηγία της FIFA, η οδηγία 818 του Σεπτεμβρίου του 2002, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η παγκόσμια ομοσπονδία εξουσιοδοτεί τις ομοσπονδίες να επιτρέπουν μεταγραφές ποδοσφαιριστών και μετά το πέρας των επίσημων μεταγραφικών περιόδων, φτάνει αυτοί να είναι άνεργοι. Την έχω, αλλά δεν τη δημοσιεύω στα αγγλικά, γιατί ο Γκαγκάτσης δεν τα καταλαβαίνει. Στην Ελλάδα η επίσημη μεταγραφική περίοδος ξεκίνησε την 1η Ιουλίου και ολοκληρώθηκε στις 17 Αυγούστου. Αυτό σημαίνει ότι ένας ποδοσφαιριστής, του οποίου το συμβόλαιο λήγει στις 30.06.2006 και από 01.07.2006 (πρώτη μέρα της επίσημης μεταγραφικής περιόδου) δεν έχει ομάδα και δεν βρήκε έως τις 17.08.2006 (τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου), σύμφωνα με τη FIFA, θα μπορούσε να μεταγραφεί σε ομάδα και εκτός της επίσημης μεταγραφικής περιόδου: αυτό γίνεται σε όλο τον κόσμο! Ο κύριος Ζε Ρομπέρτο π.χ. σύμφωνα με την οδηγία της FIFA δύναται να βρει δουλειά στην Ισπανία, την Αγγλία, την Ιταλία κ.λπ. και μετά το τέλος της επίσημης μεταγραφικής περιόδου, που σε αυτές τις χώρες λήγει στις 31 Αυγούστου. Γι' αυτό ο Βραζιλιάνος δεν βιάζεται: είχε συμβόλαιο με την Μπάγερν Μονάχου που έληξε και αν δεν βρει ομάδα εντός της τρέχουσας μεταγραφικής περιόδου, δύναται να βρει ομάδα και τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο. Οχι όμως στην Ελλάδα! Γιατί εδώ η ΕΠΟ -που κατά τ' άλλα εναρμόνισε το καταστατικό της με τη FIFA- μισή ώρα μετά την επίσημη λήξη της μεταγραφικής περιόδου, την Πέμπτη 17 Αυγούστου και ώρα 20:30 μ.μ., έβγαλε ανακοίνωση με την οποία υποστηρίζει ότι με απόφαση του Δ.Σ. μια ομάδα μπορεί να αποκτήσει μόνο ποδοσφαιριστή που ήταν άνεργος πριν από την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου, από πέρυσι δηλαδή (!), και επιπλέον προσθέτει ότι οι παίκτες αυτοί μπορούν να διαπραγματευθούν τη μετακίνησή τους στους συλλόγους έως τις 5.9.2006 –ορίζοντας έναν χρονικό περιορισμό που για τη FIFA δεν υπάρχει! Την επόμενη μέρα με δηλώσεις στο «Φως» ο Γκαγκάτσης δίνει τη δική του ερμηνεία, δηλώνοντας ότι γι' αυτόν και το Δ.Σ. άνεργοι και ελεύθεροι ποδοσφαιριστές θεωρούνται αυτοί που τα συμβόλαιά τους λύθηκαν πριν από την επίσημη λήξη της αγωνιστικής περιόδου, δηλαδή στις 15 Ιουνίου! Γιατί; Γιατί εδώ ισχύουν άλλοι νόμοι. Κατάπτυστοι…