Ο ΠΑΟ, δυστυχώς γι’ αυτόν, νίκησε! (Sportday / Μιχάλης Τσόχος)

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν υποθέσεις και δεν υπάρχουν «αν»... Παρά ταύτα, εμείς θα κάνουμε ορισμένες υποθέσεις, για να καταλήξουμε σε ένα... χοντροκομμένο –είναι αλήθεια– συμπέρασμα, το οποίο όμως πιστεύουμε ότι είναι απολύτως χαρακτηριστικό της κατάστασης στον Παναθηναϊκό. Αν ο Σαλπιγγίδης δεν είχε πάρει το πέναλτι από τον Παβιό και ο Παπαδόπουλος δεν είχε ευστοχήσει, αν, δηλαδή, το προχθεσινό ματς στο ΟΑΚΑ είχε λήξει ισόπαλο 0-0, πιστεύω ότι οι «πράσινοι» θα έβγαιναν κερδισμένοι. Με φόβο μήπως ο Τζίγκερ μάς... βγάλει στη σέντρα, θα κάνω την εξής εκτίμηση: Αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε νικήσει και ο Μπάκε, έπειτα από αυτή την άθλια εμφάνιση της ομάδας του (μία από τις χειρότερες την τελευταία πενταετία), έβγαινε και έλεγε στη συνέντευξη Τύπου αυτά που είπε χθες, τότε ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού θα έψαχνε προπονητή. Και αυτό θα ήταν καλό, διότι πολύ φοβάμαι ότι έτσι και αλλιώς ο Τζίγκερ σύντομα θα ψάξει για προπονητή. Όσο γρηγορότερα συμβεί, λοιπόν, αυτή η αλλαγή, τόσο καλύτερα για τον Παναθηναϊκό. Διότι όσο πιο γρήγορα έρθει ο νέος, τόσο περισσότερο χρόνο θα έχει για να διορθώσει όσα απίθανα κάνει και βλέπει ο Μπάκε.

Μα να μας πει ο Σουηδός ότι δεν έκανε αλλαγή για να μην χαλάσει ο ρυθμός της ομάδας του! Ο μόνος ρυθμός που μπορούσε να χαλάσει ήταν το... ροχαλητό όσων πήγαν στο ΟΑΚΑ και αποκοιμήθηκαν με τον Παναθηναϊκό που έχει φτιάξει ο Σουηδός. Ειλικρινά, ποτέ μου δεν θυμάμαι για κάποιον προπονητή να έχω γράψει τόσο σκληρά και να τον έχω κρίνει τόσο νωρίς, αλλά αυτά που κάνει ο Μπάκε δεν τα έχω δει ποτέ μου και από κανέναν. Μα να αφήνει εκτός ενδεκάδας στο χθεσινό ματς τον καλύτερο παίκτη του Παναθηναϊκού στο προηγούμενο παιχνίδι, τον Ρομέρο; Να μην κάνει ούτε μία αλλαγή, επειδή, όπως μας είπε, μετά το 25' η ομάδα είχε ρυθμό, ήταν συμπαγής, δημιουργούσε ευκαιρίες και ήταν πάνω-κάτω, όπως θέλει να τη βλέπει; Όσα είπε είναι λόγος απόλυσης, πόσω μάλλον όσα κάνει. Τελικά, όσοι έλεγαν ως ανέκδοτο ότι η Κοπεγχάγη έπρεπε, για να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, να... στείλει τον Μπάκε δεν έχουν και πολύ άδικο.

Κατά τα λοιπά, το πρωτάθλημα μάς πείθει, μετά και την ολοκλήρωση της τρίτης αγωνιστικής, ότι φέτος δεν υπάρχει ομάδα που στο τέλος του πρωταθλήματος θα μας έχει αφήσει με ανοικτό το στόμα. Ο Ηρακλής, που το έκανε πέρυσι, φέτος βολοδέρνει και δεν νομίζω ότι μπορεί να τερματίσει τέταρτος ξανά. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και για την Ξάνθη. Η ομάδα που έπαιξε στο ΟΑΚΑ ήταν πολύ μέτρια για Ξάνθη. Η περσινή ή η προπέρσινη ομάδα της Ξάνθης αποκλείεται να είχε ηττηθεί προχθές στο ΟΑΚΑ. Ατρόμητος και Λάρισα, παρά την ενίσχυση, δεν μπορούν να μας πείσουν ότι είναι ικανές για μεγάλα πράγματα. Και ο Ιωνικός, όσο καλά και να πάει, δεν μπορεί να τερματίσει τέταρτος-πέμπτος και να απειλήσει κάποιους από τους «μεγάλους». Απλώς μπορεί να σωθεί νωρίς, όπως έκανε και πέρυσι. Τι μένει; Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ. Ξεκινώντας από την τελευταία, μετά τις τρεις ισοπαλίες στα τρία πρώτα ματς, η λογική λέει ότι θα πάει στο Καραϊσκάκη σε δύο αγωνιστικές για να παίξει την παραμονή της στη διεκδίκηση του τίτλου. Διότι αν χάσει εκεί, τότε η διαφορά -και βαθμολογική και ψυχολογική- θα είναι πολύ μεγάλη και δεν θα της επιτρέπει να επιστρέψει στον τίτλο. Ο Παναθηναϊκός με την γκέλα κόντρα στον Ιωνικό πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων το θεωρητικά εύκολο πρόγραμμα που είχε. Αυτό όμως είναι το λιγότερο μπροστά στην κακή κατάσταση της ομάδας. Ποιος, αλήθεια, βάζει τα λεφτά του ότι ο Παναθηναϊκός θα νικήσει την ερχόμενη Κυριακή στη Νέα Σμύρνη; Ο Ολυμπιακός, αν δεν είχε το Τσάμπιονς Λιγκ, έμοιαζε δύσκολο να κινδυνεύσει και φέτος από τους αντιπάλους του. Επειδή όμως οι «ερυθρόλευκοι» είναι κατ' εξοχήν ομάδα ψυχολογίας, αν το πράγμα στην Ευρώπη αρχίσει και στραβώνει (την Τρίτη, για παράδειγμα, με τη Βαλένθια), τότε κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η συνέχεια.

ΥΓ: Και κάτι τελευταίο. Ποιος είναι βέβαιος ότι η ΑΕΚ, που τα τελευταία χρόνια μόνο δύο φορές κατάφερε να παίξει Τσάμπιονς Λιγκ, αυτές που είχε στον πάγκο τον Σάντος, δεν θα νοσταλγήσει τον Πορτογάλο; Διότι καλό το θεαματικό ποδόσφαιρο, αλλά ο Έλληνας φίλαθλος-οπαδός πάει στο γήπεδο και θέλει να βλέπει πού και πού την ομάδα να κερδίζει. Και με τον Σάντος, έστω και στο 95', την έβλεπε οκτώ στις 10 φορές στην Ελλάδα να κερδίζει. Με τον Φερέρ μέχρι τώρα έχουμε «0 στα 3» και βλέπουμε...