Σάββα, προχωράμε. Αλλά πού πάμε; (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Η χθεσινή συνάντηση της διοίκησης του Ηρακλή με τον Σάββα Κωφίδη ήταν ένας ακόμη κρίκος σε μια αλυσίδα γεγονότων, όπως μοιάζει αυτή η αναστάτωση στις τάξεις των «κυανόλευκων» από τις αρχές του χρόνου.
Αμα τη επιστροφή του Γιώργου Σπανουδάκη τον περασμένο Ιανουάριο, δημιουργήθηκαν τουλάχιστο δύο μέτωπα. Από τη μια, οι οπαδοί του Ηρακλή, που θεώρησαν ότι η παρουσία του ιδιοκτήτη δεν θα οδηγούσε πουθενά. Και από την άλλη, η διοίκηση του Γιώργου Σπανουδάκη, ο οποίος βρήκε στήριγμα κυρίως στο πρόσωπο του Γιάννη Σαρηκεχαγιά, του ανθρώπου που συνέβαλε τα μέγιστα σε οικονομικό επίπεδο.

Η απόδοση του Ηρακλή απέφερε λόγω κεκτημένης ταχύτητας εντυπωσιακά αποτελέσματα, για να καταλάβει από νωρίς τη θέση του ΟΥΕΦΑ και να φτάσει μέχρι την έξοδό του στην Ευρώπη. Αυτό όμως δεν στάθηκε αιτία για εκεχειρία. Τα δύο αντίπαλα «στρατόπεδα» εξακολουθούν να βρίσκονται στα χαρακώματα και κάπου στη μέση βρίσκεται ο Σάββας Κωφίδης και οι παίκτες του. Κάποιοι πιο αγαπητοί, κάποιοι άλλοι λιγότερο συμπαθείς. Ο Κωφίδης πάντως κατέχει «αυτοκρατορική» θέση στη συνείδηση των Ηρακλειδέων, οι οποίοι τον έχουν συνδέσει αποκλειστικά και μόνο με οτιδήποτε θετικό προκύπτει από την προσπάθεια της ομάδας τους.

Ναι, ο Σάββας που δικαίως αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς για την περίοδο που πέρασε. Βρίσκεται στο απυρόβλητο και όχι τυχαία. Ο δικός του Ηρακλής «έβγαζε μάτια» πέρυσι, έχοντας χρεωθεί ανάλογο τραγικό ξεκίνημα με το φετινό. Ο δικός του Ηρακλής είναι κι αυτός που φέτος χρειάζεται τη στήριξη της αμφιλεγόμενης διοίκησης για να προχωρήσει στο επόμενο βήμα του χωρίς παρατράγουδα.

Η διοίκηση λοιπόν του Γιώργου Σπανουδάκη επέλεξε τη χθεσινή ημέρα, λίγο πριν από την ευρωπαϊκή σέντρα στην Κρακοβία κόντρα στη Βίσλα, για να προσφέρει απλόχερα τη στήριξή της στις ικανότητες του Σάββα Κωφίδη.
Το ίδιο επέλεξε να κάνει λίγες στιγμές μετά το τέλος του αγώνα της περασμένης Κυριακής, όταν ο ΟΦΗ εκμεταλλεύτηκε τον κακό Ηρακλή για να πάρει το «διπλό» στο Καυταντζόγλειο. Πήγε στα αποδυτήρια, πλησίασε τον προπονητή και του είπε (σε λαϊκό τόνο): «Μη μασάς. Προχώρα. Εγώ είμαι εδώ, κοντά σου».

Απάντηση στο ερώτημα που βασανίζει τους φίλους του Ηρακλή, το οποίο ενδεχομένως να στενoχωρεί αρκετούς άλλους που θα περίμεναν πολλά περισσότερα από την ομάδα-«χάρμα ιδέσθαι» του περσινού πρωταθλήματος, δεν έχει δοθεί.

Μόνον ως δικαιολογία μπορεί να εκληφθεί η απουσία του Λαγού, την οποία έχει μνημονεύσει κατ' επανάληψη ο τεχνικός της ομάδας.

Θα πρέπει βέβαια να αναλογιστούμε τα εξής:

Ο Λαγός αποτελεί μεγάλη απώλεια για μια ομάδα που είχε ως «όπλο» της τη συνοχή ανάμεσα σε ικανούς ποδοσφαιριστές. Δεν ήταν μόνον η δική του απουσία από τον βασικό κορμό. Αποχώρησε ο Σεγκιρί, έφυγε κι ο Στεφανής. Αν δεν είναι σημαντικές οι τελευταίες δύο απώλειες, τότε ας ρίξουμε μια ματιά όχι σε όσα καταφέρνουν στις ομάδες oπου κατέληξαν, αλλά σε όσα παθαίνει ο Ηρακλής στα «μετόπισθεν».

Ηταν τελικά αποκλειστική ευθύνη της διοίκησης που δεν ενισχύθηκε η ομάδα από το ξεκίνημα της προετοιμασίας, με αποτέλεσμα οι παίκτες που προστέθηκαν στο ρόστερ να μην είναι ακόμα έτοιμοι (Μπιλίσκοφ και Ρίβας); Εξαίρεση αποτελεί ο Μαυρογενίδης.

Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το γεγονός ότι διοίκηση και οργανωμένοι οπαδοί εξακολουθούν να διατηρούν την κόντρα τους, με τους τελευταίους να την έχουν μετατρέψει σε ανένδοτο αγώνα για την εκπαραθύρωση του Γιώργου Σπανουδάκη, χωρίς όμως να υπάρχει διάδοχη κατάσταση; Ο αντίκτυπος στον αγωνιστικό τομέα μεταφράζεται σε μειωμένη διάθεση για καλύτερο ποδόσφαιρο.

Υπάρχουν ορισμένες στιγμές που ακόμα και ο πιο αδαής και φίλα προσκείμενος στον Σάββα Κωφίδη αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε σύγχυση. Θα ήταν μάλλον παράλογο να μη βρεθεί σε αυτή τη θέση μετά τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι και ειδικότερα κατά το μεταγραφικό «παζάρι», από το οποίο βγήκε προδομένος. Οχι βέβαια γι' αυτούς που έφυγαν, αλλά γι' αυτούς που χάθηκαν στην πορεία των μεταγραφών, περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό την πιθανότητα επιτυχίας των επιλογών του. Οι παίκτες που επέλεξε αρχικά ο Κωφίδης δεν ήρθαν ποτέ στο Καυταντζόγλειο και, όπως είναι γνωστό, την τελευταία στιγμή προστέθηκαν δύο νέα πρόσωπα. Στους Ρίβας και Μπιλίσκοφ θα προσθέσουμε τον Κύπριο Αλέκο Αλέκου, που δεν μπορεί ακόμα να βοηθήσει αποτελεσματικά.

Η οικονομική πολιτική της διοίκησης στα μεταγραφικά της ομάδας μετά την πώληση του Λαγού δεν ικανοποίησε κανέναν. Κανείς βέβαια δεν μιλά πλέον για τις πληρωμές των παικτών, οι οποίες έχουν εξομαλυνθεί σε σημαντικό βαθμό (έφτασαν σε σημείο να χρωστούν στους παίκτες μισθούς και δόσεις πέντε μηνών), μέχρι που τώρα η «ψαλίδα» έκλεισε. Αν η διοίκηση των περιορισμένων δυνατοτήτων κινήθηκε στις μεταγραφές με γνώμονα να μην ξοδέψει περισσότερα από όσα πρέπει προκειμένου να εξασφαλίσει τα συμβόλαια των παικτών και την ομαλή αποπληρωμή τους, τότε καλώς έπραξε. Ωστόσο, θα υπάρχει αγωνιστικό κόστος.

Αν υπάρξει τελικά η χρυσή τομή ανάμεσα σε διοίκηση και οπαδούς και οι τελευταίοι επανακάμψουν στις κερκίδες του Καυταντζόγλειου, τότε θεωρείται απόλυτα βέβαιο ότι οι παίκτες θα αποκτήσουν έναν ακόμα λόγο για να στηρίξουν την υστεροφημία τους και να δώσουν συνέχεια στην περσινή πορεία.

Διακρίνει κανείς ότι στο εσωτερικό της ομάδας υπάρχει ρήγμα, αν όχι ρήγματα. Το βαθύτερο προέκυψε με την επιλογή του Φάνη Κατεργιαννάκη, η οποία εμπεριέχει αρκετό παρασκήνιο. Ο Κωφίδης τον αμφισβήτησε όταν είπε ότι δεν νιώθει ασφαλής με τον Φάνη κάτω από τα δοκάρια, οι υπόλοιποι παίκτες έσπευσαν να στηρίξουν τον τερματοφύλακα όταν το άκουσαν και τελικά κάνει ντεμπούτο με τον ΟΦΗ, για να δεχθεί τρία γκολ για τα οποία δεν ευθύνεται. Και τώρα τι γίνεται; Θα επανέλθει ο Αμπάρης; Ευτυχώς που υπάρχει η πολυτέλεια να επιλέξει ανάμεσα σε ικανότατους τερματοφύλακες.
Τέλος, το πρόγραμμα δεν ευνοεί υπέρμετρη αισιοδοξία. Αντίθετα, επιβάλλει να ανασκουμπωθούν όλοι στην προσπάθεια να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Ο Ηρακλής παίζει ΟΥΕΦΑ (μεθαύριο) και θα χρειαστεί να κοντράρει τη Βίσλα με γεμάτες τις δεξαμενές του, χωρίς να τον απασχολούν τα παρατράγουδα των εν Ελλάδι υποχρεώσεών του. Μόνον έτσι ίσως καταφέρει να ανακτήσει δυνάμεις για να προχωρήσει, έχοντας μπροστά του την ΑΕΚ, τον Ατρόμητο (εκτός) και τον Ολυμπιακό (εντός) μέχρι το τέλος του μήνα.

Πάντως, όσοι επιμένουν ακόμα και σήμερα ότι υπάρχει πλάνο της διοίκησης που θα εξωθήσει τον Σάββα Κωφίδη σε παραίτηση ή θα τον... παραιτήσει, δεν δικαιώνονται. Αντιθέτως, ανατρέπεται το «σενάριο» αποπομπής του προπονητή, ο οποίος τυγχάνει εμπράκτως καθολικής αποδοχής, όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ.

Βέβαια, διοικητική στήριξη στο πρόσωπο του προπονητή έχουμε καταγράψει πολλάκις (σε άλλες περιπτώσεις), με τα πράγματα τελικά να οδηγούνται πολύ σύντομα σε «διαζύγιο». Αυτό όμως είναι κάτι που θα μας απασχολήσει εφόσον φτάσει η ώρα της κρίσης.