Α, ρε «καταστρόφα» (Sportday / Μιχάλης Τσόχος)

Τα πράγματα είναι απλά. Η Βαλένθια χθες στο Καραϊσκάκη ήταν απολαυστική. Τι κι αν έλειπαν τρεις σούπερ παίκτες της, όπως ο Χοακίν, ο Μπαράχα και ο Αλμπέλδα. Τι κι αν ο προπονητής της αποφάσισε να ξεκουράσει τον Βιθέντε και τον άφησε στον πάγκο. Η Βαλένθια ήταν απολαυστική! Έλεγα πριν από το ματς στον Μπάμπη ότι έχω την αίσθηση ότι αυτή η ομάδα μπορεί όχι μόνο να διεκδικήσει το ισπανικό πρωτάθλημα, αλλά και να το πάρει από την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ. Χθες, λοιπόν, η Βαλένθια μας έδειξε ότι φέτος μπορεί να πάει πολύ ψηλά.

Ας δούμε τώρα και τι μας έδειξε ο Ολυμπιακός. Κατ' επανάληψη έχω τονίσει ότι φέτος ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν διέθεσε για την ομάδα όσα θα έπρεπε και όσα θα μπορούσε με βάση και την πώληση του Τουρέ, η οποία έφερε αρκετά εκατ. ευρώ στα ταμεία. Αυτά όμως όταν παίζεις με τη Βαλένθια είναι σχετικά. Δηλαδή πόσα να έχει βάλει ακόμα. Άλλα πέντε εκατ. ευρώ, άλλα δέκα εκατ. ευρώ (δηλαδή το ένα τρίτο από τα χρήματα που έδωσε η Βαλένθια για να πάρει τον Χοακίν, ο οποίος χθες δεν έπαιζε...). Συνεπώς δεν είναι μόνο εκεί το θέμα.

Ο Σόλιντ χθες απέτυχε να κάνει την υπέρβαση. Οι δύο παίκτες που ο ίδιος επέλεξε ήταν χθες οι χειρότεροι της άμυνας. Επιπλέον, ο τρόπος που δοκίμασε να αμυνθεί στο δεύτερο ημίχρονο φανερώνει και ότι δεν κατάλαβε τι συνέβη στο πρώτο ημίχρονο. Οταν ο Καστίγιο ισοφάρισε, ο Αντύπας δίπλα μου μου είπε «ένα ακόμα ο "Ρίμπο" και εντάξει είμαστε». Η απάντησή μου ήταν απλή. «Παρακάλα να πουν οι Ισπανοί ότι καλό είναι και το 2-2, διαφορετικά έχει κι άλλα». Ήταν φανερό ότι ο Μοριέντες και ο Βίγια όποτε ήθελαν μπορούσαν να σκοράρουν. Ο Σόλιντ δεν το κατάλαβε. Ας έβαζε τρίτο στόπερ μετά το 2-2 και ας του έλεγαν ότι γύρισε την ομάδα πίσω. Ας μην έβγαζε τον Ανατολάκη και ας έβγαζε τον Ουαντού (έστω κι αν είναι θέμα απειρίας και άγχους, επειδή δεν έχει παίξει ξανά Τσάμπιονς Λιγκ, έστω κι αν ήταν κακή βραδιά). Χειρότερη εμφάνιση από στόπερ στην ιστορία του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν έχει υπάρξει. Συνεπώς, έπρεπε επειγόντως να βγει.

Εστω κι αν η μονομαχία είναι Γολιάθ εναντίον Δαβίδ, και τέτοια ήταν χθες, οφείλεις να το παλέψεις. Και χθες το πάλεψαν μόνο ορισμένοι παίκτες. Ο καταπληκτικός Κωνσταντίνου, ο τουρμποκίνητος Καστίγιο, ο νεροκουβαλητής Στολτίδης και ο Νικοπολίδης, ο οποίος δέχτηκε τέσσερα, αλλά έβγαλε τουλάχιστον άλλα τόσα.
ΥΓ.: Πώς το είχε πει ο Σέλουκ; «Καταστρόφα». Δεν είναι ακριβώς έτσι, αλλά τον θυμήθηκα χθες...