Η ζαλάδα και η έλλειψη του γκολ (Sportday / Βασίλης Σαμπράκος)

Για μια ομάδα που ταξίδεψε συνειδητοποιημένη στο Μιλάνο, η χθεσινή εμπειρία μπορεί να έχει σημαντικά θετική επίδραση. Η εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου είναι αυτή που πρέπει να κρατήσουν ο Λορένσο Σέρα Φερέρ και οι ποδοσφαιριστές του. Αν χτίσουν πάνω σ' αυτή, είναι ικανοί να διαγράψουν πορεία που θα ικανοποιήσει το κοινό της ομάδας κι ενδεχομένως θα της δώσει το δικαίωμα να συνεχίσει στην Ευρώπη, δηλαδή στο ΟΥΕΦΑ.

Στην οικονομία της διοργάνωσης η χθεσινή ήττα ήταν στο πρόγραμμα. Η ΑΕΚ θα έχανε πολλά μόνο αν έγραφε πολλά το κοντέρ και αν η εμφάνισή της την έκανε να μοιάζει πολύ φτωχός έως και άπορος συγγενής. Αυτό δεν συνέβη. Στην ΑΕΚ κόστισε πολύ η έλλειψη συγκέντρωσης στο πρώτο ημίχρονο και οι σημαντικές -γι' αυτό το ματς- απουσίες. Με τον Ζήκο στην 11άδα της και τον Γεωργέα η εικόνα στο πρώτο ημίχρονο θα ήταν καλύτερη. Το μυαλό ήταν θολωμένο, το θάρρος έλειψε και το 2-0 ήρθε ως φυσική συνέπεια απέναντι στους κλασάτους Ιταλούς.

Οταν βρήκε το θάρρος και λίγο πιο καθαρό μυαλό η ΑΕΚ, στο β' ημίχρονο, στάθηκε καλά. Αναπτύχθηκε πιο ορθόδοξα σε σύγκριση με το πρώτο ημίχρονο και δημιούργησε προϋποθέσεις για να πετύχει γκολ. Αυτό όμως είναι που της έλειψε και πάλι πολύ. Το τέρμα. Η μπάλα στο πλεχτό. Αυτό είναι που χρειάζεται στη συνέχεια και στο πρωτάθλημα και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα τη βολεύει. Το «Χ» ήταν το δεύτερο προτιμότερο αποτέλεσμα (μετά τη νίκη της Λιλ) για μια ομάδα, της οποίας ο πραγματικός στόχος είναι η τρίτη θέση.

Η ΑΕΚ στήθηκε καλά στο «Σαν Σίρο». Της έλειψε όμως η ποιότητα για να σταθεί πολύ ανταγωνιστικά απέναντι σε ομάδα του βεληνεκούς της Μίλαν. Στο σπίτι της πάντως, απέναντι στην Αντερλεχτ, μοιάζει ικανή να γίνει αφεντικό και να παίξει για την πρώτη νίκη της.

Για την ΑΕΚ της τελευταίας 2ετίας στην Ευρώπη, η χθεσινή εμφάνιση ήταν καλύτερη της αναμενόμενης. Για την ΑΕΚ που έχει στο μυαλό του ο Φερέρ και οραματίζεται να φτιάξει ο Νικολαΐδης, ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Πάλι καλά που χρησιμοποιήθηκαν παίκτες σαν τον Καπετάνο, τον Λαγό και τον Τόζερ και τουλάχιστον η ΑΕΚ παίρνει κουράγιο από την ελπίδα ότι θα της βγει η επένδυση σε νεότερους ποδοσφαιριστές.