Το σύνδρομο του Χαριλάου (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Για το «σύνδρομο του Χαριλάου» θα πρέπει να «πονοκεφαλιάζει» πλέον –και μάλιστα πολύ σοβαρά– ο Γκιγιέρμο Ογιος. Δεν γνωρίζουμε αν έχει συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σημαίνει να αγωνίζεται ο Αρης στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και οι Αρειανοί να γεμίζουν το γήπεδο. Αν όμως τυχόν έχει αντιληφθεί ότι η ομάδα του ακυρώνει τις απολαυστικές «εξόδους» σε Λάρισα και «Σίτι», τότε δεν θα φτάσει η «συγγνώμη» του. Θα πρέπει να βρει φόρμουλα για να μην αποκτήσει τον τίτλο του «Αρη των εκτός έδρας». Θα πρέπει μάλλον να βρει τον τρόπο για να πάψει πλέον να παρατάσσει μια ομάδα με αποκομμένο τον Κόκε στην κορυφή της επίθεσης και βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι με τον Τούτα και τον Τίνγκα στα άκρα της άμυνας θα εξακολουθήσει να κάνει τον σταυρό του για να μη γίνει μάρτυρας ενός οδυνηρού και περήφανου «διπλού» εντός έδρας. Ο Χαβίτο αυτή τη φορά δεν έφτανε. Και πόσα να καταφέρει ο Ισπανός; Πόσα «πάρε-βάλε» να χάσει ο αντίπαλος, που βρέθηκε φάτσα-κάρτα με τον Χαλκιά ακόμα κι από τη «βούλα»; Να 'ναι καλά αυτός ο Νασιμέντο, ο οποίος έσωσε τα προσχήματα και μας θύμισε όσα έκανε στην προετοιμασία με τις «βολίδες» του από τα τριάντα μέτρα.

ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΑ (όχι βέβαια άγνωστα) παρατάχθηκε χθες ο ΠΑΟΚ κόντρα στον Εργοτέλη. Οι νεότεροι που χρησιμοποίησε ο «Ντούμι» έβλεπαν στις κερκίδες τους συγγενείς και τους φίλους τους. Η εικόνα απογοητευτική, δείγμα απαξίωσης για τον ΠΑΟΚ, στον οποίο έπαψαν πλέον να πιστεύουν και οι πιο ακραιφνείς οπαδοί του, οι οποίοι κάνουν λόγο για μια ακόμα περίοδο που πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Με προπονητή που προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα και να διαχειριστεί υλικό με πολλές και σημαντικές απώλειες, καθώς και με κενά σε νευραλγικές θέσεις, ο «Δικέφαλος του Βορρά» δεν είχε να επιδείξει ποιότητα (αυτό θα ήταν ένα μικρό θαύμα), αλλά υπερκινητικότητα και φιλότιμο. Το τελευταίο συνήθως εκτιμάται περισσότερο και από το γκολ...