Oλυμπιονίκες με κομμένο αχίλλειο (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Ο σοβαρός τραυματισμός του Αρβιντας Ματσιγιάουσκας ισοδυναμεί με καταστροφή, σε πολύ περισσότερα του ενός επίπεδα. Για τον ίδιο τον αθλητή (ο οποίος χάνει ολόκληρη τη σεζόν, εκτός απροόπτου), για τον Ολυμπιακό, για το πρωτάθλημα της Α1, ακόμα και για τον Παναθηναϊκό...

Ο Ολυμπιακός είχε χτιστεί σύσσωμος γύρω από την ικανότητα του Λιθουανού στο σκοράρισμα. Ο Ματσιγιάουσκας μπορεί να είναι «παλαιάς τεχνολογίας» σε σύγκριση λ.χ. με τον Αντονι Πάρκερ, αλλά ξέρει να τρομοκρατεί αντιπάλους, να ξεχαρβαλώνει άμυνες, να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, να γίνεται μπροστάρης στα δύσκολα. Ο Πίνι Γκέρσον αγαπάει το γρήγορο μπάσκετ των 100 πόντων, του οποίου ο «Μάτσας» είναι ευαγγελιστής. Δίχως αυτόν, αλλάζει υποχρεωτικά προσανατολισμό.

Εάν είχε τη δυνατότητα να προσλάβει Αμερικανό σούτινγκ γκαρντ στη θέση του, ίσως να μπάλωνε ο Ολυμπιακός το κενό. Πού να βρεθεί, όμως, ισάξιος του Ματσιγιάουσκας Ευρωπαίος σκόρερ; Εάν κατορθώσει να πάρει τον Ναβάρο ή, ξέρω γω, τον Ερντογάν (πόσω μάλλον τον Αργεντινό Ντελφίνο), μαγκιά του. Αλλά με τι κουράγιο να ξανασπάσει τον κουμπαρά; Το μεροκάματο του Ματσιγιάουσκας θα πρέπει να πληρωθεί εξ ολοκλήρου.

Ο ερχομός του Ματσιγιάουσκας στην Ελλάδα ήταν η κορυφαία εμπορική πράξη του καλοκαιριού στην Α1. Μολονότι ήταν μέτριος στο Μουντομπάσκετ, ο «Μάτσας» θα αποτελούσε δέλεαρ για τους φίλους του Ολυμπιακού, αλλά και των υπόλοιπων ομάδων. Με εξαίρεση τον Τόνι Ντελκ, δεν έχουν πολλοί τη δική του λάμψη στη φετινή σοδειά (για να μην ανατρέξουμε στις προηγούμενες σεζόν).

Τον Ντόμερκαντ, τον Σισκάουσκας, τον Γιαβτόκας, τον Πεν και τους άλλους νεοφερμένους τους γνωρίζουμε καλά από την Ευρωλίγκα. Ο Ματσιγιάουσκας, όμως, είναι ένα πρόσωπο σχετικά άγνωστο στο ευρύ κοινό. Εάν ο ΕΣΑΚΕ έβγαζε έντυπα ημερολόγια για την περίοδο 2006-07, θα τον τοποθετούσε μάλλον στο εξώφυλλο. Μετά τον τραυματισμό του, το πολύ πολύ να κοσμήσει ο άτυχος Λιθουανός το ημερολόγιο του Ιατρικού Κέντρου...

Το οξύμωρο περί «ζημιάς την οποία υπέστη ο Παναθηναϊκός», είναι στην πραγματικότητα ευανάγνωστο. Ο στόχος των «πρασίνων» φέτος δεν είναι η παραμονή στην κορυφή του ελληνικού στερεώματος. Αυτή περισσότερο αφορά τους οπαδούς, παρά την ίδια την ομάδα. Ολοι στο «τριφύλλι», από τους αδελφούς Γιαννακόπουλους μέχρι τον φροντιστή της ομάδας, κοιτάζουν την Ευρώπη και μόνο αυτή. Είναι κοινό μυστικό ότι ένα δυνατό πρωτάθλημα βοηθάει τις ομάδες να εμφανίζονται ετοιμοπόλεμες στις δύσκολες στροφές της Ευρωλίγκας.

Εάν, όμως, ο Ολυμπιακός αποδειχθεί κατώτερος των περιστάσεων (διότι, μη γελιέστε, ελλείψει «Μάτσας» χαμηλώνει ένα σκαλοπάτι), ο ΠΑΟ θα αντιμετωπίσει τις εντός των τειχών υποχρεώσεις ως «ελαφρών βαρών» προπονήσεις. Οπως πέρυσι, πρόπερσι, αντιπρόπερσι. Τι να την κάνει την «κούπα» της ελληνικής Α1 εάν αποτύχει ξανά στην Ευρώπη; Σε λίγο θα μου πείτε ότι ζηλεύει τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό.

Βάσει ιατρικού χρονοδιαγράμματος, ο Ματσιγιάουσκας ενδέχεται να προλάβει τα πλέι οφ του πρωταθλήματος και ίσως της Ευρωλίγκας. Αλλά η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος. Για να υπάρξει πλήρης αποθεραπεία, θα χρειαστεί συντήρηση, προσοχή και καρτερία. Υπήρξαν παίκτες που μπήκαν πρόωρα στο γήπεδο και το πλήρωσαν ακριβά. Αλλοι, όπως ο ταλαιπωρημένος Σαμπόνις, έχασαν μια για πάντα τη σπιρτάδα τους. Οι περισσότεροι, όμως, επέστρεψαν γεροί και δυνατοί (π.χ. ο Ντομινίκ Ουίλκινς).

Σε δύο, τουλάχιστον, περιπτώσεις, αθλητές χειρουργημένοι για κομμένο αχίλλειο κατέκτησαν χρυσά μετάλλια σε απαιτητικά αγωνίσματα των Ολυμπιακών Αγώνων: ο Ντόνοβαν Μπέιλι στα 100 μέτρα και η Κάισα Μπέργκβιστ στο ύψος. Ο τραυματισμός του ξανθομάλλη «Μάτσας» δεν είναι το τέλος του κόσμου, ίσως όμως αποδειχθεί τέλος της σεζόν για τον ίδιο και την ομάδα του.