Επειδή στα πολλά mail των οπαδών της ΑΕΚ για τη διαιτησία του Βασσάρα στο ντέρμπι του Ολυμπιακού με την «Ενωση» προστέθηκαν στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr) κι αυτά με τις διαμαρτυρίες των οπαδών του ΠΑΟ για τις υποδείξεις του επόπτη Μαυρόπουλου στην Κρήτη, θέλω να απαντήσω παραβολικά –με μια ιστορία. Το καλοκαίρι θυμόσαστε ότι είχα γράψει τρία-τέσσερα σημειώματα για το θέμα των υποκλοπών που έγιναν στη γειτονική Ιταλία και που είχαν ως αποτέλεσμα να ξεσπάσει σκάνδαλο, να υποβιβαστεί η Γιουβέντους και να ξεκινήσουν με αφαίρεση βαθμών το πρωτάθλημα η Μίλαν, η Λάτσιο, η Φιορεντίνα και η Ρετζίνα. Σε όλη εκείνη τη διδακτική ιστορία υπήρχε ένα κενό: το πώς άρχισαν όλα.
Πώς ξεκίνησε η ιστορία του μεγαλύτερου ιταλικού σκανδάλου όλων των εποχών; Θεωρητικά όλα άρχισαν όταν από την Εισαγγελία του Τορίνο και της Νάπολι δόθηκαν εντολές παρακολούθησης της δραστηριότητας του Λουτσιάνο Μότζι, μάνατζερ και γενικού διευθυντή της Γιουβέντους. Έλειπε όμως στην ιστορία το γιατί. Γιατί η Εισαγγελία το έκανε, όταν μάλιστα δεν υπήρχαν καταγγελίες ή αποδείξεις διαφθοράς πέρα από πολλές φήμες;
Σκάνδαλο
Η απάντηση ήρθε πριν από λίγες ημέρες. Στην Ιταλία ξέσπασε ένα πολιτικό σκάνδαλο με πρωταγωνίστρια την εταιρεία Telecom Italia Mobile. Αποκαλύφθηκε (σχεδόν τυχαία) ότι υπήρχε η δυνατότητα παρακολούθησης κινητών τηλεφώνων χωρίς άδεια εισαγγελέα και ότι με τη συνεργασία ή όχι της συγκεκριμένης εταιρείας (η ιστορία τελεί υπό διερεύνηση) όποιος ήθελε μπορούσε να παρακολουθεί χρήστες κινητών. Στον κατάλογο με τα ονόματα εκείνων που δεν είχαν προσωπική ζωή γιατί τα τηλεφωνά τους παρακολουθούνταν ήδη από το 2002 βρέθηκε κι αυτό του Ιταλού διεθνούς διαιτητή Μάσιμο ντε Σάντις, που στο σκάνδαλο Μότζι ήταν αυτός στον ρόλο της πέτρας του σκανδάλου: ήταν ο διαιτητής που καλούσε το πρώην αφεντικό της «Κυρίας» για να του εξηγήσει πώς έπαιξε τη μία Κυριακή και τι σκοπεύει να κάνει την επόμενη.
Υποψία
Φυσικά ο Ντε Σάντις έγινε έξαλλος γιατί του γεννήθηκε η υποψία ότι από τη στιγμή που κάποιος τον παρακολουθούσε από το 2002 δεν αποκλείεται και να του την έστησε -να είχε δηλαδή στα χέρι του κασέτες με συνομιλίες και να έστρεψε προς το πρόσωπό του μια ολόκληρη έρευνα. Επειδή ο Ντε Σάντις καταδικάστηκε με βάση την αθλητική δικαιοσύνη και τα άρθρα περί δυσφήμησης του αθλήματος, καταλαβαίνετε ότι ένα είδος δυσφήμησης του αθλήματος έκανε κι αυτός που τον έδωσε! Μικρότερη σίγουρα, αλλά δυσφήμηση –και μάλιστα με παρέμβαση στις Αρχές.
Χορηγός
Ποιος του την έκανε; Σύμφωνα με όσα δήλωσε χθες από τη φυλακή ένας από τους υπεύθυνους ασφαλείας της Telecom -κάποιος Τζουλιάνο Ταβαρόλι-, ο άνθρωπος που από το 2002 παρακολουθούσε τα τηλέφωνα του διαιτητή (και ποιος ξέρει πόσων άλλων) ήταν ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος της Ιντερ Μάσιμο Μοράτι. Δεν πρέπει να του ήταν και δύσκολο: η Telecom, δηλαδή η εταιρεία που χρησιμοποιήθηκε, είναι μέτοχος της Ιντερ και χορηγός της!
Στόχοι
Τι αποδεικνύει η ωραία αυτή ιστορία; Ότι ο Μοράτι, για να ξεσκεπάσει το κύκλωμα που καταδυνάστευε το ιταλικό ποδόσφαιρο δημιουργώντας συνθήκες άνισου ανταγωνισμού για την ομάδα του, δούλευε περίπου τέσσερα ολόκληρα χρόνια! Στόχευσε σε συγκεκριμένους ανθρώπους, κατέφυγε ακόμα και σε πράξεις που κινούνταν στα όρια της παρανομίας, έδωσε έναν πόλεμο πολύ σκληρό. Σε κάθε πόλεμο υπάρχουν απώλειες: η Ιντερ δεν πήρε κανέναν τίτλο, έγινε συχνά αντικείμενο επιθέσεων από τους οπαδούς που δεν άντεχαν τις αποτυχίες και αύριο ο μεγαλομέτοχός της θα πάει στον εισαγγελέα του Μιλάνου να εξηγήσει τα γιατί των υποκλοπών. Ο ίδιος κινδυνεύει με κάποια ποινή – η ομάδα του όμως όχι. Η όποια ποινή δεν νομίζω ότι θα μετριάσει τη χαρά που πήραν όλοι στην Ιντερ, όχι τόσο από την κατάκτηση στα χαρτιά του περσινού πρωταθλήματος όσο από τις τιμωρίες των πονηρών που ήλεγχαν ένα κύκλωμα που ταλαιπώρησε την ομάδα επί χρόνια.
Ξόδευε
Εχει επίσης ενδιαφέρον να δει κανείς τι έκανε αυτά τα χρόνια της υπομονής ο Μοράτι. Μη νομίζετε ότι έκανε τίποτα παράξενα, περιορίστηκε στα απλά: ξόδευε πάρα πολλά για να μη δίνει στους αντιπάλους του το δικαίωμα να λένε ότι γκρινιάζει λόγω τσιγκουνιάς, συμπαραστεκόταν στους ποδοσφαιριστές του σαν πατέρας μετά από κάθε ήττα, στήριξε τους παράγοντες–συνεργάτες του και κυρίως δεν προσπάθησε ούτε να συνεργαστεί με το βρόμικο κύκλωμα ούτε να νομιμοποιήσει τους κατάπτυστους της Ιταλίας ούτε να φτιάξει σούπερ λίγκες με ανθρώπους που εμφανώς αποστρεφόταν. Εμεινε περήφανα στην άκρη ξοδεύοντας, εισπράττοντας ήττες και πολεμώντας. Οχι όμως με δημοσιογραφική προπαγάνδα και μισόλογα μέσω τρίτων, αλλά με δουλειά που ελάχιστη γνώριζαν και ήθος που πολλοί ζήλευαν. Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο των υποκλοπών πέρυσι τον Μάιο, η ιταλική κοινή γνώμη ήταν σκληρή με τους ύποπτους που ουσιαστικά είχαν καταδικαστεί πριν το αθλητικό δικαστήριο βγάλει τις αποφάσεις και ήθελε από την άλλη τη δικαίωση όσων δεν είχαν συνεργαστεί με τους φαύλους. Ο κύριος όγκος των οπαδών της Γιούβε και της Μίλαν δέχτηκε τις τιμωρίες με αίσθημα ντροπής αλλά και με την πρέπουσα σοβαρότητα: οι πιο πολλοί από τον Μοράτι που κορόιδευαν γιατί ξόδευε χρήματα για ποδοσφαιριστές αντί να αγοράζει διαιτητές και παράγοντες ήθελαν να ζητήσουν συγγνώμη! Οταν ο Μότζι και οι συν αυτώ προσπάθησαν να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό καταθέτοντας στοιχεία -τάχα μου- εναντίον της Ιντερ η προσπάθεια έπεσε στο κενό: ο κόσμος ήξερε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι.
Μαγεία
Τι γίνεται στην Ελλάδα; Το ακριβώς αντίθετο. Αυτοί που κάποτε φώναζαν εναντίον της Παράγκας σήμερα είναι αγκαλιά με όσους βγήκαν από τα σπλάχνα της. Κανείς δεν διεκδικεί το δικαίωμα του ήθους κι όλοι κάνουν τεμενάδες για πέντε σπόρια. Κάθε φορά που μια ομάδα αδικείται, μη με ρωτάτε τι θα μπορούσε να κάνει ο Ντέμης, ο Τζίγκερ, ο Σπανός, ο Πηλαδάκης, ο Πανόπουλος κι όποιος άλλος φωνάζει. Πολλά θα μπορούσε να κάνει αν ήθελε, αλλά κανένας δεν θέλει. Γιατί η διαφθορά μαγεύει και σε κάνει να νομίζεις ότι θα έχεις αποτελέσματα. Μόνο που τα αποτελέσματα της μαγείας είναι πάντα «μαγικές εικόνες»…
ΡroZone 6η
Μετά την έκτη αγωνιστική, η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι όσο περνάει ο καιρός οι διαιτησίες θα γίνονται και χειρότερες. Να τι μεταδίδουν οι κατά τόπους ανταποκριτές της στήλης, οι οποίοι θυμίζω ότι είναι μια προσφορά της ProZone, που πληρώνεται 7 τσουβάλια χρήματα για να μετράει τα κουκούτσια των κουμπάρων.
• Μαζαράκος (Αρης – Πανιώνιος 2-2). Είχα προβλέψει ότι δεν θα παίξει αβάντα Πανιώνιο (αφού δεν μπορεί να φέρει «διπλό» ούτε με αίτηση), αλλά αυτός διέλυσε το ματς αφήνοντάς τους όλους με δικαιολογημένα παράπονα! Δεν δίνει πέναλτι στον Πανιώνιο στο 3', δεν δίνει πέναλτι στον Κόκε στο 70', παριστάνει επί 75 λεπτά τον «γιο του δεν μασάω» και στο τελευταίο τέταρτο σπρώχνει τον Αρη μπας και γλιτώσει την οργή του Χαριλάου. Ντεφορμέ.
• Κάκος (ΑΕΚ – Εργοτέλης 3-1). Εγραφα ότι «αν στην "Ενωση" περιμένουν αβάντα σώθηκαν -ο Κάκος δεν ξέρει πώς γίνεται». Ελπίζω να είδατε ότι και να θέλει δεν μπορεί…
• Φωτιάδης (Κέρκυρα – Ιωνικός 2-0). Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου. Πάντως ο Σπύρος στο μόνος εναντίον όλων το πάει καλά. Ουαί κι αλίμονο μη χρειαστεί φίλους στον β' γύρο…
• Παπασταμάτης (Λάρισα – Ξάνθη 1-0). Εγραφα ότι «στη Λάρισα τον εκτιμούν σχεδόν όσο εγώ» όπως όλους τους καλούς διαιτητές. Κι ότι ο Λιράκης πρέπει να στείλει ένα ταψί αρνί ψητό στον παρατηρητή Κούτρη να του βάλει «άριστα». Ρεσιτάλ και άριστα από το πουλέν μου…
• Μπριάκος (Αιγάλεω – Ατρόμητος 0-0). Δεν χρειαζόταν διαιτητής. Μπορούσαν να το παίξουν και μόνοι τους...
• Βασσάρας (ΠΑΟΚ – Απόλλων Καλαμαριάς 1-1). Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά αγαπάει περισσότερο τον Δαμήλο τον νοικοκύρη! Και τον έφαγαν (καθαρό πέναλτι του «Ζαγόρ» στο 11' έγινε κυρο-γαργάρα) και δεν έχασε.
• Τσαχειλίδης (ΟΦΗ-Παναθηναϊκός 3-3). Γλιστρούσε ο Σηφάκης στα αίματα που έπεσαν στη «μάχη της Κρήτης» και το 3-0 θα γίνονταν 3-4 αν δεν υπήρχε ο Μαυρόπουλος με το σημαιάκι ψηλά να κρατάει Θερμοπύλες. Τι να κάνει δηλαδή ο Τσαχειλίδης όταν ο επόπτης τα παίρνει όλα (πέναλτι, γκολ, οφσάιντ) πάνω του; Τα 'χω πει καιρό τώρα ότι με κολεγιές με τον Φτου δεν γίνεται δουλειά, αλλά αφού στον ΠΑΟ επιμένουν, πρόβλημά τους. (Α, να μην ξεχάσουμε να δώσουμε τον αγώνα για να διοριστούν οι ανιψιές στη Σούπερ Λίγκα…).
• Τσίκινης (Ηρακλής – Ολυμπιακός 0-1). Πέναλτι όχι, κόκκινη ναι, λίγο Ολυμπιακό πάντα. Τα προβλεπόμενα.