Οπως σας έχω ενημερώσει, ο Θόδωρος ο οδηγός μου βρέθηκε το Σάββατο που μας πέρασε στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσει το ματς Αρης-Πανιώνιος. Πριν όμως επισκεφθεί το «Κλεάνθης Βικελίδης», έκανε μια βόλτα από την μπουτίκ του Απόλλωνα Καλαμαριάς και πραγματικά ενθουσιάστηκε με αυτά που είδε.
Για να με πείσει μάλιστα ότι η μπουτίκ της Καλαμαριάς είναι πολύ προχώ και όμοιά της δεν υπάρχει άλλη στην Ελλάδα, μου έφερε ένα προσπέκτους, το οποίο εκθέτω αντί για σκίτσο στο κέντρο της σελίδας, ενδεικτικό των προϊόντων που μπορείς να προμηθευτείς.
Δεν είναι καταπληκτικό; Την ίδια ακριβώς εικόνα τη βρήκα καταχωρισμένη στο γυναικείο περιοδικό «LOOK», που εκδίδει ο φίλτατος Φώτης Γεωργελές. Αλλά και στο γυναικείο έντυπο ο τίτλος παρέμενε ο ίδιος. «Απόλλων Καλαμαριάς. Κόκκινο και μαύρο».
Αυτή η ομάδα με έχει εντυπωσιάσει από κάθε άποψη. Δεν ξέρω αν έχεις παρακολουθήσει, φίλε αναγνώστη, αγώνες της από την τηλεόραση, αλλά εγώ δεν έχω χάσει παιχνίδι. Εχω προσέξει μάλιστα το εξής σουρεαλιστικό. Οτι κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής κάλυψης οι οπαδοί της δεν φαίνονται πουθενά αλλά το γήπεδο περιμετρικά είναι γεμάτο με αποθεωτικά πανό από όλη την ελληνική επικράτεια.
Κοιτώντας με προσοχή τα προϊόντα της πρώτης σειράς, θα ήθελα πολύ να δω τον αγαπημένο μου Δαμήλο να φοράει το καυτό κατακόκκινο εσώρουχο σε μια συγκέντρωση της Σούπερ Λίγκας. Γιατί και αυτός δίχως αμφιβολία είναι ένα BODY ONE.
Οσο για τη «ζώνη Γκιουζένης», όχι μόνο με ξετρέλανε, αλλά θεωρώ ότι αυτό το όνομα κάλλιστα θα μπορούσε να κάνει καριέρα και σαν παίκτης της Καλαμαριάς. Ο Απόλλων είχε πάντα παράδοση στα βαρβάτα ονόματα. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τον Τομπουλίδη. Μάλιστα κάποιοι ισχυρίζονταν ότι ο παλαιός αμυντικός της Καλαμαριάς ήταν Ελληνοαμερικανός και το πραγματικό του όνομα ήταν Τομ Πουλίδης. Οταν πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, απλώς τα ένωσε.
Μακάρι και οι υπόλοιπες ΠΑΕ να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Καλαμαριάς και οι μπουτίκ τους να γίνουν το ίδιο μοντέρνες και φευγάτες. Γιατί όλες με τα κλασικά κασκόλ, τις μπλούζες και τα σορτάκια έχουν καταντήσει αφόρητα βαρετές.
Μου έφτιαξε το κέφι ο Απόλλων, φίλε αναγνώστη, διότι από το πρωί τράβηξα μεγάλη ταλαιπωρία. Πήγαμε για κακή μας τύχη με τον Θόδωρο τον οδηγό μου να βγάλουμε διαβατήρια εν όψει των αγώνων του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και τα νεύρα μου έγιναν πράσα από αυτά που μου ζητούσαν.
Για να βγάλουμε μια φωτό, τραβήξαμε όσα και ο Μωυσής 30 χρόνια στην έρημο. Σε ζωγράφο να πηγαίναμε για προσωπογραφία, πιο εύκολα θα ήταν. Μας βάψανε, μας πουδράρανε, μας μακιγιάρανε σαν να επρόκειτο να βγούμε στο «DREAM SHOW».
Δεν είναι εύκολη υπόθεση η έκδοση διαβατηρίου, φίλε αναγνώστη, και έτσι όπως το πάνε, σε λίγο θα πρέπει να έχεις τελειώσει ανώτατη σχολή. Δημοσιεύω σήμερα μερικές από τις τεχνικές προδιαγραφές για να καταλάβεις τι σε περιμένει όταν με το καλό το αποφασίσεις:
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ
«Μαζί με την αίτηση έκδοσης διαβατηρίου πρέπει να υποβάλλεται μία (1) πρόσφατη φωτογραφία. Οι φωτογραφίες των αιτουμένων διαβατήριο πρέπει να έχουν τις κατωτέρω τεχνικές προδιαγραφές:
Το άτομο πρέπει να εμφανίζεται όπως φαίνεται στο κατωτέρω σχήμα, έτσι ώστε:
Το μήκος του προσώπου DD (σαγόνι έως κορωνίδα κεφαλής) πρέπει να είναι 31 mm έως 35 mm».
(Σ.σ.: με μια πρόχειρη μέτρηση σαγονιού κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο Γκμοχ και ο φίλος μου Κυριάκος Θωμαΐδης αποκλείεται να βγάλουν διαβατήριο.)
«Το πλάτος του προσώπου CC (από αυτί σε αυτί στο σημείο ένωσης με το πρόσωπο) πρέπει να είναι 20 mm έως 25 mm».
(Σ.σ.: Σε αυτή την περίπτωση αποκλείεται ο καλός μου Ηλίας Ψινάκης, γιατί από το πολύ τσίτωμα θα έχει φτάσει τα 40 mm.)
«Η απόσταση BB από το κάτω μέρος της φωτογραφίας έως το ύψος των ματιών (νοητή γραμμή που περνά από τα δύο μάτια) πρέπει να είναι 30 mm έως 39 mm.
Επιπλέον οι φωτογραφίες πρέπει:
• Να εμφανίζουν το πλήρες πρόσωπο καθαρό, ήτοι από το σαγόνι μέχρι το μέτωπο και από αυτί σε αυτί». (Σ.σ.: Αν το αυτί ξεπερνά τα επιτρεπτά όρια. καλό είναι να αφαιρείται, τουλάχιστον για τη φωτογράφηση.)
• «Να μην εμφανίζουν σκιάσεις στο φόντο και στο πρόσωπο ή γυαλάδες από την αντανάκλαση του φωτισμού στο πρόσωπο.
• Εκτός του εικονιζομένου ατόμου δεν πρέπει να εμφανίζονται άλλα άτομα ή αντικείμενα όπως παιχνίδια, κούκλες κ.λπ.
• Να εμφανίζουν το άτομο να κοιτάει κατευθείαν στο φακό της κάμερας.
• Να εμφανίζουν το άτομο να έχει ουδέτερη έκφραση και το στόμα κλειστό.
• Να εμφανίζουν το άτομο με τα μάτια να είναι ανοικτά (όχι ορθάνοιχτα) και να φαίνονται καθαρά και με ευκρίνεια. Δεν επιτρέπεται η χρήση γυαλιών ηλίου και διορθωτικών γυαλιών με χρωματιστούς φακούς (Photo Gray, Photo Brown κ.λπ).
• Τα μαλλιά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καλύπτουν τα μάτια, φρύδια και γενικά το πρόσωπο του εμφανιζομένου ατόμου».
(Σ.σ.: Ούτε Κωφίδη και Μπουρουζίκα βλέπω να βγάζουν διαβατήριο.)
• «Να εμφανίζουν το άτομο χωρίς αντανάκλαση στα γυαλιά, σε περίπτωση που τα φοράει, ο δε σκελετός να μην καλύπτει τα μάτια ή άλλα χαρακτηριστικά του προσώπου. Εφόσον είναι δυνατόν, συνιστάται η μη χρήση των γυαλιών για την αποφυγή τέτοιων προβλημάτων».
(Σ.σ.: Συγγνώμη, αν ο χριστιανός δεν φοράει γυαλιά, πώς θα δει πού θα πάει για να φωτογραφηθεί; Θα τον πάνε τσουβαλάτο;)
• «Να εμφανίζουν το άτομο χωρίς να φέρει κάποιο κάλυμμα κεφαλής. Για θρησκευτικούς λόγους δύναται το άτομο να φέρει κάλυμμα της κεφαλής (π.χ. μαντίλα κ.λπ.), πλην όμως τα χαρακτηριστικά του προσώπου από το σαγόνι έως το μέτωπο και από τη μία ένωση του αυτιού με το πρόσωπο έως την άλλη, πρέπει να είναι οπωσδήποτε εμφανή».
(Σ.σ.: Πρόβλημα για τη φίλη μου τη Ζωίτσα Λάσκαρη.)
Πάμε τώρα στο ακανθώδες κεφάλαιο του τι δεν πρέπει. Γιατί όλα αυτά που διάβασες, φίλε αναγνώστη, ήταν τα επιτρεπτόμενα:
«Παραδείγματα μη αποδεκτών εκφράσεων
α. Κλειστά μάτια
β. Μάτια που καλύπτονται από μαλλιά
γ. Μάτια που καλύπτονται μερικώς από σκελετό γυαλιών».
(Σ.σ.: Αρα φωτογραφία με τη γλώσσα έξω επιτρέπεται. Δεν λέει ότι απαγορεύεται.)
«Παραδείγματα μη συνιστάμενων εκφράσεων
α. Χαμόγελο που φαίνονται δόντια ή/και εσωτερικό του στόματος
β. Υπερύψωση φρυδιών
γ. Μάτια που δεν κοιτούν απευθείας στην κάμερα
δ. Στραβισμός
ε. Συνοφρύωση».
(Σ.σ.: Οι έχοντες στραβισμό και οι αλλήθωροι δεν ταξιδεύουν πλέον. Ο,τι είδαν, είδαν…)
Τι γίνεται όμως με αυτούς που φορούν γυαλιά; Σας λύνω την απορία αμέσως. Διαβάστε:
«Γυαλιά.
Εάν το άτομο φορά συνήθως γυαλιά, τότε πρέπει να φοράει τα γυαλιά του για να φωτογραφηθεί». (Σ.σ: Αν φοράει γυαλιά άλλου, πόσες πιθανότητες έχει να μη φάει τα μούτρα του ή να τον βρουν να μιλάει σε ντουβάρι γιατί το πέρασε για υπάλληλο της έκδοσης διαβατηρίου;)
«Τα γυαλιά θα πρέπει να είναι καθαρά και διαφανή ώστε η κόρη και η ίριδα των ματιών να είναι σαφώς ορατές.
Εάν τα γυαλιά είναι τύπου που σκουραίνει αυτόματα με το φως, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να φωτογραφηθούν κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην αλλάξουν αυτά απόχρωση».
(Σ.σ.: Συνεπώς να κάτσουν ανάποδα με το κεφάλι προς τα κάτω.)
«Μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όπου η απόχρωση δεν μπορεί να μειωθεί, τα γυαλιά θα πρέπει να αφαιρεθούν.
Σκούρα γυαλιά ή γυαλιά ηλίου είναι αποδεκτά μόνο για ιατρικούς λόγους, άλλως επιβάλλεται να αφαιρούνται».
(Σ.σ.: Οπως και το ακορντεόν και άλλα βοηθητικά όργανα…)
Και μετά σου λένε ότι οι λαθρεπιβάτες πληθαίνουν μέρα με τη μέρα...