Μισή... αποχώρηση για τον «αρχηγό» (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Δύο πόρτες έχει η ζωή για τον Θόδωρο Ζαγοράκη. Ανοίγεις μία και μπαίνεις στα γραφεία του ΠΑΟΚ. Κάθεσαι στη θέση του προέδρου και αποφασίζεις για… καλύτερες μέρες.

Ανοίγεις τη δεύτερη και μπαίνεις στα γραφεία της ΕΠΟ. Συναντάς τον Βασίλη Γκαγκάτση, που έχει ετοιμάσει επιτροπή υποδοχής, και σε παίρνει από το χέρι. Πηγαίνετε όλοι μαζί στο γραφείο του «team manager» της εθνικής μας και σου εύχονται «σιδεροκέφαλος».

Προβληματίζεσαι. Αναρωτιέσαι αν είχες επιλέξει την πρώτη πόρτα, την πόρτα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, θα ήταν καλύτερα; Αξίζει περισσότερα η εθνική ομάδα; Μήπως είναι προτιμότερο να μείνω μακριά από το ποδόσφαιρο. Και πώς να μείνω; Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου.

Μια ποδοσφαιρική προσωπικότητα έπειτα από 15 χρόνια έντονης παρουσίας και με αποκορύφωμα την κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, έχει γίνει σύμβολο αποδοχής για τους Ελληνες φιλάθλους. Αγαπήθηκε ως ίνδαλμα και ως σήμα κατατεθέν για μία από τις σημαντικότερες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού για να του προσδώσουν τον τίτλο του ποδοσφαιρικού ημίθεου μετά τον άθλο της Πορτογαλίας.

Για να φτάσει η στιγμή της αποχώρησης. Της… μισής αποχώρησης. Για την άλλη «μισή» θα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον οκτώ μήνες, μέχρι να ολοκληρωθεί το φετινό πρωτάθλημα, φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ.
Τον άκουγες χθες να μιλά για το «αντίο» του από την Εθνική κι ένιωθες ότι δεν ήταν αποφασισμένος να κλείσει ένα μεγάλο κεφάλαιο της καριέρας του που, βέβαια, αν δεν περιείχε την κατάκτηση του Euro, ίσως να μην του έκανε δα και τόσο μεγάλη αίσθηση. Οπως και να το κάνουμε, οι ανεπανάληπτες ένδοξες στιγμές θριάμβου της Πορτογαλίας ήταν αυτές που καθιέρωσαν στη συνείδηση της ποδοσφαιρικής Ευρώπης τους Ελληνες διεθνείς και πολύ περισσότερο τον αρχηγό της ευρωπαίας πρωταθλήτριας.

Χθες, λοιπόν, δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του σε μια δύσκολη κατάσταση. Η πίεση για να αποφασίσει την αποχώρησή του από την Εθνική ήταν επόμενο να δημιουργήσει δυσφορία και πολύ περισσότερο να τον αναγκάσει να περάσει στο «στρατόπεδο» των «πρώην διεθνών», διατηρώντας στο παλμαρέ του τίτλους και διακρίσεις που κανείς άλλος από τους παλιότερους συναδέλφους του δεν έχουν αποσπάσει κι ας αποτελούσαν μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης ποδοσφαιρικής μας ιστορίας.
Το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι είναι ένα κεφάλαιο της ζωής του που θα κλείσει σύντομα και το «αύριο» φαίνεται να τον απασχολεί από τη στιγμή που έκανε το πρώτο βήμα με τις χθεσινές του αναγγελίες.

Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει κάτι ακόμη που κυκλοφορεί ευρέως στη Θεσσαλονίκη, αλλά ο ίδιος δεν επιβεβαιώνει: αφορά την προσωπική του σχέση με την Ιωάννα Λίλη, με την οποία συνδέεται πλέον με την προσθήκη ενός τρίτου μέλους στον δεσμό των δύο. Η Ιωάννα θα φέρει στον κόσμο το παιδί τους μέχρι το τέλος του χρόνου που θα είναι το τρίτο μέλος μιας οικογένειας, αφού μέσα στις επόμενες εβδομάδες ο Θόδωρος θα νυμφευθεί την αγαπημένη του. Λέγεται ότι θα μας αιφνιδιάσει και μέχρι το τέλος του Οκτώβρη θα έχει περάσει την «κουλούρα».

Η Θεσσαλονίκη θα είναι πάντα η βάση του. Ετσι κι αλλιώς, είναι κάτι που φαίνεται να το «επισφραγίζει» με το σπίτι που κτίζει στην περιοχή της Καρδίας κι όχι καρδιάς. η δική του κτυπά για τον ΠΑΟΚ, όπως έχει ξεκαθαρίσει.
Αν βρεθεί ένας επενδυτής που θα αναλάβει τον ΠΑΟΚ και θα διασφαλίσει καλύτερο μέλλον με το οικονομικό του μέγεθος, τότε ενδεχομένως να γίνει ο εκφραστής μιας νέας ΠΑΟΚτσήδικης ιδέας. Ούτε κι αυτό έχει ξεκαθαρίσει. Και πώς άλλωστε;

Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα βρεθεί ένας δυναμικός επενδυτής που θα συνδέσει το όνομά του με τον Ζαγοράκη για να δημιουργήσει μια πραγματική δύναμη, αντίρροπη με τις αθηναϊκές, προσβλέποντας σε επιτυχίες. Οχι μια ομάδα που… πηγαίνει για το πρωτάθλημα μέχρι την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και στη συνέχεια μαζεύει τα κομμάτια της. Το έργο το έχουμε ξαναδεί.

Σημείωση: όταν επωμίστηκε, πριν από μερικούς μήνες, την προσπάθεια να βρεθεί επενδυτής, είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Λένε ότι οι συνθήκες δεν είχαν ωριμάσει, με τον Γούμενο να ψάχνεται προς την ίδια κατεύθυνση και να εκτυλίσσονται επεισόδια με Καμπάνηδες και Σαββίδηδες.

Κάπου πίσω, στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει κάτι ακόμη που δεν μπορεί παρά να συνδεθεί με τον «ποδοσφαιράνθρωπο» -όπως θα τον ονομάζουμε όταν εγκαταλείψει- Ζαγοράκη. Συνδέεται άμεσα με τον ποδοσφαιρικό του «αύριο» που παραμένει διεκδικήσιμο, είτε γιατί ο ίδιος δεν έχει αποφασίσει είτε γιατί πιέζεται μέσα από τις προτάσεις που κατατίθενται άμεσα ή έμμεσα από την ΕΠΟ, τον ΠΑΟΚ, τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, τους παράγοντες και τους επιχειρηματίες. Οι τελευταίοι επιθυμούν να εμπορευτούν το όνομα του Ζαγοράκη. Ο ίδιος δεν θα χάσει την ευκαιρία αν τελικά προκύψουν (αν δεν έχουν προκύψει μέχρι τώρα) συμφωνίες για «ακαδημία ποδοσφαίρου» η οποία θα φέρει το όνομά του.