Στη χώρα τού όλα ή τίποτα... (Sportday / Γιώργος Μαζιάς)

Το ματς δεν είναι τελικός, αλλά στο φινάλε των προκριματικών μπορεί να αποδειχθεί ότι... ήταν. Η Εθνική δεν έχει περιθώρια για απώλειες. Παίζει κόντρα στον έναν από τους δύο βασικούς αντιπάλους της για την πρόκριση. Η Νορβηγία δεν είναι η ομάδα που έκανε αίσθηση στην ποδοσφαιρική Ευρώπη την προηγούμενη δεκαετία, αλλά δεν θα μας χαριστεί κιόλας. Κανείς δεν το έκανε.

Η «γαλανόλευκη» έχει την υποχρέωση για τη νίκη. Την... απέκτησε από την ώρα που κατέκτησε το Εuro 2004. Η αποτυχία πρόκρισης στο Μουντιάλ της Γερμανίας δεν επιτρέπει δεύτερο σερί αποκλεισμό. Δεν ακούγεται καλά, αλλά είναι η πραγματικότητα. Για μία ομάδα που σέβεται τον εαυτό της και τον τίτλο της, η πρόκριση στο επόμενο Πανευρωπαϊκό είναι πέραν πάσης συζήτησης. Αν δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στη μετριότητα της προ Πορτογαλίας ιστορίας μας, τότε η παρουσία μας στα τελικά είναι επιβεβλημένη.

Και αν πει κανείς ότι είναι ακόμα νωρίς για προβλέψεις και πως ακόμα όλα είναι ανοικτά, αρκεί να θυμίσουμε ένα πράγμα: ότι αν νικούσαμε Τουρκία και Ουκρανία στο Καραϊσκάκη, τότε δεν θα βλέπαμε από την τηλεόραση το Παγκόσμιο Κύπελλο. Κερδίζεις και φορτώνεις με άγχος τους αντιπάλους σου. Χάνεις και μετά τρέχεις για «διπλά» σε Πόλη, Οσλο και Βουδαπέστη. Απλά πράγματα. Σε έναν τέτοιο όμιλο, αν δεν εκμεταλλευθείς την έδρα σου, τότε είσαι χαμένος. Μία νίκη σήμερα θα τονώσει και το ηθικό της ομάδας. Μιας Εθνικής που ψάχνει να βρει την ταυτότητά της και πάνω από όλα να πατήσει γερά στα πόδια της.

Να μην αμφισβητείται για την ύπαρξη και την αποτελεσματικότητά της. Ας είναι και 1-0 το αποτέλεσμα. Στο φινάλε κανείς δεν θα θυμάται τα σκορ με τα οποία πέρασες στα τελικά. Ποιος θυμάται το αποτέλεσμα με Βορειοϊρλανδούς και Αρμένιους στα προκριματικά του περασμένου Πανευρωπαϊκού; Οι προκρίσεις και οι αποκλεισμοί μένουν στην ιστορία. Η νίκη σήμερα θα μας κρατήσει ζωντανούς. Η ήττα θα σκοτώσει από νωρίς τα όνειρά μας. Στη χώρα της υπερβολής, του υπέρμετρου ενθουσιασμού, της άκρατης απογοήτευσης και του ύψους ή του βάθους, αυτή είναι η πραγματικότητα...