Το πρωτάθλημα του παίξε-κλάψε (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Δεν ήθελα να σας καλωσορίσω στο νέο πρωτάθλημα της Α1 με γκρίνια, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Η γκρίνια θα φύγει μόνο όταν εξαλειφθούν οι αιτίες που τη δημιουργούν. Με άλλα λόγια, η γκρίνια δεν θα φύγει ποτέ. Ελλάντα είναι εδώ, δεν είναι παίξε-γέλασε. Είναι παίξε-κλάψε.

Θαυμάστε τις ειδήσεις των τελευταίων 24ωρων πριν από το τζάμπολ. Το Αιγάλεω ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη οδικώς για τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Ο ΠΣΑΚ απαίτησε, και πέτυχε, την αναβολή της αγωνιστικής που ήταν προγραμματισμένη για τις 30 Δεκεμβρίου. Η ΑΕΚ ψάχνει παίκτη για να αντικαταστήσει τον χασισοπότη ΜακΦέρσον. Ο Γκαγκαλούδης ψάχνει ομάδα. Και μέσα στην τούρλα εμφανίστηκε αγώνας της Α1 (Μαρούσι-Ολύμπια) στο κουπόνι του αδηφάγου «Πάμε Στοίχημα». Πού... πάμε, μωρέ; Όλα τα 'χαμε, ο τζόγος μας έλειπε. Οταν εμφανιστούν τα πρώτα «παράξενα» αποτελέσματα, θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.

Αφήνω κατά μέρος το «Στοίχημα», πριν βγάλω σπυριά. Τι να κάνω; Είμαι αλλεργικός. Αφήνω και τα μυρωδάτα χόρτα, πριν με πιάσουν οι αναθυμιάσεις και κάνω κεφάλι. Η αναβολή της πρωτοχρονιάτικης αγωνιστικής ελπίζω να μην αποδειχθεί το μεγαλύτερο επίτευγμα της διοίκησης Ντικούδη στον ΠΣΑΤ. Η απουσία αξιόλογων Ελλήνων παικτών από το παρκέ ελπίζω να μην αποδειχθεί επιδημία, ειδικά στις περιπτώσεις που ευθύνονται οι ίδιοι (και δεν εννοώ τον Γκαγκαλούδη). Οι ομάδες της Α1 που έφεραν μαζί τους νοοτροπία Α2 ελπίζω να βρουν τον δρόμο προς το αεροδρόμιο.

Πολλές ελπίδες (επειδή χρειαζόμαστε βάρκα για να ξανοιχτούμε στο άγνωστο και στη φουσκοθαλασσιά), ελάχιστο φως στο βάθος του τούνελ. Απορώ πού βρήκαν το κουράγιο τα αφεντικά της ΚΑΕ να ζητήσουν και λεφτά γι' αυτό το τηλεοπτικό προϊόν. Ακόμα περισσότερο απορώ με τα κανάλια που το αγόρασαν. Μισό λεπτό, μόλις θυμήθηκα ότι ένα από αυτά είναι το φιλόπτωχο ταμείο που ονομάζεται ΕΡΤ και σκορπίζει τα δικά μας χρήματα. Διαθέτει, λέει, και... την ισχυρότερη ομάδα μπάσκετ! Επίσης, τη μέρα έχει σκοτάδι και τη νύχτα φως. Γιατί δεν κάνουν ένα γκάλοπ ανάμεσα στους δυστυχείς τηλεθεατές (ή και στους ανθρώπους του μπάσκετ), να γελάσουμε λιγάκι;

Πάω από δω, πάω από κει, αλλά δεν βρίσκω κάτι ευοίωνο να σημειώσω. Το μοναδικό καλό νέο των ημερών ήταν η δέσμευση του Ομπράντοβιτς ότι θα σηκωθεί να φύγει από το γήπεδο μόλις αυτό γίνει ζούγκλα (ελπίζω να εννοεί και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, όχι μόνο των άλλων ομάδων). Στο παρελθόν, ο Σέρβος δήλωνε πολέμιος τέτοιων μεθόδων, περισσότερο όμως για λόγους αρχής: «Δεν είναι δική μου δουλειά να δώσω λύση στο πρόβλημα του χουλιγκανισμού», έλεγε. Και είχε δίκιο.

Οταν όμως αποτυγχάνουν όσοι προσπαθούν και αδιαφορούν όσοι θα 'πρεπε να προσπαθούν, το μπάσκετ οφείλει να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Κι αν δεν έχει θεσπιστεί θεσμικά η εθελούσια αποχώρηση παικτών και προπονητών, ας θεσμοθετηθεί επειγόντως, πριν τη θεσμοθετήσουν στην πράξη οι τολμηροί. Αλλά ποιος να κάνει τέτοιο βήμα; Ο ΕΣΑΚΕ, που έσπευσε να ξαναβάλει τις βρισιές στα γήπεδα; Ο κανονισμός για υποχρεωτική διακοπή αγώνων όταν ακούγονται υβριστικά ή αντεθνικά συνθήματα καταργήθηκε επειδή... έβλαπτε το θέαμα!

Καλό χειμώνα, λοιπόν. Ελπίζω να μοιράζονται ωτασπίδες στις εισόδους των γηπέδων.