Το ήξερα, φίλε αναγνώστη, ότι κάποτε η αθλητική δημοσιογραφία θα γκρέμιζε τα ταμπού και θα ελευθερωνόταν. Σε αυτό σίγουρα έχουν συμβάλει πολλοί, αλλά αυτό που μετράει είναι ποιος ήταν ο πρώτος. Ο σκαπανέας, αυτός που άνοιξε τον δρόμο για να τον ακολουθήσουν, εκ του ασφαλούς πλέον, οι υπόλοιποι.
Ο πρώτος ήταν ένας και το όνομα αυτού, Θέμης Σινάνογλου. Σε πολλά ήταν πρώτο το είδωλό μου, ο μέντοράς μου, αλλά σ' αυτόν ειδικά τον τομέα μιλάμε για σχολή. Διαβάστε το e-mail που μου έστειλε φίλος αναγνώστης και πείτε μου αν έχω άδικο. Αναφέρεται στον νέο προπονητή του Παναθηναϊκού Μουνιόθ και το βρίσκω καταπληκτικό. Αν το έγραφε ο Σινάνογλου θα ήταν αριστούργημα, αλλά οφείλω να δηλώσω ότι ο αναγνώστης βρίσκεται σε καλό δρόμο.
«O Moυνιόθ σέρνει καράβι.
Ο προπονητής, βαθύς γνώστης του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και με επαφές στα μεγαλύτερα γραφεία μάνατζερ, πείθει –με δυσκολία– και φέρνει στην ομάδα Ισπανό σέντερ φορ ολκής, τον οποίο ο Τύπος της Ανδαλουσίας χαρακτήριζε "θωρηκτό", "τάνκερ", "ρυμουλκό", "φρεγάτα", "τορπιλάκατο" και "ταχύπλοο". Το γραφείο Τύπου της ΠΑΕ εκδίδει ανακοίνωση, με την οποία επιβεβαιώνει τη μεταγραφή του επιθετικού που επιθυμούσε ο προπονητής, αναφέροντας ότι "ο Μουνιόθ σέρνει καράβι" και υπογραμμίζοντας έτσι και σημαντική συμβολή του στον ερχομό του παίκτη».
«Moυνιόθ-καλλιγραφία.
Η ομάδα αρχίζει και αποδίδει εξαιρετικό ποδόσφαιρο, ικανοποιώντας σε κάθε αγώνα ακόμα και τους πιο απαιτητικούς φιλάθλους. Το γεγονός δεν αργεί να μαθευτεί και έτσι σε κάθε αγώνα μαζεύονται πλέον φίλαθλοι όλων των ομάδων για να παρακολουθήσουν αυτή την ποδοσφαιρική ζωγραφιά, που κατόπιν μένει στην ιστορία ως "Μουνιόθ-καλλιγραφία».
«Μουνιόθ-Καπέλο.
Ο Φάμπιο Καπέλο προσλαμβάνεται από την ομάδα ως τεχνικός διευθυντής και σχηματίζει διοικητικό δίδυμο με τον προπονητή. Το αθλητικό πρωτοσέλιδο "Μουνιόθ-Καπέλο" μένει στην ιστορία».
«Φύγε, ρε Μουνιόθκυλο.
Εκδοχή πρώτη: την ώρα που ο φίλαθλος προσπαθεί να βρει θέση για το αυτοκίνητό του έξω από το γήπεδο, ένα αδέσποτο έχει ξαπλώσει ακριβώς εκεί που θέλει να παρκάρει.
Εκδοχή δεύτερη: ένας "καλοθελητής" πλησιάζει τη διοίκηση της ομάδας, διαθέτοντας "πληροφορίες για το ποιόν του προπονητή που προσέλαβαν", αλλά λαμβάνει την απάντηση που του αρμόζει την ώρα που εκδιώκεται βιαίως από τα γραφεία».
«Του Μουνιόθ τους τον χαβά.
Ο προπονητής στήνει άριστα την ομάδα στο γήπεδο, αλλά οι παίκτες εφαρμόζουν άλλα αντ' άλλων στο παιχνίδι. Στο ημίχρονο ο προπονητής τούς δίνει και πάλι σαφείς οδηγίες για το πώς να αγωνιστούν, οι παίκτες, όμως, συνεχίζουν να παίζουν άναρχα και κατά το δοκούν. Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα ο βοηθός προπονητή αποδίδει την ήττα στο ότι ενώ αυτός ζητούσε από τους παίκτες να ακολουθήσουν τις βουλές του κόουτς, δηλαδή "του Μουνιόθ τους τον χαβά", εκείνοι έκαναν τα δικά τους».
«Τα κάνανε Μουνιόθ.
Είναι η ακριβώς αντίθετη εκδοχή από την παραπάνω: οι παίκτες ακολουθούν πιστά τις οδηγίες του προπονητή, αλλά δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η χρήση της φράσης μπορεί να αποδοθεί ξεχωριστά, για να περιγράψει την ατομική απόδοση των παραγόντων που αποτελούν το τρίπτυχο της επιτυχίας ή αποτυχίας κάθε συλλόγου: διοίκηση-παίκτες-κόσμος».
«Αμυνα, ρε Μουνιόθ.
Παρότρυνση στην αμυντική γραμμή να παίξει πιο δυνατά και πιο αποτελεσματικά. Στις περιπτώσεις που η ομάδα προηγείται στο σκορ, η ένταση της παρότρυνσης αυξάνεται όσο πλησιάζουμε προς τη λήξη του αγώνα. Ενίοτε απευθύνεται και στον παίκτη της άμυνας που "ξεχνιέται" όταν οι υπόλοιποι εφαρμόζουν το τεχνητό οφσάιντ».
«Του Μουνιόθ το πανηγύρι.
Η ομάδα κατακτά θριαμβευτικά το νταμπλ και η διοίκηση διοργανώνει φιέστα για να πανηγυρίσουν οι παίκτες και πάνω απ' όλα ο προπονητής, που πέτυχε όταν όλα έδειχναν χαμένα από χέρι. Τιμής ένεκεν, δίνει στη φιέστα το όνομά του».
«Πω πω πω! Τι Μουνιοθύελλα είναι αυτή σήμερα.
Οι όμορφες παρουσίες στην εξέδρα δεν περνούν ασχολίαστες. Η φράση μπορεί να συνοδεύει τα εντός και εκτός παιχνίδια της ομάδας, ενώ αρκετά συχνά τη δανείζονται και οι αντίπαλοι οπαδοί».
«Ελα, Μουνιόθ, στον τόπο σου.
Mετά την κατάκτηση του νταμπλ, την αυτόματη πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ και την παρουσία στον τελικό του ΟΥΕΦΑ, οι Ισπανοί νοσταλγούν τον συμπατριώτη τους και αποφασίζουν να του κάνουν πρόταση να αναλάβει την εθνική ομάδα της χώρας τους. Ως φόρο τιμής στη χώρα που τον φιλοξενεί, η "As", η "Μarca" και η "Εl Pais" κυκλοφορούν με τον ίδιο πρωτοσέλιδο τίτλο: "ΕLA, MUNOZ, STON TOPO SOU.
Με εκτίμηση, Καλοφούσης Λουκάς».
Το πόσο έχει επηρεάσει η Σχολή Σινάνογλου, όχι μόνο τους αναγνώστες, οι οποίοι επιχειρούν να γράψουν με ανάλογο ύφος, αλλά και σύσσωμο τον αθλητικό Τύπο, είναι εύκολο να το διαπιστώσετε, αρκεί να ρίξετε μια ματιά στα καθημερινά φύλλα. Εδώ μέχρι και η ιταλική «Gazzetta dello Sport» έφτασε μέχρι του σημείου να εκδώσει βιβλίο με «πιπεράτες» ιστορίες Ιταλών ποδοσφαιριστών.
Στο χθεσινό «Goal» βρήκα αναδημοσίευση αυτού του βιβλίου, με πιπεράτες «Σινανοϊστορίες», που ενέπλεκαν την ξακουστή Τσιτσιολίνα, αλλά και την επιστήθια φίλη της, Μοάνα. Διαβάστε και πείτε μου ειλικρινά αν το ύφος Θέμη έχει ή δεν έχει περάσει την Αδριατική...
«Η Λέα ντι Λεό δεν είναι του… διαμετρήματος της Μοάνα Πότζι, αλλά εργάζεται στη βιομηχανία του σεξ (σ.σ.: πάντα θα ήθελα να γνωρίσω ένα βιομήχανο του σεξ) ως ηθοποιός και εξωτική χορεύτρια, αλλά και στις "ροζ" γραμμές. Τι σχέση έχει με το ποδόσφαιρο; "Για επτά μήνες είχα δεσμό με ποδοσφαιριστή της Serie B (σ.σ.: εδώ έχουν σχέση με το άθλημα προπονητές που κάθισαν ένα μήνα σε ομάδα Β' κατηγορίας, δεν έχει σχέση η μαντάμ που κολάτσιζε αθλητή για επτά μήνες;), ο οποίος κάποια στιγμή μου ζήτησε να διασκεδάσω τους συμπαίκτες του παραμονές ενός αγώνα", αποκαλύπτει η Λέα, η οποία υποστηρίζει ότι διαθέτει μια ατζέντα γεμάτη τηλέφωνα ποδοσφαιριστών πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας».
Ελπίζω να μην είναι η ίδια ατζέντα που έχει και «Ο μάνατζερ των μάνατζερ» Κώστας Μπότος...
«"Εχω το τηλέφωνο γεμάτο με μηνύματα ποδοσφαιριστών", λέει η Λέα, η οποία, αναφερόμενη στη διασκέδαση των ποδοσφαιριστών, κάνει λόγο για χορό και μόνο, μια και “τα υπόλοιπα που... προκύπτουν τα κάνω από ευχαρίστηση, σχεδόν από έρωτα”».
Ο έρωτας είναι τυφλός και μερικές φορές δεν βλέπεις τι κάνεις, αλλά ούτε και αυτά που σου κάνουν...
«Η Λέα ντι Λεό ξεκαθαρίζει ότι εν ενεργεία ποδοσφαιριστές δεν παίρνουν ναρκωτικά για να βοηθηθούν στο σεξ (φοβούνται τους ελέγχους αντιντόπινγκ, λέει σχετικά), αλλά, αντίθετα, πρώην παίκτες καταφεύγουν ενίοτε σε... βοηθήματα. "Μα καλά", θα αναρωτηθεί κανείς, "οι σύζυγοι δεν παίρνουν χαμπάρι τίποτα"; Πώς; Τον Ιούνιο, ανήμερα ενός αγώνα της Ιταλίας στο Μουντιάλ, δέχθηκε δύο τηλεφωνήματα από συζύγους: ύβρεις και απειλές. "Ενας από τους αριθμούς ήταν γερμανικός και πιστεύω ότι ήταν οι σύντροφοι δύο διεθνών ποδοσφαιριστών", συμπληρώνει η Λέα. Και ο νοών νοείτω».
Ακόμα και η παροιμιώδης έκφραση στο τέλος του άρθρου μαρτυρά επιρροή Σινάνογλου. Θα ήθελα για σκίτσο να βάλω κάτι ανάλογο, αλλά η αχαλίνωτη φαντασία μου κινδυνεύει να βάλει σε μπελάδες ολόκληρη εφημερίδα.
Γι' αυτό προτίμησα κάτι πιο ρεαλιστικό. Τον Μουνιόθ να σπάει τον πάγο, κάτι που έκανε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στη συνάντησή του με τους παίκτες του ΠΑΟ. Καλό είναι, πάντως, όταν είσαι προπονητής του Παναθηναϊκού να γνωρίζεις κι ένα άλλο επάγγελμα.