Διαβάζω τις δηλώσεις του Μπρούνο Κόντι για τα όσα έγιναν μετά το τέλος του ματς του Ολυμπιακού με τη Ρόμα:
– n –
«Hταν μια σκηνή πανικού. Mας επιτέθηκαν στο πούλμαν με μολότοφ και πέτρες. Tα πράγματα φαίνονταν εκτός ελέγχου, ακούστηκε πυροβολισμός και ευτυχώς καταφέραμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, διότι ήμασταν κοντά στη μικτή ζώνη. Αυτές ήταν εικόνες που δεν τις βλέπεις πουθενά», λέει.
– n –
Απορώ πώς όλα αυτά δεν συγκίνησαν κανέναν! Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή: η λάμψη του ελληνικού πρωταθλήματος φωτίζει πλέον και τον θλιβερό αυτό θεσμό που λέγεται Τσάμπιονς Λιγκ!
– n –
Βρε, μπας και από του χρόνου το Τσάμπιονς Λιγκ θα το διοργανώνει η Σούπερ Λίγκα;
– n –
Εχω, από το καλοκαίρι, ανακαλύψει αυτόν τον κρυμμένο θησαυρό που λέγεται Γκιγιέρμε Ογιος –αυτόν τον προφήτη που ήρθε από την Αργεντινή μέσω Καταλωνίας για να μας θυμίσει την αξεπέραστη γοητεία των Λατίνων.
– n –
Επέτρεψέ μου, αγαπητέ αναγνώστη, μία στις τόσες να περιαυτολογήσω. Αγάπησα τον Λέμενς από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του σε αυτή τη χώρα και είδατε πόσο υπέροχα τα πήγε στην Ελλάδα. Ζει δύο χρόνια ευτυχισμένος, εισπράττοντας ένα σωρό λεφτά, χωρίς κανένας να ασχολείται μαζί του.
– n –
Λάτρεψα τον Ντάνιελ Τόζερ και θεωρείται ήδη παγκοσμίως ο Ντέιβιντ Μπέκαμ της ΑΕΚ. Δεν είναι υπερβολικό το «παγκοσμίως» -φίλοι της ΑΕΚ υπάρχουν σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Οι υπόλοιποι απλώς μπορεί να μην τον ξέρουν…
– n –
Ναι, αγαπητέ αναγνώστη, είμαι γουρλής: ο Γκιγιέρμε Ογιος είναι το αριστούργημά μου. Θα μπορούσε ποτέ ένας Αργεντινός που έχει θαυμάσει τον Ντιέγκο Μαραντόνα να πει ότι «το ποδόσφαιρο το παίζουν άνδρες ψηλοί και δυνατοί»; Κι όμως, ο Ογιος το είπε. Διότι ο Ογιος δεν είναι ένας συνηθισμένος Αργεντινός, αλλά ένας ταξιδιάρης φιλόσοφος που ήρθε εδώ για να μας πει τις αλήθειες της ζωής.
– n –
«Πριν ή έπειτα από δύσκολα παιχνίδια η απαίτηση είναι η αποκατάσταση», είπε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Εγώ και η θεία μου η Λουκρητία, που ψάχνουμε καιρό τώρα κάποιον να μας αποκαταστήσει, θα προσθέταμε ότι η αποκατάσταση είναι απαίτηση και κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ποτέ δεν είναι αργά…
– n –
Το πιο σπουδαίο πάντως στην περίπτωσή του είναι η ευκολία με την οποία ο Ογιος έμαθε τα ελληνικά. Λέει χαρακτηριστικά:
– n –
«Θέλω να ευχαριστήσω την Παναγία που μου έδωσε τη δυνατότητα να συμμετάσχω σ' ένα Αρης-ΠΑΟΚ. Γιατί σίγουρα πολλοί προπονητές, όχι μόνο Ελληνες, θα ήθελαν να βρίσκονται στον πάγκο είτε του Αρη είτε του ΠΑΟΚ. Αισθάνομαι υπερήφανος που κατευθύνω την ομάδα του Αρη, η οποία έχει τόσο πάθος. Υπερήφανος αισθάνομαι και για τους παίκτες μου, οι οποίοι με τη δυναμική τους αποδεικνύουν ότι δίκαια φοράνε τη φανέλα του Αρη. Για όλα τα παραπάνω ελπίζω να γίνει ένα πολύ καλό παιχνίδι αύριο και με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας να κερδίσουμε».
– n –
Ομολογώ ότι ούτε κι εγώ που ποντάρω πάνω του την επαγγελματική μου αναγνώριση (ένα βραβείο από τον ΠΣΑΤ, ένα Πούλιτζερ έστω…) δεν περίμενα ότι έπειτα από τρεις μήνες στη Θεσσαλονίκη το πουλέν μου θα μιλούσε ίδια και απαράλλακτα με τον Αγγελο Αναστασιάδη.
– n –
Ομολογώ ότι γι' αυτό περίμενα ένα «ευχαριστώ», λίγη αναγνώριση πρωτίστως από τη διοίκηση του Αρη. Αφού τον Ροναλντίνιο δεν τον έχει δει κανένας στη Σαλονίκη, πιθανότατα επειδή δεν ευκαιρεί να 'ρθει, ας φωνάξουν μία φορά εμένα, που στηρίζω τον κόουτς πιο πολύ κι από τον Γιάννη τον Κόντη. Αλλά ποιος ξοδεύει τα «ευχαριστώ» χωρίς ανταπόδοση;
– n –
Η ερώτηση δεν είναι ρητορική. Γίνεται για να δοθεί η απάντηση. Ο άνθρωπος που δεν τσιγκουνεύεται τα «ευχαριστώ» λέγεται Χρήστος Αντωνάκος κι έστειλε μια υπέροχη επιστολή στο «Φως» και στον Κώστα Νικολακόπουλο, χθες:
– n –
Γράφει:
«Αγαπητέ μου Κώστα,
Επειδή η στήλη σου είναι καθημερινή μου συνήθεια χρόνια τώρα και παρηγοριά στα δύσκολα, επέτρεψέ μου να εκφραστώ όπως ένιωσα προχθές το βράδυ. Επειτα από 45 χρόνια στα γήπεδα, θέλω (κι εγώ) να φωνάξω προς πάσα κατεύθυνση: ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ! Κουράστηκα για ένα σωρό λόγους που γράφεις κι εσύ χρόνια, που όλοι συζητάμε χρόνια, βλέπουμε, αγωνιούμε. Ενα μικρό παράδειγμα ακόμα και κλείνω: Ολυμπιακός–Βαλένθια ευκαιρίες Ολυμπιακού 15 (από το επίσημο site της FIFA), Σαχτάρ–Ολυμπιακός ευκαιρίες Ολυμπιακού 12, Ολυμπιακός-Ρόμα ευκαιρίες Ολυμπιακού 6!
Σε ευχαριστώ για όλα
Με θερμότατους χαιρετισμούς Χρήστος Αντωνάκος-Επιχειρηματίας».
– n –
Μέχρις εδώ, πέραν του αρκετού σουρεαλισμού που εμπεριέχεται στη φράση «Ολυμπιακός-Ρόμα ευκαιρίες Ολυμπιακού 6!», η επιστολή μοιάζει σαν τραγούδι του Πάριου (ένα μίγμα παράπονου, κλάψας και προδοσίας), αλλά η μεγάλη στιγμή του καλλιτέχνη είναι το κλείσιμο:
– n –
«ΥΓ.: Σ' ευχαριστώ που δημοσίευσες την επιστολή του γιου μου στις 14/09/06. Ηταν προφητικός».
– n –
Ναι, φίλε αναγνώστη. Ο Χρήστος Αντωνάκος δεν είναι ένας γκρινιάρης Ολυμπιακός που ονειρευόταν το Τσάμπιονς Λιγκ και κουράστηκε από τη δυσβάσταχτη αναμονή μιας τελικής επικράτησης. Είναι πολύ περισσότερο ένας στοργικός πατέρας που νιώθει την ανάγκη να πει ένα «ευχαριστώ» στον Νικολακόπουλο επειδή ανέδειξε τις μαντικές ικανότητες του γιου του.
– n –
Η επιστολή, ωστόσο, μου δημιούργησε δύο μεγάλες απορίες. Η πρώτη είναι ότι αφού όλα ήταν γνωστά από τις 14 Σεπτεμβρίου (!), τι διάβολο αγωνιούσε ο κόσμος για το τι θα κάνει ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς Λιγκ; Και η δεύτερη, αν το υποκοριστικό του μικρού Αντωνάκου είναι «Νοστράδαμος»...
– n –
(Δεν θέλω, αγαπητέ αναγνώστη, να δημοσιεύσω αναλύσεις συναδέλφων για το πρόβλημα των ελληνικών ομάδων στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ας παρηγορηθούμε με το γεγονός ότι την περασμένη Τρίτη ήταν η παγκόσμια μέρα της φτώχειας. Ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ την τίμησαν δεόντως...)
– n –
Πέραν τούτου, θα 'θελα να σας πω ότι μου άρεσε η πρώτη του Μουνιόθ. Από κίνηση, στήσιμο, ρεπερτόριο, γκριμάτσες και ερμηνεία ο Ισπανός μου φάνηκε κάτι μεταξύ Μαλεζάνι και Ομπράντοβιτς.
– n –
(Εντάξει, ας μην έχουμε απαιτήσεις να δούμε και μπάλα από τον ΠΑΟ επειδή απέκτησε έναν προπονητή που ξεκίνησε να δουλεύει εδώ και δεκαπέντε μέρες! Ποιος είναι ο Ισπανός για να έχουμε τέτοιες απαιτήσεις; Ο Μπάκε;)
– n –
Οι οπαδοί του ΠΑΟ κατάλαβαν, ωστόσο, με την πρώτη ότι το όνομα Βίκτορ θα είναι πολύ σοβαρό στην ιστορία της ομάδας. Βίκτορ λέγεται ο παίκτης, Βίκτορ και ο προπονητής. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο.
– n –
Οπως ακριβώς δεν είναι τυχαίο ότι ύστερα από έναν Τότη Φυλακούρη, που τους έκανε ευτυχισμένους, εμφανίστηκε κι ένας άλλος Τότι που τους χαροποίησε. Ο Φραντσέσκος Τότι, τον οποίο βλέπετε στο κέντρο της σελίδας ως ήρωα του ΠΑΟ...