Με το φτωχό μου το μυαλό (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Το πρώτο e-mail που πήρα το πρωί ήταν από απόφοιτο της σχολής Μωραΐτη, που διακριτικά μου υπενθύμιζε ότι ο Τάκης Κανελλόπουλος ανήκει στο alumni της σχολής του και όχι στο μισητό Κολέγιο. Γονυπετής το διορθώνω, καταθέτοντας προς υπεράσπισή μου ότι στο επαναλαμβανόμενο λάθος με παρασύρει η καλή σχέση της οικογένειας με τους Βαρδινογιάννηδες.

Το melting pot της σημερινής Ελλάδας είναι το ποδόσφαιρο. Στο οποίο όχι μόνο τα μωραϊτόπαιδα συναντούν τα κολεγιόπαιδα, αλλά Ψυχικιώτες τρίτης γενιάς μπορούν να έρθουν σε επαφή με πεθερές που θα συναντούσαν μόνο αν το ασανσέρ είχε χαλάσει και καθάριζαν τις σκάλες. Στη ζωή το παν είναι η αγάπη. Και η αγάπη βρίσκεται στις οικογένειες. Είτε είναι παραγόντων του ποδοσφαίρου είτε Αθίγγανων. Δανείζομαι μια ιστορία που λατρεύω και πριν από χρόνια μου έλεγε ο Θοδωρής.

Ο Θοδωρής ήταν μάνατζερ του Μάκη και τον είχε κλείσει να παίξει σε μαγαζί της Συγγρού. Ο Μάκης όμως είχε θέσει όρο. «Πρώτο όνομα μαρκίζα». «Πρώτο όνομα», του είχε απαντήσει ο Θοδωρής και ο Μάκης έκανε πρόβες. Μία μέρα πριν από την έναρξη ανέβηκε και η ταμπέλα στο μαγαζί. Μία ώρα πριν από την έναρξη του προγράμματος ο Μάκης δεν είχε εμφανιστεί. «Ρε, μπας και δεν έρθει;», ρώτησε ο ιδιοκτήτης τον Θοδωρή. Ο Θοδωρής τον καθησύχασε, αλλά τον ίδιο τον είχαν ζώσει τα φίδια. Εκείνη την εποχή δεν είχαν εφευρεθεί τα κινητά, τηλέφωνο στο σπίτι ο Μάκης δεν είχε και ο Θοδωρής ξεκίνησε για το Μενίδι. Ο Μάκης έμενε σε ένα τριώροφο μαζί με την ευρύτερη τσιγγάνικη οικογένεια. «Ολοι καθόντουσαν στις σκάλες. Ρώτησα έναν πιτσιρικά πού είναι ο Μάκης. Μου απάντησε να πάω στον τρίτο. Η πόρτα ήταν ανοιχτή και μπήκα. Ο Μάκης καθόταν σε μια πολυθρόνα με ρομπ ντε σαμπρ. “Σήκω να πάμε για το πρόγραμμα που αρχίζει. Θα μας δείρουν”. Ο Μάκης έμενε ατάραχος. “Σήκω, ρε Μάκη. Δεν κάναμε μια συμφωνία;”, ρώτησε. “Την κάναμε. Πού σε έριξα;”. “Στο όνομα, που έπρεπε να μπει πρώτο στη μαρκίζα”, απάντησε πληγωμένος ο Μάκης. “Πρώτο είναι”. “Ασε τώρα που είναι πρώτο”, μου είπε με πονηρό χαμόγελο. Σκέφτηκα και κατάλαβα. Ο Μάκης δεν ήξερε να διαβάζει, αλλά ήξερε να μετράει. Το επίθετό του ήταν σιδηρόδρομος και για να χωρέσει στη μαρκίζα το είχαν βάλει κάθετο. Χρισ/πουλος. Εβλεπα το ξύλο από τον μαγαζάτορα να έρχεται. Και σκεφτόμουν: πώς στο διάολο μπορεί κάποιος να εξηγήσει σε έναν αναλφάβητο τσιγγάνο την έννοια της σύντμησης».

Με την ίδια λογική που προσπαθείς να πεις ότι τα επεισόδια με τη Ρόμα δεν έγιναν από οργανωμένους, όπως δήλωσε ο Πέτρος Κόκκαλης για την επίθεση εναντίον του πούλμαν των Ιταλών. Από οργανωμένους είναι λίγο δύσκολο να μην έγιναν. Μου φαίνεται απίθανο ένας ανοργάνωτος με πέτρα να συνάντησε έναν ανοργάνωτο με βρύση από νιπτήρα και οι δύο μαζί να είδαν έναν ανοργάνωτο που κρατούσε μολότοφ και όλοι μαζί να είπαν: «Μια και συμπτωματικά βρεθήκαμε, δεν πάμε να την πέσουμε στους Ιταλούς; Αλλά προσοχή. Ανοργάνωτα». Φυσικά οργανωμένοι κάπου ήταν αυτοί που επιτέθηκαν στο πούλμαν. Αν ο Πέτρος Κόκκαλης εννοούσε ότι δεν ήταν οργανωμένοι σε club του Ολυμπιακού, υπάρχει μία περίπτωση στις χίλιες να έχει και δίκιο. Να ήταν κάποια μυστήρια πολιτική ομάδα που εκμεταλλεύθηκε το τζέρτζελο για να κάνει επεισόδια. Αλλά να μπει άγνωστη ομάδα στον χώρο των οργανωμένων και να σηκώσει δικό της μπαϊράκι μου φαίνεται απίθανο. Κάποια ακραία ομάδα οργανωμένων του Ολυμπιακού πρέπει να ήταν και στο όνομα της οπαδικής ομερτά, φυσικά, κανείς δεν θα τους ονομάσει. Για να μη γινόμαστε υποκριτές, ο Πέτρος Κόκκαλης δεν έχει παρά να κάνει μια πλοήγηση στο Ιντερνετ και σε σάιτ οπαδών του Ολυμπιακού. Θα δει εικόνες και πολιτικές θέσεις που αν αυτοί που τις γράφουν βγαίνουν στον δρόμο, ευχαριστημένος πρέπει να είναι που έριξαν μοναχά μία μολότοφ.

Ναρκωτικά και πολιτική

Μου τράβηξε το μάτι η είδηση ότι η ιταλική κυβέρνηση επέτρεψε τα φάρμακα που περιέχουν ινδική κάνναβη. Το αξιοπερίεργο είναι ότι ακόμα απαγορεύεται η χρήση της, όχι μόνο για ιατρικούς, αλλά και για ψυχαγωγικούς λόγους. Για να καταρρίπτονται κάποιοι μύθοι, η κάνναβη ή φούντα ή χασίς, όταν είναι κατεργασμένο, απαγορεύτηκε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του '20. Χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα χωρίς πρόβλημα. Η κάνναβη απαγορεύτηκε στην Ελλάδα όταν ακολουθήσαμε την αμερικανική υστερία κατά των ουσιών που επηρεάζουν τις εγκεφαλικές λειτουργίες, σταυροφορία που ξεκίνησε με την απαγόρευση του αλκοόλ το 1920. Ανεξάρτητα από τις επιδράσεις τους, κοκαΐνη, ηρωίνη, όπιο, χασίς και αργότερα το LSD και οι αμφεταμίνες μπήκαν σε ένα τσουβάλι που απ' έξω έγραφε «ναρκωτικά».

Με τον καιρό οι μικροαστικές οικογένειες των ελληνικών πόλεων, βοηθούμενες από την αντιπάθειά τους προς τους Μικρασιάτες που έρχονταν από μια χώρα που το χασίς επιτρεπόταν, δημιούργησαν την εικόνα του «χασικλή». Κάτι σαν αντικοινωνικός, παράφρων, δερβίσης, χαμένος στους τεχνητούς παραδείσους των ναρκωτικών, ο «χασικλής» έγινε ο μπαμπούλας της ελληνικής οικογένειας. Κάτι σαν τον boogie man των οικογενειών του αμερικανικού Νότου. Κι επειδή οι προκαταλήψεις έχουν μια τάση να παγιώνονται, σήμερα οι Ελληνες πιστεύουν ότι το χασίσι ήταν πάντα απαγορευμένο, η Πυθία μύριζε αναθυμιάσεις ευκαλύπτου για τον λαιμό και αν το χασίσι επιτραπεί μανιασμένοι χασικλήδες θα μας βιάσουν τις θείες και θα ανακατέψουν τη συλλογή μας από DVD.

Πριν από περίπου μία δεκαετία ο Γιώργος Παπανδρέου είχε μιλήσει για την ανάγκη της διαφοροποίησης των μαλακών από τα σκληρά ναρκωτικά και τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας μικρής ποσότητας χασίς για προσωπική χρήση. Η πολιτική καριέρα του κόντεψε να καταστραφεί. Κατάλαβε αυτό που έχουν καταλάβει γενιές πολιτικών. Από την εποχή των ξενοκίνητων κομμουνιστών μέχρι την εποχή των ιμπεριαλιστών Σκοπιανών και των χασικλήδων. Ο πολιτικός, αν έρθει αντιμέτωπος με προκατάληψη, μόνο αυτός έχει να χάσει. Το βούλωσε.

Εκεί είναι που κρίνονται οι πολιτικοί από τους πολιτικάντηδες. Στο θάρρος της γνώμης τους. Το πιστεύεις, μάγκα μου; Βγες και πες το. Εκεί μετράει ο «νέος» πολιτικός και όχι στην παπαρολογία και τα χρωματιστά παπούτσια. Τα υπόλοιπα είναι φρουφρού κι αρώματα και νεολαιίστικα κινήματα. Προσέχετε, μη σφίγγεστε, παιδιά, μη συμβεί κανένα ατύχημα...

πειδή ο Γιώργος Κυριακός της Σούπερ Λίγκας βγήκε και ανακοίνωσε τους συνεργάτες της ένωσης, ας τους εξετάσουμε έναν έναν. ΝΕΤ, κρατική τηλεόραση. Travel Plan, οργανισμός Λαμπράκη και αεροπορικά εισιτήρια για το πρωτάθλημα Νέων. Ιατρικό κέντρο και ασφαλιστικός οργανισμός La Vie, ιατρικές και ασφαλιστικές υπηρεσίες. Galanis, στατιστικά στοιχεία. Action Images, φωτογραφίες. Από όλους αυτούς μόνο η ΝΕΤ, που είναι κρατική, υπάρχει περίπτωση να βάλει το χέρι στην τσέπη και να βγάλει ευρώ. Οσα ξέρει ο Κυριακός δεν τα ξέρει η Λίγκα όλη και ο γενικός διευθυντής της Λίγκας φυσικά ξέρει ότι οι χορηγίες συμψηφισμών είναι οι ευκολότερες.

ο μήνυμα ο Ριβάλντο το έστειλε. «Οποτε ξανατολμήσεις να με βγάλεις, την ίδια προπονητομουρμούρα θα τραβήξεις». Το μήνυμα ο Σόλιντ το παρέλαβε. «Ο κάθε παίκτης έχει δικαίωμα στη γνώμη του». Το κοινό μήνυμα στάλθηκε από τον Σωκράτη σε αμφότερους. «Μαύρισε η ψυχή του προέδρου, αλλά δεν θέλει να πάρει αποφάσεις εν θερμώ». Συμπεράσματα; Συνεχίζουμε όλοι μαζί χωρίς να τσακωνόμαστε, παίρνουμε το πρωτάθλημα και αν είναι δυνατόν το νταμπλ και μετά τα τελευταία αποτελέσματα στην Ευρώπη ο Ριβάλντο πάει στο σπίτι του, όπως είχε πει, ο Σόλιντ στο καλό -όπως σκεφτόταν από το καλοκαίρι- και ο πρόεδρος ψάχνεται για καινούργιο κόουτς. Οτιδήποτε άλλο ας θεωρηθεί έκπληξη.