ΠΑΟ από ατσάλι ή ΠΑΟ από κρύσταλλο; (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

To ξεκίνημα της Ευρωλίγκας βρίσκει τον Παναθηναϊκό αισιόδοξο στη αφετηρία, αλλά όχι πανέτοιμο. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ξέρει ότι έχει μπροστά του πολλή δουλειά για να κρατήσει η ομάδα του τις δυνάμεις της (συγχωρήστε μου την παράξενη ορολογία, είμαι επηρεασμένος από την εκλογολογία των ημερών) και να τις πολλαπλασιάσει με τον ερχομό της άνοιξης. Η φετινή σεζόν είναι για τους «πράσινους» οριακή.

Κατά κάποιον τρόπο, ο οικοδεσπότης του φάιναλ φορ Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος να πετύχει. Οτιδήποτε λιγότερο από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου θα θεωρηθεί αποτυχία! Το ευοίωνο σενάριο τον θέλει να επιστρέφει στον θρόνο ύστερα από τέσσερα χρόνια και να κερδίζει «το τέταρτο»: Παρίσι 1996, Θεσσαλονίκη 2000, Μπολόνια 2002, Αθήνα 2007. Το δυσοίωνο σενάριο τον θέλει να αποτυγχάνει ξανά, όπως απέτυχε κατ' επανάληψη στην τετραετία που προηγήθηκε. Το τρίτο σενάριο, το εφιαλτικό, μιλάει για ένα φάιναλ φορ που θα διοργανώνεται από τον Παναθηναϊκό και θα έχει για εκπρόσωπο του ελληνικού μπάσκετ τον Ολυμπιακό.

Για τους «κόκκινους» όμως θα τα πούμε τις επόμενες μέρες, αφού εκείνοι πέφτουν στη «μάχη» το βράδυ της Τετάρτης και τίθενται αντιμέτωποι με την ισχυρότατη Τάου. Αυτό κι αν είναι crash test! Η παρθενική αποστολή του Παναθηναϊκού μοιάζει κάπως ευκολότερη, μολονότι καλείται να επιστρατεύσει τις δυνάμεις του μακριά από την Αθήνα.

Η Γιοβεντούτ ή Τζοβεντούντ ή Χοβεντούδ (ανάλογα με την προφορά του Ισπανού που θα σας τη συστήσει) της Μπανταλόνα φοράει πράσινα, φέρνει χαμόγελα στα χείλη των φανατικών οπαδών του «τριφυλλιού» ένεκα όσων έγιναν το 1994 στο Τελ Αβίβ, είναι φορμαρισμένη, αλλά στα χαρτιά τουλάχιστον δεν έχει την προσωπικότητα και την πείρα για να κοιτάξει στα μάτια τον Παναθηναϊκό του 2006. Η ευκαιρία για ένα ωραίο «διπλό» είναι «χρυσή».

Αλλά ποιος είναι ο Παναθηναϊκός του 2006; Είναι η εύρωστη και σίγουρη για τον εαυτό της ομαδάρα που έφυγε νικήτρια από το ΣΕΦ στο ντέρμπι του Κυπέλλου ή η ευάλωτη και εύθραυστη σαν κρύσταλλο ομαδούλα που ηττήθηκε από την Ολυμπιάδα Πατρών; Οπως συνήθως συμβαίνει σε ραντεβού όπως το αποψινό, το αποτέλεσμα θα κριθεί από την απόδοση του Παναθηναϊκού. Εάν όμως ο ΠΑΟ του 2005 ή του 2004 ξεκινούσε με κάποια αναμφισβήτητα στάνταρντ στην αγωνιστική φυσιογνωμία του, ο φετινός βασανίζεται από ερωτηματικά. «Είμαστε ακόμα 10.000 χιλιόμετρα μακριά από το φάιναλ φορ», ομολογεί ο Ομπράντοβιτς, λίγο πριν περάσει το κατώφλι του παλιού σπιτιού του.

Πότε θα προσαρμοστεί απόλυτα στην ευρωπαϊκή λογική ο Ντελκ; Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του Σισκάουσκας; Υπολογίζεται στο rotation της ομάδας ο Γιαβτόκας ή όχι; Ποιος θα βοηθήσει τον Διαμαντίδη στο κουμάντο και στην περιφερειακή άμυνα; Τι θα γίνει μόλις αποθεραπευθεί ο Βούγιανιτς; Ποιος θα δώσει λύσεις στα δύσκολα ως go-to guy τώρα που απουσιάζουν οι Λάκοβιτς, Σπανούλης; Πώς θα μείνουν ικανοποιημένοι έμπειροι παίκτες που μοιάζουν να «περισσεύουν», όπως οι Αλβέρτης, Παπανικολάου;

Οι κραδασμοί είναι αναπόφευκτοι και τα κύματα ίσως αποδειχθούν μεγαλύτερα από αυτά που αντιμετώπισε τα προηγούμενα χρόνια ο καπετάνιος. Πάντως, ο όμιλος στον οποίο μετέχει ο Παναθηναϊκός είναι αρκετά εύκολος, ο δε δρόμος μακρύς. Νίκη στην Μπανταλόνα, μολονότι όχι απολύτως απαραίτητη, θα αποτελέσει ιδανικό εφαλτήριο για τη συνέχεια. Οχι τίποτε άλλο, αλλά τώρα τελευταία πολύ μας κουνιούνται οι Ισπανοί.