«Εσείς, οι προπονητές της εξέδρας, δεν κάνετε ποτέ λάθος. Διότι κρίνετε πάντοτε όταν το παιχνίδι έχει τελειώσει. Εκ των υστέρων. Εκ του ασφαλούς. Βάσει του αποτελέσματος. Αντίθετα εμείς, οι προπονητές των ομάδων, έχουμε πάντα λάθος. Διότι εμείς καλούμαστε να πάρουμε τις αποφάσεις πριν από την έναρξη των αγώνων. Εχουμε δει το παιχνίδι μόνο στο μυαλό μας, όχι στην τηλεόραση. Αλλά γι' αυτό πληρωνόμαστε καλά, επειδή κάνουμε τη δύσκολη δουλειά». Αυτό το απόσπασμα μιας φιλοσοφικής ποδοσφαιρικής συζήτησης που είχαμε κάνει με τον Φερνάντο Σάντος πριν από πέντε χρόνια έρχεται στο μυαλό μου σε περιπτώσεις σαν αυτή του χθεσινού αγώνα. Ακουγα πολλούς να γελούν με τις επιλογές του Λορένσο Σέρα Φερέρ για το αρχικό σχήμα. Να τον χλευάζουν. Δύο ώρες μετά την έναρξη του παιχνιδιού οι ίδιοι άνθρωποι μιλούσαν για «την απόλυτη δικαίωση του Φερέρ». Διότι κρίνουν εκ του αποτελέσματος και όχι από την ποιότητα της εμφάνισης που έκανε η ΑΕΚ στο χθεσινό ντέρμπι.
Αν με την ίδια εικόνα ο Δέλλας δεν είχε στείλει την μπάλα στα δίχτυα της εστίας του Εμπέντε, σήμερα θα επικρατούσε ο έντονος, ίσως και απαξιωτικός προβληματισμός για την ΑΕΚ, η οποία δεν ξέρει να εκμεταλλεύεται την υπεροχή που αποκτά έναντι των αντιπάλων της στα παιχνίδια. Πριν από το ματς ο Φερέρ έκανε λάθος με τον Δέλλα, ο οποίος θα είχε πρόβλημα με τους Παπαδόπουλο και Σαλπιγγίδη. Μετά το ματς ο Ισπανός είναι μάγκας που έβαλε τον Δέλλα, ο οποίος δεν είχε πρόβλημα στην άμυνα και έβαλε το νικητήριο γκολ. Πριν από το ματς ο Φερέρ ήταν τρελός που έδωσε πρώτη συμμετοχή στον Καμπάνταη σε ντέρμπι, που ξανάβαλε τον Μαντούκα και τον Παουτάσο στο αρχικό σχήμα ύστερα από δύο μήνες. Μετά το ματς είναι μάγκας που τους έβαλε και ο Μαντούκα έγινε σκόρερ. Επειδή στην Ελλάδα έχουμε μάθει να κρίνουμε μόνο εκ του αποτελέσματος.
Ο Φερέρ είχε συγκεκριμένο σχέδιο στο ξεκίνημα του παιχνιδιού. Και ενώ το σχέδιο, για φουλ ανάπτυξη από τον άξονα, δεν βγήκε, ο Ισπανός επέμεινε. Δεν γέμισε τις πτέρυγες, κράτησε περιττούς -αριθμητικά- κεντρικούς μέσους. Και πήγε έτσι να χάσει ένα καταδικό του ματς. Επειδή όμως η ΑΕΚ είναι αυτή τη στιγμή ομάδα, σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό, ο οποίος θα ήταν αδύνατο να έχει γίνει ομάδα με δημιουργό που μετρά μόλις 15 ημέρες στον πάγκο, νίκησε.
Συμπέρασμα: νίκησε ο καλύτερος, κυρίως επειδή είναι ομάδα και όχι επειδή έπαιξε σωστά. Και η ΑΕΚ κερδίζει κάτι περισσότερο από τρεις βαθμούς: την καλή ψυχολογία για το καμ μπακ στη διεκδίκηση του τίτλου και για την προσπάθεια να πετύχει την πρώτη νίκη της στο Τσάμπιονς Λιγκ, μπροστά σε εξέδρες που τώρα θα είναι γεμάτες, ενώ θα ήταν άδειες αν χθες η ΑΕΚ είχε χάσει. Μεγαλύτερος κερδισμένος; Λορένσο Σέρα Φερέρ. Διότι αν είχε χάσει, σήμερα όλοι οι ειδικοί θα τον είχαμε βγάλει ταβερνιάρη. Εναν προπονητή που μετρά 23 χρόνια θητείας σε ισπανικούς πάγκους και έχει καθίσει στη θέση του οδηγού της Μπαρτσελόνα. Στα μάτια του λογικού, ο Φερέρ έκανε κακές επιλογές, αλλά τον δικαίωσε η δουλειά που έχει κάνει στο τρίμηνο. Και τούτο δεν σημαίνει ότι αν είχε χάσει θα ήταν ένας κακός προπονητής. Θα ήταν ένας καλός προπονητής σε κακή βραδιά. Αν θέλουμε κάποτε να μάθουμε να μην κρίνουμε μόνο εκ του αποτελέσματος...