O Παναθηναϊκός μικραίνει πολύ (Sportday / Μιχάλης Τσόχος)

Γράφω όπως ακριβώς βλέπω και όπως κυλάει το ματς. Λίγο πριν από τον αγώνα εκτιμώ σε κουβέντα ότι οι αποδόσεις του ΟΠΑΠ είναι πολύ λανθασμένες. Και το λέω ανεξάρτητα από την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού, την οποία βρίσκω έτσι κι αλλιώς -κυρίως λόγω της παρουσίας του Μπίσκαν ως μοναδικού κεντρικού χαφ- προβληματική.

Πριν μάθω την ενδεκάδα της ΑΕΚ και υποθέτοντας από το ρεπορτάζ ότι ο Δέλλας ξεκινά βασικός, σχολιάζω (πόσο εύκολα μπορείς να εκτεθείς) ότι είναι ρίσκο να παίξει αυτός κόντρα στους γρήγορους Παπαδόπουλο και Σαλπιγγίδη. Οταν μαθαίνω την ενδεκάδα της ΑΕΚ, το λιγότερο που με απασχολεί είναι ο Δέλλας. Κατανοώ την πρόθεση του Φερέρ να βάλει τον Μαντούκα πίσω από τους δύο φορ και κυρίως απέναντι από τον Μπίσκαν. Δεν κατανοώ όμως γιατί η ΑΕΚ παίζει χωρίς ακραίους χαφ (Σέζαρ και Λαγός είναι στον πάγκο και ο Λάκης στην εξέδρα) και φυσικά δεν κατανοώ γιατί ξεκινά ο Καμπάνταης. Ο Παναθηναϊκός ξεκινά καλύτερα και κάνει μια-δυο μικροφάσεις. Η ΑΕΚ δεν έχει ρυθμό. Αναρωτιέμαι γιατί ο Φερέρ αφήνει την ΑΕΚ απροστάτευτη στα άκρα και γιατί ο Μουνιόθ δεν στέλνει την μπάλα συνέχεια εκεί. Οποτε το έκανε (ειδικά από τα δεξιά με Ρομέρο και Βύντρα), η «Ενωση» είχε πρόβλημα.

Ο Παναθηναϊκός ανοίγει το σκορ από τα πλάγια, με σέντρα του Ρομέρο και κεφαλιά του Παπαδόπουλου. Σχολιάζω ότι «η ΑΕΚ χάνει μόνη της και όχι γιατί ο ΠΑΟ είναι πολύ καλός. Τι κάνει ο Φερέρ;».

Ο Γκούμας κάνει άλλο ένα από τα πάρα πολλά αναίτια και χαζά πέναλτι που έχει κάνει στην καριέρα του. Η ΑΕΚ έχει την ευκαιρία από το πουθενά να ξαναμπεί στο ματς. Ο Μαντούκα παίρνει λίγα μέτρα φόρα. Αναρωτιέμαι «γιατί Μαντούκα;». Πλασάρει και 1-0. «Να γιατί Μαντούκα», είναι η προφανής απάντηση.

Τελειώνει το ημίχρονο. Μιλάω λίγο με τον Παναγιωτόπουλο, ο οποίος γράφει το ματς. «Ο Φερέρ κάνει ό,τι μπορεί για να μην πάρει ένα δικό του ματς. Ο Μουνιόθ δεν ξέρει και προφανώς δεν του είπαν κάτι για τον Μπίσκαν», του λέω και συμφωνεί. Κάνω την εκτίμηση ότι αν ο Σέζαρ και ο Λαγός μπουν στη θέση του Τόζερ και του Καμπάνταη, η ΑΕΚ δεν θα κερδίσει μόνο από σύμπτωση. Το ημίχρονο ξεκινά με τον Σέζαρ στη θέση του Τόζερ. «Τώρα να δω τον Βύντρα», λέω στον Χελάκη. Το ματς κυλάει, με τον Παναθηναϊκό να μην περνάει τη σέντρα. Φαίνεται ότι η ΑΕΚ, παρά το γεγονός ότι δεν κάνει ευκαιρίες, θα βάλει γκολ. Αρχίζει να ανεβαίνει όλη μπροστά. Ο Χελάκης λέει: «Η ΑΕΚ είναι πολύ καλύτερη. Αν όμως ξεγελαστεί και βγει πολύ μπροστά, υπάρχει φόβος από τον Σαλπιγγίδη και τον Παπαδόπουλο, οι οποίοι είναι γρήγοροι». Ο Πανούτσος απαντά. «Αυτοί είναι γρήγοροι, πες μου όμως έναν που θα τους δώσει την μπάλα». Εχω πάψει να μιλάω πολύ. Το μόνο που σχολιάζω είναι ότι «αν η ΑΕΚ πάει από τα πλάγια και όχι μόνο από τον άξονα, θα βάλει γκολ. Είναι στο χέρι της να το πάρει, δεν υπάρχει Παναθηναϊκός στο γήπεδο». Ο Δέλλας το βάζει, γκολ και 2-1. Ολοι περιμένουν την αντίδραση του ΠΑΟ. Ποια αντίδραση; Ο Παναθηναϊκός μετά το 30' μοιάζει με την Προοδευτική που ήθελε τον βαθμό, σχολιάζει κάποιος που μπαίνει στο γραφείο. Εχει δίκιο, ο Παναθηναϊκός έχει μικρύνει πολύ. Τόσο πολύ, που χάνει εύκολα, παρά το γεγονός ότι ο αντίπαλος προπονητής κάνει κακό κοουτσάρισμα όσον αφορά τις αρχικές επιλογές του και παρά το γεγονός ότι ο ΠΑΟ παίζει κόντρα σε ορισμένους παίκτες που δεν έχουν την ποιότητα να παίζουν σε ομάδα όπως η ΑΕΚ (δεν θέλω να αναφέρω τα ονόματα).