Σωστή διάγνωση, δύσκολη γιατρειά (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Από την ανάγνωση των συνθέσεων καταλάβαινες στο ντέρμπι τι πιστεύει ο Μουνιόθ για την ΑΕΚ και τι ο Φερέρ για τον ΠΑΟ. Ο Μουνιόθ πίστευε ότι η ταχύτητα του Σαλπιγγίδη και του «Παπ» μπορεί να ανοίξει τη σχετικά αργή αντίπαλη άμυνα και ήθελε αυτοί οι δύο να υποστηριχθούν από τους μέσους. Ο Φερέρ ήθελε να πάνε οι επιθετικοί του το ματς σε πολλά ένας εναντίον ενός με τους αμυντικούς του ΠΑΟ (οι οποίοι κατά κανόνα είναι αβοήθητοι από τους μέσους), γι' αυτό και χρησιμοποίησε τον Καμπάνταη, τον Μαντούκα, τον «Λύμπε» και στο β' ημίχρονο τον Σέζαρ, δηλαδή τέσσερις κινητικούς επιθετικούς. Στο πρώτο «ισπανικό» ντέρμπι στην Ελλάδα δεν υπήρξε θέαμα, υπήρξαν όμως ιδέες.

Οταν έρχεται ένας καινούργιος προπονητής -μεσούσης της περιόδου- σε μία από τις ομάδες που διεκδικούν το πρωτάθλημα, έχει πάντα ενδιαφέρον να δει κανείς ποια είναι η διάγνωση του προβλήματος που ο ίδιος κάνει και πώς παιδεύεται να το λύσει. Στο ντέρμπι οι επιλογές του Μουνιόθ είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από αυτές του Φερέρ, όχι γιατί αυτές του προπονητή της ΑΕΚ ήταν δεδομένες (ίσα ίσα...), αλλά επειδή χάρη σε αυτές θα βλέπαμε τι νομίζει ότι βρήκε στη νέα του ομάδα ο νέος προπονητής του ΠΑΟ. Αυτές οι επιλογές –όπως άλλωστε και ο ίδιος ο κόουτς– δεν γίνεται να κριθούν: ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το πρώτο ματς του Ισπανού. Αποτελούν όμως μία σημαντική ένδειξη σχετικά με το τι πιστεύει για την ομάδα που παρέλαβε.

Συγκρίσεις

Κάποιες συγκρίσεις είναι απαραίτητες. Οταν ανέλαβε π.χ. ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι, το πρώτο πράγμα που φρόντισε ήταν η άμυνα: ο ΠΑΟ για έξι ματς κράτησε το μηδέν στα μετόπισθεν, γιατί έπαιξε πιο κλειστά από ό,τι εκείνη τη χρονιά μας είχε συνηθίσει να κάνει, με τον Σουμ αρχικά και τον Σκάζνι στη συνέχεια. Ο Μαλεζάνι εκτίμησε τότε ότι ο Παναθηναϊκός που παρέλαβε είχε πρόβλημα αμυντικής λειτουργίας κι εκεί έριξε το βάρος. Ο Μουνιόθ είναι προφανές ότι εκτιμά πως το πρόβλημα του ΠΑΟ είναι το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή η έλλειψη ποιότητας στο παιχνίδι του. Οι πρώτες κινήσεις του είναι η χρησιμοποίηση του Βίκτορ στη θέση του οργανωτή, η μετατόπιση του Παπαδόπουλου προς το κέντρο της επίθεσης και η διατήρηση του Ρομέρο και του Ίβανσιτς στα άκρα: ο Ισπανός βλέπει τον ΠΑΟ ως μια ομάδα που έχει την υποχρέωση να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο για να κερδίσει το πρωτάθλημα. Η ερώτηση που θα απαντηθεί προσεχώς είναι αν αυτό το σχέδιο μπορεί να έχει τύχη με το συγκεκριμένο υλικό.

Χάος

Πέρα από το να δείξει εμπιστοσύνη σε κάποιους παίκτες, ο Μουνιόθ δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Αν είχε διαγνώσει προβλήματα φυσικής κατάστασης, νομίζω ότι οι επιλογές του θα ήταν διαφορετικές: αποκλείεται να έστελνε στην επίθεση μια ομάδα που μπορεί να τρέξει μόνο 25 λεπτά! Ο Ισπανός στο τέλος μίλησε για φυσική και ψυχολογική κόπωση: είχε απόλυτο δίκιο. Ο Παναθηναϊκός στο ντέρμπι είχε παίκτες που λόγω χαρακτηριστικών κουράστηκαν γρήγορα, γιατί παίζουν σε θέσεις που δεν τους αρμόζουν (ο Ίβανσιτς και ο Ρομέρο δεν είναι πλάγια χαφ και πολύ φοβάμαι ότι, παρά την επιμονή, δεν θα γίνουν) και παίκτες που κουράστηκαν ψυχολογικά (οι αμυντικοί δεν άντεξαν την πίεση, πόσω μάλλον όταν έβλεπαν ότι στο β' ημίχρονο προσπαθούσαν να σταματήσουν την ΑΕΚ παίζοντας αβοήθητοι). Στις επόμενες αγωνιστικές θα δούμε αν η διάγνωση της ασθένειας που έκανε ο Μουνιόθ («ο ΠΑΟ έχει ανάγκη ποιότητας») μπορεί να γιατρευτεί με το υπάρχον υλικό. Αν ο Ισπανός τα καταφέρει, θα έχει κάνει ένα θαύμα: θα έχει βάλει τάξη στο χάος που λέγεται ρόστερ του Παναθηναϊκού.

Τρόπος

Από την άλλη, στο ντέρμπι βγήκε ένα τελικό συμπέρασμα για το τι κάνει ο Φερέρ. Είναι προφανές ότι το καλοκαίρι στις πολλές συζητήσεις που είχε με τον Νικολαΐδη ο Φερέρ δέχτηκε να κάνει «πλάνο δουλειάς» την αξιοποίηση των πιτσιρικάδων –με όποιον τρόπο ο ίδιος κρίνει ότι αυτό μπορεί να γίνει. Από αυτό που βλέπουμε είναι κατανοητό ότι ο Ισπανός διάλεξε τον πλέον απλό τρόπο: κοιτάζει τις προπονήσεις και δίνει χρόνο συμμετοχής στους υγιείς και στους πιο φορμαρισμένους. Η ΑΕΚ δεν έχει βασική ενδεκάδα, ούτε και θα αποκτήσει. Υπάρχει ένας κορμός έμπειρων παικτών: ο Σορεντίνο, ο Τσιρίλο, ο Γεωργέας, ο Δέλλας, ο Ζήκος, ο Εμερσον, ο Σέζαρ και ο Λυμπερόπουλος είναι λίγο πιο ίσοι από τους υπόλοιπους λόγω εμπειρίας, αλλά και αυτοί δεν είναι τοτέμ. Από εκεί κι έπειτα, μπορεί να πάρει θέση στην ενδεκάδα ο καθένας, είτε νέος είναι είτε παλιός. Ο Τόζερ και ο Χετεμάι ήταν οι ήρωες του ματς με την Αντερλεχτ, ο Παπασταθόπουλος βρήκε τη στιγμή της δόξας του στον αγώνα με τη Λιλ, ο Μαντούκα, ο Κονέ και ο Καμπάνταης ήταν τα κρυφά όπλα στο ντέρμπι. Στην πραγματικότητα κανένας από όλους αυτούς δεν έκανε πράγματα που να δικαιολογούν ενθουσιασμούς και υπερβολές στις εκτιμήσεις, όμως όλοι έπαιξαν και έδωσαν ό,τι μπορούσαν. Ο Φερέρ με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να μασκαρέψει το πρόβλημα της ΑΕΚ: το έλλειμμα ποιότητας ξεπερνιέται από περίσσιο τρέξιμο. Αυτό που θέλει ο Φερέρ είναι μία ΑΕΚ σταθερά ξεκούραστη –ή τουλάχιστον πιο φρέσκια από τον όποιο αντίπαλό της. Το αν θα κερδίσει ή θα χάσει είναι άλλη ιστορία. Εξαιτίας της δυσκολίας στο σκοράρισμα και της αστάθειας στην άμυνα, το αποτέλεσμα στα δύσκολα ματς θα κρίνεται πάντα στις λεπτομέρειες.

Προσέγγιση

Ο Μουνιόθ σε δύο ματς έστειλε στο γήπεδο δύο φορές τον ίδιο Παναθηναϊκό –ο Φερέρ σε μια ντουζίνα επίσημα ματς δεν έχει παρατάξει ποτέ δύο φορές την ίδια ΑΕΚ: δεν αλλάζει μόνο παίκτες, αλλά και διάταξη. Οι δύο έρχονται από την ίδια χώρα, αλλά η διαφορά της προσέγγισης είναι εμφανής: μη βιαστείτε να πείτε τι είναι σωστό και τι λάθος, απόλυτες αλήθειες δεν υπάρχουν. Για την ώρα, είναι χρήσιμο ότι σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που έχει ξεχάσει τη χαρά του ποδοσφαίρου, η μεθοδολογία τους δημιουργεί ευχάριστες συζητήσεις...

Πάνω κάτω

Ας δούμε το χρηματιστήριο των προπονητών μετά την ολοκλήρωση της 7ης αγωνιστικής. Θυμίζω ότι ο Μουνιόθ μόλις ήρθε, ο Λεμονής μόλις ανέλαβε και ο Βούκοτιτς δεν έχει ακόμα βρει σπίτι στη Σαλονίκη –και οι τρεις είναι εκτός ταμπλό. Για να δούμε πόσο πληρώνει η απόλυση των επόμενων. Θυμίζω ότι όσο πιο πολύ πληρώνει τόσο πιο δύσκολη είναι.
-Σόλιντ (Ολυμπιακός) 1/1.40: Τα φέραμε από δω, τα φέραμε από κει και η χρονιά του θα παιχτεί στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ. Αν το χάσει, χάθηκε! Ποιο Τσάμπιονς Λιγκ και κουταμάρες...
-Φερέρ (ΑΕΚ) 1/12: Μετά τη νίκη στο ντέρμπι είναι βασιλιάς. Κυρίως γιατί η σχέση του με τη διοίκηση έγινε από καλή, εξαιρετική! Δείτε τον χειρισμό και στην υπόθεση του Βασίλη Λάκη...
-Δώνης (Λάρισα) 1/12: Ακλόνητος. Το 'χω ξαναπεί: ο Σερ Αλεξ της Λάρισας.
-Τεννές (Κέρκυρα) 1/7: Ο Σπύρος βρήκε στο πρόσωπό του τον άνθρωπο, τον φίλο, τον κουμπάρο που εμπιστεύεται. Ο «Μπαμπίνο» κάνει μια χαρά δουλειά κι ας φοβόταν το υλικό πριν αρχίσει το πρωτάθλημα...
-Καραγεωργίου (Εργοτέλης) 1/8: Πίνουν ρακή στο όνομά του. Με την πρακτικότητα που τον διακρίνει κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να φτιάξει μια ομάδα που έχει πίστη ότι θα μείνει στην κατηγορία.
-Ογιος (Αρης) 1/5: Μια διακριτική μουρμούρα στα ΜΜΕ της Σαλονίκης για τις εντός έδρας εμφανίσεις υπάρχει. Πλην, όμως, ο Ογιος περιμένει τον Δεκέμβριο ενισχύσεις και το λέει. Οπότε ξέρει ότι δεν πρέπει να ανησυχεί.
-Κατσαβάκης (Καλαμαριά) 1/1.40: Μολονότι ήταν εξ’ αρχής από τα μεγάλα φαβορί για να φύγει, αντέχει. Ο Δαμήλος πάντως έχει κάποια παραπονάκια.
-Χατζάρας (Αιγάλεω) 1/4: Ξεκίνησε νωθρά και με τη διακριτική υπενθύμιση του Θωμά ότι οι εποχές της ασυλίας πέρασαν ανεπιστρεπτί. Αλλά πήρε γρήγορα τα πάνω του.
-Παράσχος (Ατρόμητος) 1/2.50: Πέρασε η μπόρα. Αλλωστε στο Περιστέρι πάντα έλεγαν ότι έτσι όπως τα 'χε κάνει, μόνο ο ίδιος μπορούσε να τα ξεμπλέξει.
-Λίνεν (Πανιώνιος) 1/3: Ο Τσακίρης τον στήριζε στα δύσκολα. Τώρα η στήριξη γίνεται δικαίωση.
-Μάουρερ (ΟΦΗ) 1/2: Τις αρχικές εξαιρετικές εντυπώσεις έχει διαδεχτεί ένας κάποιος προβληματισμός.
-Κωφίδης (Ηρακλής) 1/1.30: Στη Θεσσαλονίκη κυκλοφορεί ότι αν ο Σπανουδάκης μπορούσε, θα είχε φέρει ήδη τον Βαγγέλη Βλάχο. Περίπτωση ωστόσο απόλυσης του Σάββα δεν μπορεί να υπάρξει. Για παραίτηση, δεν ξέρω...
-Τσιώλης (Ιωνικός) 1/1.30: Τον στηρίζει ο Κανελάκης. Οχι όμως και ο πατήρ Στυλιανός. Οπότε...

Ήσυχη πτήση

Το ότι ο Κασναφέρης θα τα πήγαινε καλά στο ντέρμπι το ήξερα από την Παρασκευή, χάρη στις εκμυστηρεύσεις που μου έκανε φίλος που γύριζε μαζί του από τις Βρυξέλλες, όπου είχε βρεθεί για να δώσει ρεσιτάλ (όπως κάνουν οι πιανίστες π.χ.) στο ματς της Μπριζ για το Κύπελλο ΟΥΕΦA. «Ο Κασναφέρης», μου είπε, «ταξίδευε business class. Κοιμόταν σε όλη τη διάρκεια της πτήσης καθισμένος ακριβώς πίσω από τον πλέον διάσημο ευρωβουλευτή, δηλαδή τον Μανώλη Μαυρομμάτη. Χάρη στον ύπνο που έριξε είναι βέβαιο ότι στο ντέρμπι θα παρουσιαζόταν ξεκούραστος! Οι δύο κύριοι με τους οποίους συνταξίδευε μιλούσαν ψιθυριστά για να μην τον ξυπνήσουν: ήταν ο επόπτης Γενναίος και ο Γερμανάκος τζούνιορ. Μακριά τους καθόταν έρημος ο επόπτης Μαυρόπουλος, που ακόμα και από το αεροδρόμιο έφυγε μόνος, αφού οι τρεις άλλοι έφυγαν παρέα. Ευτυχώς», σημειώνει ο φίλος μου, «είχε ένα μπρελόκ με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο και έπαιζε με αυτό για να περάσει η ώρα».