Οι περιπέτειες της Ελευθερίας και οι νύχτες των κρυστάλλων(Sportday/Χρίστος Χαραλαμπόπουλος)

Η νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου ονομάστηκε «νύχτα των κρυστάλλων», επειδή οι οργισμένοι και «αυθόρμητα» ενεργώντας Γερμανοί έσπαγαν τις βιτρίνες των εβραϊκών καταστημάτων

Πολλές φορές τρέμω στην ιδέα ότι η βαρβαρότητα μοιάζει με την ενέργεια. Ποτέ δεν χάνεται. Μετακινείται, αλλάζοντας μορφές, μέσα στην ιστορία. Σαν σήμερα το 1938, η νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου έμεινε στην ιστορία ως «η νύχτα των κρυστάλλων». Ηταν ένας ακόμα σταθμός προς την κορύφωση της βαρβαρότητας, που θα σημειωθεί με τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στη Γερμανία της δεκαετίας του '30 ο Αδόλφος Χίτλερ έχει αρχίσει να δημιουργεί τη δικτατορία της φρίκης.

Τον Φεβρουάριο του 1933 οι ναζί υποκινούν τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, ο οποίος καταλογίζεται στους κομμουνιστές, γεγονός που επιτρέπει στον Χίτλερ να τους εξοντώσει, συλλαμβάνοντας περίπου 4 χιλιάδες. Στη συνέχεια θα κερδίσει τις εκλογές που θα ακολουθήσουν με 44%, αλλά δεν θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία. Η νέα βουλή, υπό την απειλή των Ες Ες, θα κηρύξει έκπτωτους τους 81 κομμουνιστές βουλευτές. Το καθολικό κέντρο «πείθεται» να παραχωρήσει στον Χίτλερ απόλυτες εξουσίες για 4 χρόνια. Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Μετά τους κομμουνιστές, σειρά έχουν οι Εβραίοι.

Η ρατσιστική πολιτική που αποτελεί τον πυρήνα του ναζιστικού συστήματος εκδηλώνεται προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μία, με μέτρα «υπεράσπισης της φυλής των Αρίων» και, από την άλλη, με μία νομοθεσία εναντίον των Εβραίων, οι οποίοι γίνονται στόχος πολλαπλών επιθέσεων. Οι νόμοι της Νυρεμβέργης που θεσπίστηκαν το 1935 στερούν από τους Εβραίους το δικαίωμα της ψήφου και τους αποκλείουν από πλήθος επαγγέλματα και τους επιβάλλουν επιπλέον εξευτελιστικές διακρίσεις, όπως το να φορούν το κίτρινο άστρο, να μην έχουν δικαίωμα να παρευρίσκονται σε δημόσιους χώρους κ.ά.

Στη Γερμανία, στα μέσα της δεκαετίας του '30, ζούσαν πολλοί Εβραίοι πολωνικής καταγωγής. Στις 28 Οκτωβρίου 1938, χωρίς καμία προειδοποίηση, οι ναζί συγκεντρώνουν μέσα σε μία νύχτα 17 χιλιάδες από αυτούς και τους απελαύνουν στην Πολωνία. Η Πολωνία αρνήθηκε να τους δεχτεί και σχεδόν για ένα 24ωρο όλοι αυτοί οι άνθρωποι πεζοπορούσαν στη συνοριακή γραμμή, μέχρι η Πολωνία να τους επιτρέψει την είσοδο. Ο Χέρσελ Γκρίνσπαν, ένας Γερμανοεβραίος που είχε διαφύγει στο Παρίσι, ζήτησε κατ' επανάληψη από τον Γερμανό πρέσβη Ερνστ Φον Ρατ να βοηθήσει την οικογένειά του που είχε βασανιστεί απίστευτα, όπως όλοι οι απελαθέντες στην Πολωνία.

Ο Φομ Ρατ αδιαφόρησε και ο Γκρίνσπαν στις 7 Νοεμβρίου θα τον πυροβολήσει. Ο Φον Ρατ θα πληγωθεί σοβαρά και δύο μέρες αργότερα θα πεθάνει. Η δολοφονία του Φον Ρατ θα αποτελέσει το άλλοθι για την έναρξη ενός ανηλεούς διωγμού κατά των Εβραίων σε ολόκληρη τη Γερμανία. Ο Χίτλερ ήθελε αυτός ο διωγμός να φανεί «αυθόρμητος», αλλά στην πραγματικότητα είχε ενορχηστρωθεί από το χιτλερικό καθεστώς, που εκτός από τα κρατικά όργανα (αστυνομία και στρατός) αξιοποίησε και την οργάνωση των ναζί.

Οι επιθέσεις που ακολούθησαν κατά των Εβραίων είχαν αποτέλεσμα να καταστραφούν σχεδόν όλες οι συναγωγές στη Γερμανία (πάνω από 1.500), εβραϊκά νεκροταφεία και πάνω από 7.000 καταστήματα που ανήκαν στους Εβραίους. Η νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου ονομάστηκε «νύχτα των κρυστάλλων», επειδή οι οργισμένοι και «αυθόρμητα» ενεργώντας Γερμανοί έσπαγαν τις βιτρίνες των εβραϊκών καταστημάτων. Ο τραγικός απολογισμός του διωγμού εκείνης της νύχτας ήταν 91 νεκροί Εβραίοι (αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι ο αριθμός των νεκρών ήταν μεγαλύτερος) και περίπου 30 χιλιάδες συλληφθέντες, που στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Στο Νταχάου, το Μπούχενβαλντ και το Σαξενχάουζεν κυρίως. Η μεταχείριση αυτών των ανθρώπων ήταν κτηνώδης. Περίπου 2.500 από αυτούς θα χάσουν εκεί τη ζωή τους. Ενα πρελούδιο του τρόμου που θα ακολουθήσει. Οι περισσότεροι θα αφεθούν ελεύθεροι μέσα στους επόμενους τρεις μήνες με τον όρο ότι θα εγκατέλειπαν τη Γερμανία. Οι εβραϊκή κοινότητα της Γερμανίας τιμωρήθηκε να πληρώσει ένα δισεκατομμύριο μάρκα ως αποζημίωση για τη δολοφονία του Φον Ρατ.

Τα έξι εκατομμύρια μάρκα που θα έπαιρνε η εβραϊκή κοινότητα από τις ασφαλιστικές αποζημιώσεις εξαιτίας των καταστροφών στις περιουσίες των μελών της καταβλήθηκαν στο γερμανικό δημόσιο. Πριν από το 1938, πολλοί λαοί είχαν ζήσει τη δική τους «νύχτα των κρυστάλλων», όπως οι Πόντιοι και οι Αρμένιοι. Τον Σεπτέμβριο του 1955 ήρθε η σειρά του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Οι Παλαιστίνιοι έχουν ζήσει πολλές φορές τις δικές τους «νύχτες των κρυστάλλων» χάρη στα πρώην θύματα που μεταμορφώθηκαν σε θύτες. Θύτες που έδρασαν και πριν από μερικούς μήνες στον Λίβανο. Η βαρβαρότητα επιστρέφει στο προσκήνιο θριαμβευτικά.

Πριν από περίπου ένα μήνα στις ΗΠΑ η κυβέρνηση Μπους ετοίμασε ένα νομοσχέδιο με το οποίο προτείνεται η κατάργηση του Habeas Corpus. Το δικαίωμα δηλαδή του υπόπτου να προστατεύεται νομικά από την αυθαίρετη σύλληψη και κράτησή του. Ενα δικαίωμα που από την εποχή του Ιωάννη του Ακτήμονα, το 1371, θεωρείται το θεμέλιο των συνταγμάτων των σύγχρονων δημοκρατιών. Αν κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί σε κάποια χώρα που δεν συμπαθούν οι Αμερικανοί, όπως και οι υμνητές τους, θα μας είχαν «βομβαρδίσει» με τη σοβαρότητα της παραβίασης. Τώρα που αυτό συνέβη στις ΗΠΑ, την υπερδύναμη που ξαναφέρνει τη βαρβαρότητα στο προσκήνιο της ιστορίας, η σιωπή τους είναι ευεξήγητη.