Οταν χθες ο Λάμπρος Σκόρδας έκανε την εμφάνισή του στα αποδυτήρια του Αρη για να μιλήσει στους παίκτες, οι πιθανότητες να ακουστεί κάτι διαφορετικό από αντίστοιχες «συνάξεις» ήταν σχεδόν ελάχιστες.
Θα παραμέναμε «στάσιμοι» καταγράφοντας τις «ενέσεις ηθικού» από την πλευρά της διοίκησης, θα μιλούσαμε για την παρουσία του προέδρου που επιχείρησε να εμψυχώσει τους παίκτες προκειμένου να τους αποδεσμεύσει -στο μέτρο του δυνατού- από το άγχος του γκολ που δεν έρχεται, θα ήταν, τέλος πάντων, μια ακόμα διάλεξη από τον διοικητικό ηγέτη με σκοπό να ενισχύσει τον ψυχολογικό τομέα.
Τελικά, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Σκόρδας επεκτάθηκε σε αγωνιστικά και τεχνικά θέματα, όπως θα πρέπει να κάνει ένας παράγοντας που έχει το γενικό πρόσταγμα. Κατά την προσωπική μας άποψη, μπορεί να είναι αυτός που επιλέγει τον προπονητή, αλλά τα αποδυτήρια δεν μπορεί να είναι ένας χώρος στον οποίο η αποκλειστική ευθύνη ομαλής λειτουργίας μεταφέρεται στον προπονητή. Καλώς έχει άποψη ο πρόεδρος, οποιοσδήποτε κι αν είναι, καλώς την εκφράζει μέσα από γενικότερες τοποθετήσεις που έχουν να κάνουν με την αποτελεσματικότητα στην ανάπτυξη του Αρη, αφού το ζητούμενο παραμένει το γκολ, και καλώς μεταφέρει τις ανησυχίες του στους παίκτες.
Όποιος εξακολουθεί να είναι «καρφωμένος» στη νοοτροπία των «παλιών» που θα επιμένουν ότι η πόρτα των αποδυτηρίων κλείνει από τον προπονητή στα μούτρα κάθε παράγοντα, τότε δεν μπορεί να στηρίξει τη νοοτροπία ενός συνόλου που πέρα από τους στείρους κανόνες του επαγγελματισμού, υπάρχει κάτι παραπάνω από διάθεση για επιτυχία και λέγεται συναισθηματισμός, φιλότιμο, εγωισμός και ορισμένα ακόμη στοιχεία που κυριαρχούν από τη σέντρα και μέχρι το τέλος του αγώνα.
Δεν Ηταν η πρώτη φορά που ο πρόεδρος του Αρη επισκέφθηκε τους παίκτες σε αποδυτήρια και τους μίλησε για όσα συνέβησαν και -κυρίως- όσα δεν συνέβησαν στις μέχρι τώρα αναμετρήσεις του Αρη, με σημαντικότερο προβληματισμό το γκολ που δεν έρχεται παρά τις πολυάριθμες ευκαιρίες.
Το αν ο Λάμπρος Σκόρδας υποκαθιστά τον προπονητή και όσα τους αναφέρει ο Γκιγιέρμο Ογιος (διότι αποκλείεται να μη μιλά για τα προβλήματα που παρουσιάζει η ομάδα του) είναι κάτι που δεν θα μας απασχολήσει, επειδή απλούστατα δεν αποτελεί καν σημείο αναφοράς. Το πλαίσιο καθορίζεται αποκλειστικά από τον άνθρωπο που έχει το γενικό πρόσταγμα. Τα όρια φτάνουν εκεί που σταματά ο ίδιος και οι υπόλοιποι απλώς ακολουθούν.