Η αγάπη που γίνεται στήριξη (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Αντίθετα με αρκετές αθλητικές εφημερίδες, που προσπάθησαν να αναδείξουν τον αποκλεισμό της ΑΕΚ από το Χαϊδάρι ως μία από τις καταστροφές του έθνους, ο κόσμος της ΑΕΚ αντέδρασε ψύχραιμα. Πριν από κάποια χρόνια, όταν η πρωτοβουλία Νικολαΐδη ήταν στα σκαριά, είχε προβληθεί από τη φιλική στον Ντέμη «Ενωση 1924» το παράδειγμα της Νορθάμπτον –μιας μικρής ομάδας της Αγγλίας που διοικούνταν βασισμένη αποκλειστικά στην οικονομική συνεισφορά των μελών της. Η ΑΕΚ σήμερα είναι μια Νορθάμπτον –το κοινό της τής συμπαραστέκεται χωρίς απαιτήσεις, έχοντας δεχτεί ότι η συγκεκριμένη ομάδα τόσα μπορεί. Βασικά όμως ντε φάκτο αναγνωρίζει ότι αυτή η ομάδα είναι κυρίως δική του. Κανενός άλλου.

Αναρωτιέμαι τι θα είχε συμβεί αν είχε αποκλειστεί ο Ολυμπιακός από το Χαϊδάρι. Ο Σόλιντ θα είχε παραιτηθεί. Καμιά δεκαπενταριά παίκτες, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων βασικών που δεν θα είχαν αγωνιστεί (!), θα έπαιρναν καταναλωτικό δάνειο για νέο αυτοκίνητο. Ο Λούβαρης, που είναι συνηθισμένος να φταίει, θα απέφευγε να πάει στο Καραϊσκάκη για κάνα-δυο χρόνια. Ο Γεωργάτος θα σταματούσε αύριο το ποδόσφαιρο. Οι μισοί ξένοι θα αποκτούσαν τα ψυχολογικά προβλήματα του Ουαντού. Ο Αλέφαντος θα έδινε τέσσερις συνεντεύξεις στο «Φως» σερί. Ο «Πρωταθλητής» θα κυκλοφορούσε με μαύρο πρωτοσέλιδο. Ο Νικολακόπουλος θα αποκάλυπτε ένα σενάριο σκοτεινής συνωμοσίας, σύμφωνα με το οποίο ο μπατζανάκης του πλάγιου έχει γεννηθεί μέσα στην Παιανία. Η εκπομπή της «Θύρας 7» θα γίνονταν τηλεμαραθώνιος. Υστερα από πέντε μέρες οδυρμού θα πήγαιναν όλοι στον φίλο Θωμά, για να βοηθήσει να μη χαθεί αυτό το πρωτάθλημα.

Κρίσεις

Υπερβάλλω; Ελάχιστα. Η διαχείριση των κρίσεων στην Ελλάδα είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολη υπόθεση. Πέρυσι ο κύκλος του Μαλεζάνι στον Παναθηναϊκό έκλεισε έπειτα από τον αποκλεισμό της ομάδας από τον Εργοτέλη: ό,τι ακολούθησε εκείνο το παιχνίδι δεν ήταν παρά η προσπάθεια του Γιάννη Βαρδινογιάννη να πείσει τους οπαδούς, τους δημοσιογράφους και σε μερικές περιπτώσεις τους συνεργάτες του ότι ο προπονητής, μολονότι τα έκανε θάλασσα στις μεταγραφικές επιλογές και στο στήσιμο της ομάδας, είναι καλός. Η προσπάθεια αυτή εν μέρει απέδωσε (σήμερα για τον Μαλεζάνι ελάχιστοι μιλούν άσχημα), αλλά ο ασθενής απεβίωσε: από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το γνωστό άλλοθι, που λέει ότι για όλα φταίει ο προπονητής, ήταν φανερό ότι ο ΠΑΟ θα κατέληγε τρίτος. Τέταρτος, ήταν αδύνατον.

Ολοι φταίνε

Το ενδιαφέρον στην περίπτωση είναι ότι δεν ακούστηκε το παραμικρό, μολονότι όλοι φταίνε για τον αποκλεισμό. Το ρόστερ της ΑΕΚ δεν είναι αντάξιο ομάδας που αγωνίζεται στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχοντας παράλληλα την υποχρέωση να διεκδικήσει τους εγχώριους τίτλους. Αυτό δεν είναι μια αυθαίρετη υποκειμενική κρίση, αλλά μια πραγματικότητα. Η ΑΕΚ μπορεί να υπερβάλει εαυτήν και να κερδίσει το πρωτάθλημα ή να προκριθεί στον δεύτερο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ: δεν αποκλείω ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ομως το αποτέλεσμα αυτό δεν θα σημαίνει ότι η ομάδα αυτή είναι του ύψους της αποστολής που καλείται να φέρει εις πέρας: απλώς αποδεικνύει ότι ξεπέρασε τον εαυτό της! Ο Κατσουράνης πέρυσι είχε πει ότι για να φτάσει η ΑΕΚ να θεωρείται αξιόπιστη θέλει πέντε νέους παίκτες πρώτης γραμμής στην ενδεκάδα της. Το καλοκαίρι σίγουρα δεν ενισχύθηκε τόσο.

Ορια

Φυσικά, φταίει κι ο Φερέρ. Το ροτέισον είναι χρήσιμο, αλλά στο γήπεδο πρέπει να εμφανίζεται μια λογική ενδεκάδα. Η ενδεκάδα στο Χαϊδάρι ήταν πειραματική –το ότι προσπάθησε να τη διορθώσει έκανε το πράγμα χειρότερο: το πέρασμα του Γεωργέα και του «Λύμπε» στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου και αργότερα του Σέζαρ μαρτύρησε έναν πανικό, στον οποίο ο Φερέρ δεν μας είχε συνηθίσει. Φυσικά, οι όποιες λανθασμένες επιλογές του κόουτς δεν αθωώνουν τους παίκτες. Οταν μια ομάδα σαν την ΑΕΚ αποκλείεται από μια φιλότιμη και ψυχωμένη ομάδα Β' Εθνικής, φταίνε πρώτοι απ' όλους οι παίκτες: προχθές περισσότεροι από τους μισούς της βασικής ενδεκάδας ήταν κάκιστοι.

Συνέπεια

Κι όμως, ο κόσμος δεν είπε λέξη. Στα ραδιόφωνα δεν ακούστηκαν οι συνηθισμένες κραυγές οργής, στην προπόνηση δεν έγινε κανένα απολύτως πέσιμο, αύριο στο γήπεδο δεν αναμένονται σοβαρές διαμαρτυρίες. Ο κόσμος της ΑΕΚ καταλαβαίνει ότι μια οργανωμένη ταραχή θα «σκότωνε» ψυχολογικά την ομάδα και νιώθει ότι για να γίνει πράξη το όραμα του Φερέρ θα χρειαστούν και ήττες –μερικές από τις οποίες θα είναι και επώδυνες: δεν γίνεται να χτίσεις χωρίς να πληρώσεις το κόστος. Κυρίως, όμως, ο κόσμος έχει εμπιστοσύνη στον Νικολαΐδη: η μεγάλη μερίδα των οπαδών (και όχι οι οργανωμένες μειονότητες) κατανοεί ότι άλλη σοβαρή λύση δεν υπάρχει και στέκεται δίπλα στην ομάδα με συνέπεια. Πικραίνεται, αλλά έτσι συμβαίνει με τις αληθινές αγάπες.

Σκοπός

Καμιά φορά, όταν δεν μπορείς να έχεις αυτό που θες, μαθαίνεις να αγαπάς αυτό που έχεις –και επειδή η αγάπη κάνει θαύματα, ζεις και ευτυχισμένος. Οι οπαδοί της ΑΕΚ με αυτή την παράξενα γοητευτική ομάδα ζουν μέρες καψούρας: Ο.Κ., δεν είναι κούκλα, αλλά είδαμε και τι τέλος είχαμε με εκείνες που υπόσχονταν όνειρα! Στο φινάλε, είναι προτιμότερο να αγαπάς κάτι αληθινό παρά μια ψευδαίσθηση.

Κρίσεις

Το καλό της ιστορίας είναι ότι η ΑΕΚ έχει τη δυνατότητα να ξεπερνά ήρεμα τις κρίσεις της, το κακό ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να προκύψει μια ομάδα μαλθακή και χωρίς φιλοδοξίες. Ομως στους καιρούς που ζούμε η στάση αυτή του κόσμου της «Ενωσης» (αντίθετα με τη στάση των αθλητικών εφημερίδων, που υπερθεματίζουν και λοιδορούν κρίνοντας μόνο από το αποτέλεσμα) είναι κάτι το υγιές. Οι «Ενωσίτες», που αντίθετα με αρκετούς άλλους οπαδούς δεν τρώνε κουτόχορτο, καταλαβαίνουν ότι η ΑΕΚ δεν είναι του πεταμού επειδή αποκλείστηκε από το Χαϊδάρι και δεν έγινε υπερομάδα επειδή νίκησε τη Λιλ. Μια ομάδα εκκολαπτόμενων πιτσιρικάδων χωρίς μεγάλα αστέρια και με έναν προπονητή που προσπαθεί να πάρει το 100% από παίκτες που δύσκολα θα ήταν βασικοί στον Ολυμπιακό ή στον ΠΑΟ, μπορεί και να αποκλειστεί στο Κύπελλο. Ο σκοπός είναι σύντομα να γίνει καλύτερη. Και να ζήσουν όλοι ευτυχισμένοι, διότι την ΑΕΚ τους την αγαπάνε.

Psycho 10

Πάμε για το φινάλε μιας εβδομάδας γεμάτη συγκινήσεις. Το Psycho, δηλαδή το έργο που παίζεται φέτος, είναι συναρπαστικό. Και θα γίνει και καλύτερο όταν όλοι θα αρχίσουν να πιέζουν. Α, και για να μην το ξεχάσω: μετά τα κινητά των μαθητών, σύντομα αναμένονται και τα κινητά των διαιτητών. Λίγη υπομονή.
- Τεροβίτσας (Αιγάλεω-ΠΑΟΚ). Λίγο Αιγάλεω, όπως έπαιξε λίγο ΠΑΟ στο ντέρμπι. Λίγο φρου φρου δηλαδή παραπάνω, αλλά μέχρι τόσο. Κυρίως διότι ο ΠΑΟΚ πήρε πολλά σφυρίγματα τελευταία και πρέπει να διορθώσει λίγο το πράγμα πριν αρχίσουν να γκρινιάζουν άπαντες. Πάντως, βλέπω πολύ «Χ».
- Κασναφέρης (Ηρακλής-Αρης). Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία. Βλέπω 50-50, αλλά με νικητή. Οποιος αντέξει.
- Γκαϊτατζής (Κέρκυρα-ΟΦΗ). Νομίζω ότι το φεγγάρι πέρασε. Ο Σπύρος μπορεί να αναπνεύσει. Οχι ότι θα πάρει τίποτα πολύ, απλώς δεν θα φάει πιστολίες. Λίγο «περίεργοι» οι επόπτες, το λέω εγκαίρως.
- Κουκουλάκης (Ιωνικός-Πανιώνιος). Παλιά τον έβλεπες κι έλεγες «φέρε τον άσο να κλείσω το φουλ». Τώρα όμως άλλαξε πολύ. Δεν βλέπω αβάντα για κανέναν. Ισως, μάλιστα, αυτό να είναι καλό για τον Πανιώνιο…
- Καλόπουλος (Εργοτέλης-Παναθηναϊκός). Ανθρωπος που δεν δίστασε να δώσει πέναλτι-γαβ στον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη θα φοβηθεί το Παγκρήτιο; Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τους επόπτες. Τελούν υπό παρακολούθηση και οι δύο κι έτσι και γίνει λάθος θα πάνε διακοπές για καιρό.
- Πολατιάν (Ξάνθη-Ατρόμητος). Θυμόσαστε το Ολυμπιακός-Καλαμαριά προσφάτως; Ετσι ακριβώς. Σε φάουλ, σε κάρτες, σε λίγο φρου φρου για τον γηπεδούχο, αλλά βούλα δύσκολα.
- Κοντογιαννίδης (Ολυμπιακός-Απόλλων Καλαμαριάς). Μη χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε το ρεσιτάλ του Ρωμανού του Μελωδού στο Καραϊσκάκη σε ρε ελάσσονα. «Βοή» νομίζω τον έχει βρει τον Λια…
- Σταυρίδης (ΑΕΚ-Λάρισα). Και τα δύο ματς που έπαιξε φέτος έχουν κάνει τους ψύχραιμους παρατηρητές να αναρωτιούνται πώς τελείωσαν. Παίζει λίγο έδρα, αλλά το κακό είναι ότι δεν ξέρει πώς. Αυτή τη φορά δεν αποκλείεται να εμφανιστεί πιο σκληρός, για να δείξει ότι δεν μασάει κ.λπ. Ωραίο θέαμα!

Σε σίριαλ;

Ενώ οι περισσότεροι από τους παίκτες του Ολυμπιακού αυτόν τον καιρό έχουν τα προβληματάκια τους, ο Αντώνης Νικοπολίδης ζει μέρες θριάμβων. Ο νέος αρχηγός της Εθνικής ομάδας είναι ένα από τα πιο hot πρόσωπα της εγχώριας σόου μπιζ –κυριολεκτικά περιζήτητος. Υστερα από δύο διαφημιστικές καμπάνιες στις οποίες πρωταγωνίστησε, ο διεθνής τερματοφύλακας μελετάει αυτόν τον καιρό πρόταση του AΝΤ1 για να κάνει εμφανίσεις σε σίριαλ που γυρίζεται και θα προβληθεί τη νέα χρονιά. Η τηλεοπτική σειρά βασίζεται σε μια αντίστοιχη που έχει προβληθεί στην Ισπανία, όπου στον ρόλο που προσφέρεται στον Νικοπολίδη πρωταγωνιστεί ο Κασίγιας. Οι πιθανότητες, πάντως, να πει το «ναι» ο αρκετά ντροπαλός στις δημόσιες εμφανίσεις του τερματοφύλακας του Ολυμπιακού είναι ελάχιστες…