Barcelona: mes que un club (Sportday / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Το καμάρι της Καταλωνίας φέτος έσπασε την παράδοση 107 χρόνων και έβαλε διαφήμιση στη φανέλα. Μία από τις θεωρούμενες ως «ακριβότερες» φανέλες στον κόσμο του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου

Εγραφα χθες για την πολιτική και κοινωνική δράση του Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή Σόκρατες. Στην αντίληψη πολλών το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να εμπλέκεται με την πολιτική, λες και το ποδόσφαιρο είναι μία κοινωνική δραστηριότητα που αναπτύσσεται και εξελίσσεται in vitro. Η άποψη αυτή είναι προφανώς αστήρικτη, αφού η πολιτική επηρεάζει τα πάντα. Πάρα πολλές ομάδες, ιδίως στο εξωτερικό, έχουν αναπτύξει σοβαρή κοινωνική δράση. Αυτή η κοινωνική δράση μπορεί να εκτείνεται από την οικονομική βοήθεια με τη μορφή υποτροφιών (ή οποιαδήποτε άλλη μορφή) μέχρι την υποβοήθηση της ομαλής ένταξης μεταναστών στην τοπική κοινωνία.

Ακόμα και η πιο απλή μορφή κοινωνικής παρέμβασης, όπως η οργάνωση μιας ημέρας εθελοντικής αιμοδοσίας, συνιστά πολιτική παρέμβαση. Μια ομάδα που, παρά τα όσα πιστεύουν πολλοί, ΔΕΝ είναι ανώνυμη εταιρεία, σε αυτούς τους καιρούς που το ποδόσφαιρο δίνει προτεραιότητα στην οικονομική διάσταση του παιχνιδιού, συνεχίζει να διατηρεί εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν το μότο που συνοδεύει το όνομά της. Είναι η Μπαρτσελόνα, mes que un club (κάτι περισσότερο από μία ομάδα). Το καμάρι της Καταλωνίας φέτος έσπασε την παράδοση 107 χρόνων και έβαλε διαφήμιση στη φανέλα. Μία από τις θεωρούμενες ως «ακριβότερες» φανέλες στον κόσμο του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Η Μπάρτσα από φέτος θα διαφημίζει για την επόμενη πενταετία στις φανέλες της τη Unicef. Όμως δεν πρόκειται να γεμίσει με ευρώ το ταμείο της. Το αντίθετο θα συμβεί. Η ισπανική ομάδα θα προσφέρει κάθε χρόνο –για την επόμενη τριετία– στη Unicef ένα ποσό που θα ισούται με το 0,7% των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων της. Ποσό που μπορεί να φτάνει το 1,5 εκατομμύριο ευρώ ετησίως. Αν σκεφτεί κάποιος πόσα χρήματα «αρνείται» η Μπάρτσα επειδή δεν βάζει διαφήμιση στη φανέλα της, θα παραδεχτεί ότι πρόκειται για μία ασυνήθιστα γενναιόδωρη χειρονομία. Και δεν είναι μόνο η περίπτωση της διαφήμισης στη φανέλα.

Στις 18 Ιουλίου 1994 η Μπάρτσα ιδρύει ένα πολιτιστικό ίδρυμα με την ονομασία Fundacion futbol club Barcelona και, όπως αναφέρεται στο καταστατικό του, σκοπός του είναι η προαγωγή της αθλητικής, πολιτιστικής και κοινωνικής διάστασης του αθλητικού συλλόγου της Μπαρτσελόνα. Το ίδρυμα αυτό, που χρηματοδοτείται από τα έσοδα του συλλόγου και από δωρεές και έχει κυρίως φιλανθρωπική δράση, από την ίδρυσή του και για μία δεκαετία δραστηριοποιούνταν σχεδόν αποκλειστικά στην Ισπανία. Από το 2004 και μετά, όμως, άρχισε να επεκτείνει τη δράση του και εκτός συνόρων, με περιοχές «στόχευσης» τη Λατινική Αμερική και την Αφρική. Πέρα από την πρόσφατη δωρεά τριών ασθενοφόρων στην πατρίδα του Ετό, το Καμερούν, το ίδρυμα προχώρησε στην αγορά μιας έκτασης σε μια φτωχή κοινότητα έξω από το Μπουένος Αϊρες για να κτίσει εκεί ένα αθλητικό κέντρο. Στη φιλοσοφία του ιδρύματος της Μπάρτσα δεν είναι να φτιάξει ένα αθλητικό σχολείο, όπως τα αθλητικά σχολεία που έχουν ιδρύσει και συντηρούν ομάδες όπως ο Αγιαξ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μίλαν ή η Ρεάλ.

Αυτό το αθλητικό κέντρο θα έχει περισσότερο χαρακτήρα κοινωνικής μέριμνας για μικρά παιδιά φτωχών οικογενειών από 6-12 χρόνων, γι’ αυτό και θα στελεχωθεί με γιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς και γυμναστές. Για τα εγκαίνια του κέντρου αυτού ταξίδεψε στην Αργεντινή, στις αρχές Οκτωβρίου, αντιπροσωπία της ομάδας, αποτελούμενη μεταξύ άλλων από τον πρόεδρο Tζουάν Λαπόρτα, τον τεχνικό διευθυντή του συλλόγου Τσίκι Μπεκιριστάιν και τον διευθυντή του Fundation Barcelona Αλμπερτ Περίν. Το κέντρο αυτό είναι το πρώτο μιας σειράς ανάλογων κέντρων που σκοπεύει να ιδρύσει και να χρηματοδοτήσει ο καταλανικός σύλλογος και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής, όπως το Καμερούν, η Ανγκόλα και το Μαρόκο.

Φυσικά δεν είμαι αφελής να πιστεύω ότι η Μπάρτσα δεν θα «τραβήξει» στη Βαρκελώνη όποιο ταλεντάκι εντοπιστεί σε αυτά τα κέντρα. Όμως, ο προσανατολισμός και οι δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης που μέσω αυτού του ιδρύματος έχει αναλάβει η Μπαρτσελόνα, επιβεβαιώνουν ότι είναι κάτι περισσότερο από μία ομάδα. Αν νομίσει κάποιος ότι με αυτό το κείμενο γίνεται μια προσπάθεια να εξιδανικευτεί μια ομάδα, κάνει λάθος. Η Μπαρτσελόνα δεν έχει πάψει να ενδιαφέρεται για τρόπους που θα οδηγήσουν στη μεγιστοποίηση των εσόδων της και την εξάπλωσή της σε νέες αγορές.
Μόνον Ετσι θα μπορεί να πληρώνει τα εκατομμύρια των συμβολαίων του Ετό, του Ροναλντίνιο, του Μέσι και του Ντέκο. Γιατί μπορεί η ομάδα της Καταλωνίας να μην έχει εμπορική διαφήμιση στη φανέλα, αλλά το γεγονός αυτό λειτουργεί εξίσου καλά ως διαφήμιση της ομάδας. Δεν θα πρέπει, επίσης, να διαφεύγει από κανέναν το γεγονός ότι, ύστερα από τέσσερα χρόνια, για πρώτη φορά φέτος ο σύλλογος παρουσίασε ένα πλεόνασμα που έφτασε τα περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ. Εκείνο που διαφοροποιεί τη συμπεριφορά την οικονομική -και όχι μόνο- των Καταλανών είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τη σχέση του ποδοσφαίρου και της κοινωνίας.