Μόλις 24 ώρες νωρίτερα ακούγαμε για τα μεγαλεπήβολα σχέδια της ΠΑΕ Αρης σε μια συνέντευξη Τύπου που είχε μεγαλύτερη διάρκεια από τον αγώνα του Βόλου, ο οποίος κρίθηκε στην παράταση. Μόλις 24 ώρες πριν από τον αποκλεισμό του Αρη από την ουραγό της Β' Εθνικής, ακούγαμε για όσα κατάφερε μια διοίκηση εδώ και δύο περίπου χρόνια, όσα πλήρωσε για να «συμμαζευτεί» ο ισολογισμός της, όσα χρεώθηκε για να μετατραπεί ένα αχούρι σε γήπεδο με όλες τις ανέσεις. Τέλος δηλώθηκε και η «επανάσταση» έναντι των υπολοίπων που στηρίζονται από την πολιτεία και τις ΔΕΚΟ, από τους δήμους και τις νομαρχίες. Και έχουν κάθε δικαίωμα να «διαφημίζουν» όσα καταφέρνουν.
Όλα όσα ακούσαμε από τη διοίκηση του Αρη στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Τρίτης θα μπορούσαν να μας απασχολήσουν και σήμερα και ίσως για αρκετό καιρό ακόμα. Ωστόσο η εικόνα της ομάδας και ο αποκλεισμός από τη Νίκη Βόλου μάς υποχρεώνουν να διατηρήσουμε τις αμφιβολίες μας για τη δυναμική της φετινής προσπάθειας εντός αγωνιστικού χώρου.
Δέκα αγωνιστικές, μία νίκη. Ενας αποκλεισμός στο Κύπελλο από ομάδα που χαροπαλεύει στη Β' Εθνική. Αγωνιστική εικόνα που προκαλεί. Κάποια στιγμή, ο προπονητής, όπως οφείλει, αναλύει το παιχνίδι του Αρη, μιλάει για ευκαιρίες, δεν μπορεί να μιλήσει για γκολ. Η αστοχία είναι πλέον «ανέκδοτο». Ο Χαβίτο έχει κερδίσει ήδη τον τίτλο του «χασογκόλη» και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να παραδεχθεί ότι υπάρχουν κι άλλες «διαρροές». Κατά την ταπεινή μας άποψη, η διαχείριση του υλικού δεν είναι η πιο αποδοτική και τα αποτελέσματα μάς επιβεβαιώνουν.
Η συμμετοχή του Μαραγκού δείχνει να είναι απαραίτητη. Η τοποθέτηση του Κυριάκου στη φυσική του θέση (δεξί χαφ κι όχι μπακ) είναι κι αυτή μία από τις κινήσεις που ενδεχομένως θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα, στον βαθμό που αυτό είναι δυνατό αυτήν την περίοδο. Η παρουσία παίκτη που θα βοηθήσει πραγματικά τον Κόκε και τον Χαβίτο μεταφέρεται για την επόμενη μεταγραφική περίοδο, που ίσως είναι πιο κρίσιμη από αυτή του καλοκαιριού, όταν ο Αρης έτρεχε για να «γεμίσει» το ρόστερ του, ξεκινώντας από την αρχή.
Όποιος εφησυχάζει και επιμένει στο καλό (;) ποδόσφαιρο που παίζει ο Αρης, κινδυνεύει πλέον να χαρακτηρισθεί τουλάχιστον γραφικός, από τη στιγμή που η βαθμολογική θέση των «κιτρίνων» και πολύ περισσότερο η απόδοσή τους δεν δικαιολογούν κάτι τέτοιο, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Κι αν υπήρχε πρόσφατα μια καλή εμφάνιση με την ΑΕΚ, τι να την κάνεις; Έμεινε το 1-3 και τίποτα περισσότερο.
Η συνέχεια είναι τόσο δύσκολη, που δεν αφήνει περιθώρια για να υπερασπιστεί κανείς την εμμονή ότι αυτή η ομάδα παίζει καλό ποδόσφαιρο.