Άσπρα, κόκκινα πρόβατα μπλε (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Διάβασα και άκουσα όλες τις κριτικές (ακόμα και τις πιο βαρετές) που αφορούσαν τη διαιτησία του Ζωγράφου στο ματς του Ολυμπιακού με τον Αρη. Μελέτησα όλες τις εκδοχές για την επίμαχη φάση του παιχνιδιού με πρωταγωνιστή τον Γεωργάτο, για το αν έπρεπε ή όχι να αποβληθεί με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Οπως ήταν φυσικό, όσο περισσότερα διάβαζα, τόσο περισσότερο βούλιαζα σ' έναν ατελείωτο ωκεανό επιχειρημάτων.

Αν ήξερα, φίλε αναγνώστη, ότι οι κανόνες ενός παιχνιδιού, αυτοί που οφείλουν να εφαρμόζουν οι διαιτητές σε κάθε ματς, επιδέχονται περισσότερες ερμηνείες ακόμα και από τους ιερούς κανόνες μιας θρησκείας, τότε από το να σπαζοκεφαλιάζω κάθε Κυριακή να βρω πού είναι το σωστό και πού είναι το λάθος, θα έμπαινα σε μια αίρεση για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.

Πάνω, λοιπόν, που πήγαινα να τρελαθώ με τους κανόνες και τις ερμηνείες, ήρθε το άρθρο του Μανώλη Γαβαθιώτη στο χθεσινό «Φως» για να διώξει το σύννεφο που σκοτείνιαζε το μυαλό μου. Ειλικρινά τον ευχαριστώ και ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης δημοσιεύω το απόσπασμα αυτό, που καταδεικνύει με τον πλέον σαφή τρόπο τη σωστή εφαρμογή των κανονισμών.

«Πόσες φορές έδωσε δικαίωμα για δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Γεωργάτος; Μόνο μία, αυτή με τον καραγκιοζάκο Ισπανό. Αυτό αποδείχθηκε σαφέστατα και άνευ αμφισβήτησης από την ανάλυση των φάσεων της αθλητικής εκπομπής στην κρατική ΝΕΤ, από τον Παναγιώτη Βαρούχα. Αλλοι βέβαια μιλάνε για δύο φορές και άλλοι για τρεις. Και για τη δεύτερη επικαλούνται ότι ο Γεωργάτος σε μια προσπάθειά του να κοντρολάρει την μπάλα έκανε χέρι. Οσο για την τρίτη, η πιο σοβαρή εκδοχή που άκουσα είναι ότι σε μια φάση την ώρα που περνούσε από κοντά του ο Ντεβίτο (σ.σ.: εννοεί τον Χαβίτο), ο Γεωργάτος άφησε μια δυνατή πορδή. Την άκουσε ο Ντεβίτο, τρόμαξε και έχασε την μπάλα. Νομίζω ότι η τρίτη αυτή εκδοχή είναι η περισσότερο κοντινή στην πραγματικότητα. Διότι ο κανονισμός το αναφέρει ρητά. Η πορδή επί του αντιπάλου τιμωρείται με κίτρινη κάρτα».

Μακάρι όλοι να γνώριζαν τους κανονισμούς διαιτησίας, αλλά και την εφαρμογή τους απ' έξω και ανακατωτά, όπως ο μεγάλος Μανώλης Γαβαθιώτης. Τότε σίγουρα θα ξέραμε τι βλέπουμε, χωρίς να μπορεί κάποιος να μας εξαπατήσει. Γιατί δεν θέλει και πολύ να τρελαθείς. Αυτό κόντεψα να πάθω εγώ χθες διαβάζοντας το άρθρο του μέντορά μου, του αγαπημένου μου Θέμη Σινάνογλου, αυτό στο οποίο αναφέρει ότι ο Γεωργάτος δεν είναι το μαύρο πρόβατο του Ολυμπιακού, αλλά το κόκκινο.

Στην αρχή, μέχρι να καταλάβω ότι πρόκειται για μεταφορική ερμηνεία της γνωστής έκφρασης, έφτασα μέχρι του σημείου να βλέπω οράματα σαν το σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Εναν Γεωργάτο μισό άνθρωπο και μισό πρόβατο. Αφησα το πρόβατο άσπρο, φίλε αναγνώστη, για να σου δώσω την ευκαιρία, αν θέλεις, να το ζωγραφίσεις, δίνοντάς του το χρώμα που επιθυμείς. Αλίμονο αν μπορούσα να επέμβω στο όραμα του κάθε ανθρώπου. Αλλά δικαίωμα του καθενός από εμάς είναι να φαντάζεται ό,τι γουστάρει.

Και όχι μόνο να φαντάζεται, αλλά και να λέει. Εδώ ο αγαπημένος μου Ογιος, που έχει σταυρώσει μία μόνο νίκη στο πρωτάθλημα σε σύνολο έντεκα αγωνιστικών, βγήκε και δήλωσε ότι η ομάδα του θα περάσει στο ΟΥΕΦΑ και ότι στο τέλος θα τη δούμε όλοι να φιγουράρει στην πέμπτη θέση.

Δεν ξέρω για το πρώτο, διατηρώ πάντως κάποιες επιφυλάξεις. Οσο για το δεύτερο, δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Και τώρα, αν γυρίσουμε τη βαθμολογία ανάποδα, ο Αρης πάλι πέμπτος είναι.

Στη Θεσσαλονίκη, ωστόσο, αυτόν τον καιρό υπάρχει μόνο ένας σταρ, ο Γιάννης Γούμενος. Αποχωρώντας (;) ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ, αποκάλυψε στον Τάσο Τέλογλου στο Mega, χθες, τον τρόπο που το καλοκαίρι προσπάθησε να πάρει πιστοποιητικό συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις:

«Επισκέφτηκα», είπε, «τον κύριο Γκαγκάτση και του είπα ότι δεν είναι δυνατόν να σου δώσουμε αυτά τα στοιχεία που χρειάζεσαι! (…) Δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να προχωρήσουμε σε αύξηση κεφαλαίου επειδή ο ΠΑΟΚ έχει μέτρα διασφάλισης από το Ελληνικό Δημόσιο λόγω του ελέγχου του ΠΕΚ, άρα λοιπόν δεν μπορούμε να βάλουμε χρήματα μέσα για να τα πάρουμε, να πληρώσουμε τις οφειλές μας και δεν μπορούμε να σου δώσουμε και τα χαρτιά που ζητείς (…)».

Μέχρις εδώ η αφήγηση γεννά μόνο την ερώτηση για ποιο λόγο ο Γκαγκάτσης δεν τον πέταξε από το γραφείο του, λέγοντάς του ότι δουλειά της ΕΠΟ δεν είναι να ακούει τα προβλήματα, αλλά να εφαρμόζει τους κανονισμούς. Η συνέχεια όμως είναι υπέροχη.

«Ο Γκαγκάτσης», λέει ο Γούμενος, «μου ζήτησε τότε εγγυητικές επιστολές! Του είπα "ποια τράπεζα σήμερα θα μας δώσει εγγυητικές επιστολές όταν υπάρχουν τόσα μέτρα διασφάλισης και ποιος θα έρθει να υπογράψει για να βγάλει 6 εκατομμύρια εγγυητικές επιστολές;". Και τότε πήγα στον Ορφανό και αφού του εξήγησα το σχέδιο του προέδρου της ΕΠΟ, αυτός προθυμοποιήθηκε να με βοηθήσει (…). Τότε έγινε η παρέμβαση από τον υπουργό και ανοίχτηκε η Εθνική Τράπεζα στις 12 η ώρα τη νύχτα για να βγουν οι εγγυητικές επιστολές»!

Καταπληκτικά πράγματα, φίλε αναγνώστη. Σύμφωνα με τον Γούμενο, η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας ψάχνει τρόπους να κοροϊδέψει την UEFA για να πάρει μια ομάδα πιστοποιητικό και ο υφυπουργός Αθλητισμού ανοίγει τις τράπεζες τα μεσάνυχτα για να βρει εγγυητικές επιστολές να γίνει η δουλειά!

Το πραγματικό υπέροχο όμως, όπως κάνουν όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες, ο Γούμενος το κράτησε για το τέλος:

«Το απόγευμα της Παρασκευής η ΕΠΟ είχε κάνει το δευτεροβάθμιο δικαστήριο και μας είχε κρίνει εκπρόθεσμους. Μπορούσαν τότε για κάποιους Χ λόγους, με παρέμβαση του κ. υπουργού, αλλά και με θέληση του προέδρου της ΕΠΟ, του κυρίου Γκαγκάτση, να δημιουργηθεί μια ιστορία ανωτέρας βίας. Ξέρετε, έχουν συμβεί πάρα πολλά πράγματα, να αρρωστήσει ένας δικαστής από τους τρεις, σας λέω ένα απλό παράδειγμα. Οπότε το δικαστήριο θα πήγαινε για τη Δευτέρα, εμείς θα ήμασταν εντάξει με τις εγγυητικές επιστολές και ο ΠΑΟΚ θα έπαιζε στο UEFA. Αλλά δεν ήθελαν να βοηθήσουν».

Πείτε μου, στον θεό που πιστεύετε, αν υπάρχει πρόεδρος ομάδας στο εξωτερικό, στην Ουγκάντα ή όπου αλλού θέλετε, που να τολμάει να αντιμετωπίζει τους θεσμικούς άρχοντες του ποδοσφαίρου ως λωποδύτες, αφήνοντας την αίσθηση ότι μπορεί να έχει και δίκιο…