Η ζωή στην οποία κανείς δεν χρωστάει το παραμικρό σε κανέναν (Sportday / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Πόρτο και Αρσεναλ ξέρουν ότι η ισοπαλία στο «Ντραγκάο» είναι το 100% ασφαλές (κοινό) πέρασμά τους στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Δίχως να τους νοιάζει αν, την ίδια ώρα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας νικήσει στο Αμβούργο. Αυτό, εάν όντως συμβεί, θα νοιάζει μονάχα τη στατιστική. Διότι οι Ρώσοι, σε τούτο το σενάριο, θα γίνουν η πρώτη ομάδα στα χρονικά του θεσμού που θα 'χει αποκλειστεί με συγκομιδή... 11 πόντων!

Το ερώτημα, τώρα: εάν η Πόρτο και η Αρσεναλ αναδειχθούν ισόπαλες, θα φταίει ο φονιάς; Εάν δείξεις στο παιδί πού... κρύβεις το βαζάκι με το γλυκό, θα φταίει το παιδί εάν σκαρφαλώσει και το πάρει; Το ερώτημα του δεύτερου επιπέδου, τώρα: Εχει βάσιμη λογική να στοιχειοθετείται, εν ονόματι του fair play, ρητή υποχρέωση της Πόρτο και της Αρσεναλ να ρισκάρουν την, τόσο υψηλού διακυβεύματος, υπόθεση;

Η πρώτη απάντηση είναι ότι κανένα format δεν είναι αεροστεγές, αδιαπέραστο απ' την ενδεχόμενη ατέλεια. Εδώ, η ατέλεια του format εξωθεί την Πόρτο και την Αρσεναλ στην... αμαρτία. Η δεύτερη απάντηση είναι ας πρόσεχε τις προάλλες η ΤΣΣΚΑ να μην τα χαλάσει όλα εντός έδρας, σαν αγράμματη, με το 0-2 απ' την Πόρτο. Και 0-1 να έμενε, τα δεδομένα θα διαμορφώνονταν αλλιώς. Το ήξεραν εκ των προτέρων, την πάτησαν, κατά πάσα πιθανότητα θα την πληρώσουν.

Η Πόρτο και η Αρσεναλ θα φταίνε όσο έφταιγαν, στο Euro 2004, η Δανία και η Σουηδία, όταν έφεραν εκείνο το αμοιβαίου συμφέροντος 2-2, το οποίο πετούσε έξω την Ιταλία. Θα φταίνε, δηλαδή, πολύ λιγότερο απ' όσο τότε... η ίδια η Ιταλία, που εγκλημάτησε κατά του εαυτού της στα δύο ματς με τις σκανδιναβικές ομάδες, κι έπειτα ο Τραπατόνι ξεσπούσε στον τέταρτο διαιτητή του παιγνιδιού με τη Βουλγαρία, επειδή στο άλλο «έκατσε» το 2-2!

Οποιος δεν προσέχει, αυτός πολλαπλασιάζει την πιθανότητα να τα παθαίνει. Εάν ο Μουρίνιο «κάθισε κι έχασε» στη Βρέμη, η Μπάρτσα ας πρόσεχε να μην ισοφαριστεί απ' τον Ντρογκμπά, στο «Καμπ Νου», στις καθυστερήσεις. Επιπλέον, εάν η Μπάρτσα δεν μπορέσει να νικήσει τη Βέρντερ, τότε γιατί να έχει δικαίωμα πρόκρισης εις βάρος της Βέρντερ, όταν και στη Βρέμη ίσα ίσα είχε σώσει την ισοπαλία στο 89' με το γκολ του Μέσι;

Η θεωρία συνωμοσίας, λόγω Μουρίνιο και Μπάρτσα, βρήκε έδαφος. Το τι στ' αλήθεια συνέβη στο Βέζερ, ωστόσο, ελάχιστα διαφέρει απ' το τι συνέβη στη Γλασκώβη, Σέλτικ - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οπου η Γιουνάιτεντ με την ήττα της, μάλιστα με ξοδεμένο πέναλτι στο φινάλε, σκότωσε και την Κοπεγχάγη (νικήτρια της Γιουνάιτεντ την αμέσως προηγούμενη αγωνιστική), αλλά και, κυρίως αυτή, την Μπενφίκα. Η οποία Μπενφίκα, πριν από ακριβώς ένα χρόνο, είχε πετάξει έξω τη Γιουνάιτεντ!

Και εδώ, η απάντηση είναι σε δύο επίπεδα. Πρώτον, η Μπενφίκα ας πρόσεχε να μην ηττηθεί... ξεγυρισμένα στη Γλασκώβη (3-0) και... χαλαρά στο «Ντα Λουζ» απ' τη Γιουνάιτεντ (0-1). Επειδή δεν πρόσεξε, τώρα ας πάει να νικήσει στο «Ολντ Τράφορντ». Δεύτερον, ποιος ηθικοπλάστης νομιμοποιείται ν' απαιτήσει από τον Μουρίνιο και τον Φέργκιουσον, όταν απόψε συναντώνται στη six-pointer μετωπική του «Ολντ Τράφορντ», μεσοβδόμαδα να πάνε να εξοντωθούν σε υποθέσεις που τις έχουν τελειωμένες ή σχεδόν τελειωμένες;

Ισχύουν, όλα αυτά, και για το ταξίδι της ΑΕΚ στις Βρυξέλλες, σε συνδυασμό με την προσμονή ότι στο «Σαν Σίρο» η Μίλαν (εναντίον της Λιλ) θα 'ναι «αληθινή Μίλαν». Επειδή τις προηγούμενες ημέρες είδα γύρω γύρω κάτι άκρως τρελά και προπάντων «ελληνικά», ότι η πρόκριση της ΑΕΚ στους «16» είναι έως... 99% βέβαιη, ένα κάποιο φρένο: η προσδοκία θυμίζει αρκετά το προ διετίας ταξίδι του Ολυμπιακού στο Λίβερπουλ, με την ελπίδα ότι η Ντεπορτίβο «θα κάνει το χρέος της» υποδεχόμενη τη Μονακό. Αποτέλεσμα, θυμίζω, 0-5. Ο Ακης Ζήκος ήταν εκεί και ξέρει τι να πει στους συμπαίκτες του τώρα. Το γενικό μάθημα της ζωής είναι ότι κανείς δεν χρωστάει το παραμικρό σε κανέναν. Αρα, ότι οι «ίδιες δυνάμεις» είναι το μοναδικό στήριγμα.

Εάν μου επιτρέπεται, μια ξερή εκτίμηση: η Λιλ, στο Μιλάνο, θα πάρει όποιο αποτέλεσμα θα χρειάζεται! Εάν μου επιτρέπεται, και μια απόλυτη βεβαιότητα: ο Σέρα Φερέρ διαθέτει τον τρόπο αυτό να το 'χει φυτέψει βαθιά μες στον νου των πολεμιστών του προτού βγουν ν' αγωνιστούν εναντίον της Αντερλεχτ.