Η ΑΕΚ έχει τη θέληση να αντέξει (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει 6-0 με χατ τρικ του Φέλιξ Μπόρχα και ο Παναθηναϊκός 8-0 με ηγέτη του κέντρου τον Μπίσκαν, πρωταγωνίστρια της αγωνιστικής θα παρέμενε η ΑΕΚ. Το να μένει μια ομάδα με 10 παίκτες, οι αντίπαλοι να είναι έτοιμοι να χτυπήσουν πέναλτι για να προηγηθούν και να βγαίνει τελικά νικήτρια, σημαίνει ότι έχει τη θέληση να αντέξει στις δύσκολες στιγμές. Ακόμα κι αν χρειάζεται να μετέρχεται κάποια παλιομοδίτικα κόλπα, που είχα να δω από την εποχή που, πριν αρχίσουν τα ματς, τα γήπεδα έμπαιναν υδροφόρες. Όπως τα κόλπα που έγιναν πριν χτυπήσει το πέναλτι ο Τσάτσος.

Το πρώτο κόλπο ανήκει στον Σέζαρ. Περνάει πάνω από την μπάλα και την πατάει ίσα ίσα για να του τη μαγαρίσει. Το δεύτερο στον Σορεντίνο, που πηγαίνει στη βούλα και του κουνάει 30 πόντους πίσω την μπάλα. Ο Τσάτσος την ξαναφέρνει πάνω στη βούλα, αλλά το κόλπο ήδη έχει πιάσει. Εκτός του ότι ο Τσάτσος έχει αρχίσει να εκνευρίζεται, ο Σορεντίνο φωνάζει τον διαιτητή για να του πει ότι η μπάλα δεν είναι σωστά τοποθετημένη. Και ο σκοπός έχει επιτευχθεί. Όπως και κάθε άλλος παίκτης, ο Τσάτσος χτύπησε το πέναλτι όχι για να το βάλει γκολ, αλλά για να ταπεινώσει τον Σορεντίνο. Δυνατά για να κουνηθούν τα δίχτυα του και να τρέξει να μαζέψει την μπάλα, ρίχνοντας ένα περιφρονητικό βλέμμα στον ξαπλωμένο τερματοφύλακα.

Ακόμα καλύτερα, δυνατά και ψηλά, ώστε ο τερματοφύλακας να σηκώσει το χέρι και να υπολείπεται ένα μέτρο για να ακουμπήσει την μπάλα. Ακόμα χειρότερα, η μπάλα να φύγει σαν βολίδα πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Το μόνο που δεν είχαν κάνει οι παίκτες της ΑΕΚ ήταν να πετάξουν πετραδάκι στην μπάλα την ώρα που πήγαινε να την κλοτσήσει ο Τσάτσος. Αλλά, αν χρειαζόταν και αυτό, θα είχε γίνει από τους παίκτες μιας ομάδας που αυτή τη χρονιά για να πάρουν τον τίτλο είναι πρόθυμοι να ξεπεράσουν τις προβλεπόμενες υποχρεώσεις ενός επαγγελματία.

Ο Παναθηναϊκός έδειξε πάθος, αλλά λιγότερη αυτοπεποίθηση από την ΑΕΚ. Σε μια μάλλον μέτρια μέρα, με τον Εμπέντε να συναγωνίζεται τον Κόβατς σε λάθη, το πάθος και μόνο τον βοήθησε να ανατρέψει το προβάδισμα της Καλαμαριάς, αλλά δεν κατόρθωσε να του αφαιρέσει τη νευρικότητα. Μετά το δεύτερο γκολ της Καλαμαριάς, οι παίκτες του Παναθηναϊκού συνέχισαν να παίζουν δείχνοντας ότι υποσυνείδητα στο μυαλό τους έχουν μια ενδεχόμενη ζημιά.

Στο ποδόσφαιρο η δύναμη της αυθυποβολής είναι τεράστια και η ζημιά θα είχε γίνει εάν ο διαιτητής στην τελευταία φάση του ματς είχε σφυρίξει πέναλτι. Πάμε λοιπόν στο θέμα της διαιτησίας, που είναι το κύριο που κρατάει το ενδιαφέρον των οπαδών ζωντανό.

Στην περίπτωση της ΑΕΚ έχουμε ένα ματς στο οποίο στο σύνολο έχει αδικηθεί, αλλά όχι και σφαχτεί, όπως άφησε να φανεί η αντίδραση της διοίκησής της. Γιατί ο Τσιρίλο μπορεί να μην έχει χτυπήσει τον αντίπαλό του εκτός φάσης, αλλά όταν κάνεις πολλές μαγκιές ψιθυρίζοντας στα αυτιά των επιθετικών, δίνεις δικαιώματα να γίνουν λάθη. Βέβαια το λάθος ήταν καταστροφικό, αλλά σφαγή δεν στοιχειοθετείται. Γιατί να θέλει να σε σφάξει ο διαιτητής και μετά να σου δίνει παραμύθι πέναλτι για να προηγηθείς, σημαίνει ότι δεν λέγεται «Καλόπουλος» αλλά «Ρασκόλνικοβ» και είναι πρωταγωνιστής στο «Εγκλημα και τιμωρία» του Ντοστογέφσκι. Οπως και ο Παναθηναϊκός δεν ευνοήθηκε προκλητικά. Απλώς στην τελευταία φάση ο διαιτητής λυγίζει να σφυρίξει το πέναλτι κατά της μεγάλης ομάδας. Σε σχέση με την πρώτη αγωνιστική, στην οποία οι διαιτητές σφύριζαν χωρίς να κοιτάζουν φανέλες, η αλλοπρόσαλλη διαιτησία του Καλόπουλου και η φοβισμένη του Ζανετίδη είναι άλματα προς τα πίσω.