Ο διακριτικός κ. Βαρούχας (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Στο πρόσωπο του Παναγιώτη Βαρούχα ανακαλύψαμε τις πραγματικές διαστάσεις της διαιτησίας. Δεν αντιμετωπίζουμε τον διαιτητή ως άνθρωπο που κάνει λάθη, αλλά ως τον ηλεκτρονικό εγκέφαλο που έχει «φορτωθεί» με τα απαραίτητα δεδομένα και ο σκληρός δίσκος του θα πρέπει να ανταποκρίνεται ακαριαία και στις πιο δύσκολες φάσεις ενός αγώνα.

Είναι σχεδόν αυστηρός με τους πρώην συναδέλφους του. Απαιτεί να παίρνουν άριστα και δεν τους αφήνει σε χλωρό κλαρί. Βέβαια, χρησιμοποιεί τον δικό του τρόπο έκφρασης και έμμεσης επικοινωνίας. Ο καθηγητής διαιτησίας (και πρόεδρος των διαιτητών της Αθήνας) επιστρατεύει όση (και διαθέτει αρκετή) διακριτικότητα τον χαρακτηρίζει και εκτιμώ ότι σε ορισμένες στιγμές θέλει να βρίσει τους διαιτητές που… σφυρίζουν κλέφτικα. Δηλαδή, σφυρίζοντας, κλέβουν βαθμούς από κάθε πικραμένο.

Ο συμπαθέστατος Παναγιώτης Βαρούχας, η μετουσίωση μιας βιολογικής επανάστασης για τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα στην αντιμετώπιση της διαιτησίας, παρέα με δύο ακόμα συναδέλφους του (τον Περικλή Βασιλάκη και τον Μάκη Δόβελο), επιμένει κάθε Κυριακή να μας εξηγεί τα αυτονόητα και –καμιά φορά– τα ανεξήγητα.
Χρησιμοποιεί «κλισέ» εκφράσεις, που πίσω από τις λέξεις κρύβουν αγανάκτηση και μπόλικη ειρωνεία. Για παράδειγμα: Ηταν Eνα δύσκολο Σαββατοκύριακο: οι διαιτητές όχι απλώς δεν τα πήγαν καλά, αλλά επιπροσθέτως καθόρισαν τα αποτελέσματα των αγώνων. Εδώ, ο διαιτητής συμβουλεύεται τον βοηθό: ο διαιτητής και σε αυτή τη φάση δεν κατάλαβε τι συνέβη μέσα στο γήπεδο ή απλώς του έχει βγει η γλώσσα και δεν μπορούσε να ακολουθήσει τις φάσεις για να έχει ολοκληρωμένη εικόνα ενός μαρκαρίσματος.

Ο διαιτητής σωστά έχει αφήσει το παιχνίδι να εξελιχθεί διότι σε πρώτο χρόνο δεν συνέβη τίποτε κι ο επιθετικός έκανε βουτιά: ο διαιτητής έχει άποψη για τον «πρώτο χρόνο» αλλά η συνέχεια δεν μας ενδιαφέρει, δεν μας απασχολεί, επειδή απλούστατα δεν ακολούθησε τη φάση, μένοντας «καρφωμένος» στον… προηγούμενο χρόνο.
Ο διαιτητής βγάζει εύκολα την κίτρινη κάρτα: ο διαιτητής είναι κότα και «φορτώνει» τους παίκτες με κάρτες διότι έχει χάσει τον έλεγχο του αγώνα. Επίσης νομίζει ότι μπορεί να επιβληθεί με το «κιτρίνισμα».

Δείτε τον βοηθό που δεν είναι στην ευθεία: λες κι αν είναι στην ευθεία, οι υποδείξεις του είναι εύστοχες… Δηλαδή, χρειάζονται οφθαλμολογικές εξετάσεις ή το κάνουν επίτηδες και δεν υποδεικνύουν σωστά τα οφσάιντ. Ο διαιτητής δεν δικαιολογείται να μην υποδείξει την παράβαση: ο διαιτητής είναι «στημένος» και… να η απόδειξη. Παρακολουθεί τη φάση και δεν σφυρίζει τίποτε. Στα σεμινάρια που κάνουμε, τους εξηγούμε ότι «αυτό δίνεται» ή «αυτό δεν δίνεται»: στα σεμινάρια, οι περισσότεροι διαιτητές πετούν αετό. Πηγαίνουν για δημόσιες σχέσεις κι όχι για να επιμορφωθούν.
Κατ’ αρχάς, δεν υπήρχε καλή τηλεοπτική κάλυψη: το είδε πολλές φορές στο ριπλέι και δεν μπορεί να υπολογίσει πόσο λάθος έκανε ο διαιτητής ή ο βοηθός. Προτιμά να μην εκραγεί και επικαλείται την «τεχνολογία».