H διελκυστίνδα των δεινοσαύρων (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Ντιναμό ήταν, δίχως αμφιβολία, σημαντική. Tο τελευταίο ωστόσο σοβαρότατο επεισόδιο στο σίριαλ Σχορτσιανίτη έκανε τη βραδιά να μοιάζει μελαγχολική. Ο Σοφοκλής είναι από τους σημαντικότερους παίκτες της ομάδας τόσο αγωνιστικά όσο και σε επικοινωνιακό επίπεδο (αγαπημένος της κερκίδας, «πρόσωπο» του Ολυμπιακού προς τα έξω κ.ο.κ.). Φαίνεται όμως ότι ο Πίνι Γκέρσον αποφάσισε να πορευθεί χωρίς αυτόν. Αν έβρισκε στην αγορά ικανό ψηλό, θα τον είχε ήδη στρατολογήσει.

Οσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Η περσινή σεζόν ήταν για τον 22χρονο σέντερ θριαμβευτική, αλλά χρειάστηκε πολλή δουλειά για να παρουσιαστεί στο προσκήνιο αυτό το μικρό θαύμα. Δουλειά όχι μόνο από τον ίδιο τον Σχορτσιανίτη, αλλά και απ' όλους όσοι εργάζονταν για την ομάδα. Προπονητές, γυμναστές, φυσιοθεραπευτές, ακόμα και συμπαίκτες. Ωρες ώρες είχε κανείς την εντύπωση ότι όλη η λειτουργία του Ολυμπιακού ήταν προσανατολισμένη στις ανάγκες, αν όχι τα κέφια, του Σοφοκλή.

«Αξιζε τον κόπο», θα μου πείτε και θα με βρείτε σύμφωνο. Στο κάτω κάτω, ο «Σόφο» αποτελεί τεράστιο κεφάλαιο για ολόκληρο το ελληνικό μπάσκετ, κεφάλαιο που ήδη άρχισε να αξιοποιείται από το Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας. Ταυτόχρονα όμως είναι ένα κεφάλαιο που απαιτεί συνεχή φροντίδα. Το ογκώδες κορμί του καταπονεί τα πόδια του και τον κάνει ευάλωτο σε τραυματισμούς.

Μην παρασύρεστε από τη σημερινή εικόνα του. Θυμηθείτε πώς ήταν ο Σοφοκλής στο (όχι πολύ μακρινό) παρελθόν, όταν αγωνίστηκε στον Αρη και στη Βαρέζε. Σε αυτό που βλέπετε σήμερα, προσθέστε καμιά 20αριά κιλά, συνδυασμένα με χαμηλό δείκτη φυσικής κατάστασης. Και υπολογίστε τη βαριά κληρονομιά που εκείνη η περίοδος άφησε στα γόνατά του. Είναι τυχαίο ότι ο Αρης του επέτρεψε να φύγει; Οι άνθρωποί του τον είχαν σχεδόν ξεγράψει. Χρειάστηκε να κινητοποιηθεί ολόκληρος ο επιστημονικός μηχανισμός του Ολυμπιακού (και της Εθνικής ομάδας) προκειμένου να τον ξανακάνουν αθλητή πρώτης γραμμής.

Πρώτος ο ίδιος ο Σχορτσιανίτης θα παραδεχθεί ότι στο παρελθόν έκανε κάθε λογής λάθη. Οτι παρασύρθηκε από σειρήνες ότι αγνόησε τη ζυγαριά, ότι άνοιγε το ψυγείο τις λάθος ώρες. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο μοναδικός. Η περσινή χρονιά τον βοήθησε να διορθώσει πολλά από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε. Ομως, το 2006 δεν είναι 2005 και ο Γκέρσον δεν είναι Καζλάουσκας.

Ο Ισραηλινός προτίμησε την τακτική της σύγκρουσης, παρά τα χάδια. Προσπαθεί προφανώς να φέρει τον Σοφοκλή προ των ευθυνών του. Εκείνος όμως αντιδρά σπασμωδικά. Προχθές δεν πήγε καν στο στάδιο. Η περίεργη ιστορία με την υποτιθέμενη πρόταση των Κλίπερς, η οποία (σύμφωνα με δημοσίευμα του «Εθνους») πετάχτηκε στα σκουπίδια χωρίς να ενημερωθεί ο άμεσα ενδιαφερόμενος, φαίνεται ότι έκανε τον Σχορτσιανίτη έξω φρενών, σε συνδυασμό με την αμφιλεγόμενη τακτική του Γκέρσον.

«Δεν μπορώ να εμπιστευτώ έναν παίκτη που είναι κατά 20 κιλά υπέρβαρος και τραυματίζεται κάθε 2-3 μέρες», εξηγεί τη στάση του ο Εβραίος. «Μας λείπει ο Σοφοκλής, αλλά δεν θέλουμε να ανακατευτούμε», λένε οι υπόλοιποι παίκτες του Ολυμπιακού, με τη μυρωδιά του μπαρουτιού στα ρουθούνια τους. «Θα πρέπει και ο ίδιος να προσέξει τον εαυτό του, να χάσει μερικά κιλά. Οχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην αντιμετωπίσει προβλήματα υγείας στο μέλλον. Τα λέω αυτά διότι θέλω το καλό του, όχι για να του κάνω μάθημα», δήλωσε χθες ο Σκούνι Πεν.
Δεν θα αντέξει εύκολα το σχοινί τώρα που το τραβάνε προς διαφορετικές κατευθύνσεις ο «δεινόσαυρος» των πάγκων και ο «τυραννόσαυρος» των παρκέ. Η στάση της διοίκησης μπορεί να αποδειχθεί κλειδί.