Το μεγάλο στοίχημα του ΠΑΟΚ (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Χαμένη μέσα στη διάχυτη ευφορία των φίλων του μπάσκετ για το απαράμιλλο φεστιβάλ που παρακολουθήσαμε στο ντέρμπι της Κυριακής, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η ίδια η νίκη του ΠΑΟΚ. Παράδοξο κι όμως αληθινό. Πολλοί μίλησαν κι έγραψαν για «μέρες του '88» ή για «ντέρμπι από τα παλιά», όλοι θυμηθήκαμε τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Πρέλεβιτς και τον Φασούλα, ωστόσο ελάχιστοι ασχολήθηκαν πραγματικά με τους πρωταγωνιστές του αγώνα.

Πριν από το χθεσινοβραδινό ματς με τη Ρεάλ για το ULEB Cup, o ΠΑΟΚ είχε στο σακούλι του έξι διαδοχικές νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη. H νίκη επί του Αρη τον προσγείωσε στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Α1 (ακριβώς πίσω από τον πολυπαινεμένο Πανιώνιο), η δε πρόκριση στην επόμενη φάση του ULEB Cup είναι ουσιαστικά εξασφαλισμένη. Μήπως ο «Δικέφαλος του Βορρά» μπαίνει σιγά σιγά στον ίσιο δρόμο;

Δυσκολεύομαι να πω μεγάλη κουβέντα. Η διοικητική αστάθεια και τα οικονομικά προβλήματα εξακολουθούν να δημιουργούν κραδασμούς και η ίδια η ομάδα μοιάζει αρκετά εύθραυστη, ειδικά όταν εκστρατεύει στον Νότο. Ακόμα δεν συμπληρώθηκε μήνας από τη βραδιά της συντριβής στο Μαρούσι (83-63).

Μολαταύτα, οι διορθωτικές κινήσεις των τελευταίων εβδομάδων έδωσαν στην περιφερειακή γραμμή ταχύτητα, σπιρτάδα και μπρίο. Στο ντέρμπι της Κυριακής οι Ουάσινγκτον, Πάρκερ έκαναν συνολικά 9 κλεψίματα (!) και μόλις 5 λάθη, αν και έμειναν στο παρκέ γύρω στα 40 λεπτά έκαστος. Χώρια οι 32 πόντοι, τα τρίποντα, οι ασίστ, τα ριμπάουντ και εκείνη η τάπα του κοντοπίθαρου Ντάριους Ουάσινγκτον στον Καστλ. Λέγεται ότι έβαλε το χεράκι του ο «Πέτζα» για να επιλεγούν οι συγκεκριμένοι παίκτες.

Δίπλα στα δύο Αμερικανάκια, ο Καλαμπόκης προσφέρει διεισδυτικότητα και εξυπνάδα, ο Σκεπάνοβιτς μακρινό σουτ και πείρα, η δε γραμμή των ψηλών, με Σέκουλιτς, Πάσαλιτς, Αγαδάκο, Χαριτόπουλο, είναι καλούτσικη αν και κάπως «λάιτ». Πίσω από τους οκτώ, βέβαια, υπάρχει τεράστιο κενό. Μια ομάδα που φιλοδοξεί να κάνει καριέρα σε δύο δύσκολες διοργανώσεις χρειάζεται περισσότερους ετοιμοπόλεμους παίκτες. Μια καλή αρχή θα είναι τυχόν απόκτηση κοινοτικού γκαρντ αντί του ξεγραμμένου Ιβάν Τόμας.

Το μεγάλο στοίχημα για τον ΠΑΟΚ είναι να συντηρήσει το «μομέντουμ» αυτών των ημερών, ώστε να κρατήσει δίπλα του ένα μέρος από το πλήθος που κατέκλυσε την Κυριακή την Πυλαία και να εγείρει αξιώσεις για κάτι σημαντικό. Στην περσινή σεζόν, ο ΠΑΟΚ απείχε μία νίκη (στο Μαρούσι, όπου η ευκαιρία ξεγλίστρησε μέσα από τα χέρια των παικτών του) από την είσοδο στην τετράδα της Α1, στην οποία θα πάλευε με τον συμπολίτη Αρη για την πρόκριση στην Ευρωλίγκα. Δεν βρίσκεται δα τόσο ψηλά το ταβάνι, για όποιον διαθέτει αρετή και τόλμη.

Το δυστύχημα για τον ΠΑΟΚ είναι ότι σταδιακά διέλυσε τον πολύτιμο πυρήνα των νεαρών Ελλήνων παικτών του (γαλουχημένων με τον «δικέφαλο» στο στήθος), για να ορθοποδήσει οικονομικά και να χτίσει από την αρχή. Ακόμα κι αν κατορθώσει να φτιάξει ένα ικανό σύνολο και να πετύχει κάτι χειροπιαστό φέτος ή του χρόνου, το έδαφος κάτω από τα πόδια του θα θυμίζει κινούμενη άμμο. Ομάδες δίχως αξιόλογο ελληνικό «λόμπι» είναι καταδικασμένες να τρεμουλιάζουν όποτε βρίσκονται αντιμέτωπες με τα στοιχεία της φύσης.