Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Διαβάζω τη σελίδα της «Θύρας 7» στον χθεσινό «Πρωταθλητή» και προσπαθώ να καταλάβω αν η δυσκολία να βρεθούν επιχειρήματα που να δείχνουν ότι οι οργανωμένοι του Ολυμπιακού στηρίζουν τον Σωκράτη Κόκκαλη οφείλεται και στη δυσκολία της ελληνικής γλώσσας:

«Πόσο βοηθούν τον Ολυμπιακό αυτά τα συνθήματα που ακούστηκαν; Για να ανατρέψει το εις βάρος του 0-2; Ή γιατί κάποιοι έπρεπε να φανούν αντιδραστικοί; Έχετε δίκιο… δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση με τον Κόκκαλη. Θέλετε Τζίγκερ (!!!) - Νικολαΐδη ή Γούμενο, μήπως; Δεν βλέπετε ότι τον διαβάλλουν στα μάτια σας για να σας στρέψουν εναντίον του; Τον κατηγορούν ότι κερδίζει από τον Ολυμπιακό. Αφού λοιπόν έχει στο μυαλό του μόνο το κέρδος, όπως σας λένε, οι πορείες στην Ευρώπη δεν είναι αυτές που θα του φέρουν περισσότερα χρήματα; Εκεί δηλαδή που έχει ΑΠΟΤΥΧΕΙ!!! Τη μοναδική χρονιά που προχώρησε δεν έφερε ΖΙΟΒΑΝΙ-ΖΑΧΟΒΙΤΣ ΜΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ;»

Αφήνω ασχολίαστο το γεγονός ότι τα συνθήματα ακούγονταν στο Καραϊσκάκη κυρίως από τη «Θύρα 7», προσπερνώ αδιάφορα τη βεβαιότητα ότι μετά τον Κόκκαλη θα αναλάβουν τον Ολυμπιακό ο Τζίγκερ, ο Ντέμης και ο Γούμενος και μένω στο τελευταίο. Τι θέλουν να πουν τα παιδιά; Οτι ο Κόκκαλης λεφτά βάζει μόνο όταν βγάζει; Γιατί κάτι τέτοιο ως επιχείρημα υπεράσπισης δεν τολμά να το σκεφτεί ο πρόεδρος του Ολυμπιακού και με το δίκιο του…

Διότι αν στον Ολυμπιακό έβαζε λεφτά μόνο όταν έβγαζε, τότε πρόεδρος θα μπορούσε να είναι ο καθένας…

Στον «Πρωταθλητή» δημοσιεύτηκε και το πρώτο σημάδι ότι ο Σόλιντ είναι για να φεύγει: η συνέντευξη του βοηθού του, Βερμιούλεν. Προσέξτε πώς απαντάει.

Ερώτηση: «Κύριε Βερμιούλεν, μετά και τη φετινή ανεπιτυχή ευρωπαϊκή προσπάθεια του Ολυμπιακού, ήδη ακούγονται πολλά σχετικά με το μέλλον του Τροντ Σόλιντ. Και αρκετοί αναρωτιούνται τι θα γίνει με εσάς, αν τελικά δεν συνεχίσει στον σύλλογο ο στενός συνεργάτης και φίλος σας…».

Απάντηση: «Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει τα όσα λέγονται, ωστόσο γεγονός είναι ότι ο κόουτς κάνει τη δουλειά του κι εγώ τη δική μου. Οσον αφορά το μέλλον, αυτό που ξέρω είναι ότι έχω μία συμφωνία με τον Ολυμπιακό και δεν έχω κανέναν λόγο να μην την τηρήσω».

(Δηλαδή, σε απλά ελληνικά, και να φύγει ο Σόλιντ, εγώ δεν πάω πουθενά και θέλω να θυμίσω ότι έχω συμβόλαιο…)

Ερώτηση 2η: «Σύμφωνοι, όμως η άφιξή σας “συνοδεύτηκε” με εκείνη του Τροντ Σόλιντ, έτσι;»

«Ναι, αλλά είμαι επαγγελματίας προπονητής και εγώ έχω έρθει στην ομάδα για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Ηδη δουλεύω γι' αυτόν και θα δουλεύω εφόσον το θέλει και η ομάδα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα, εργάζομαι σε έναν εξαιρετικό σύλλογο, ο κόσμος στην Ελλάδα είναι εκπληκτικός, το περιβάλλον θαυμάσιο, δεν έχω κανένα λόγο να φύγω».

(Δηλαδή, σε απλά ελληνικά, «μια χαρά περνάω και να φύγει ο Νορβηγός, δεν έχω κανένα πρόβλημα…)

Θεός! Οπως φυσικά Θεός είναι και ο Κώστας Πιτιακούδης. Ως γνωστόν, «όσα ξέρει ο Πιτιακούδης δεν τα ξέρει ο Γκόντζος όλος» και χθες είχαμε μια ακόμα απόδειξη.

«Κανονικά -γράφει στο «Derby»- σήμερα περιμένω να διαβάσω μεγάλη συνέντευξη του Γιώργου Χατζάρα στο "ΦΩΣ" και στη συμπάθειά του, τον Θέμη Σινάνογλου. Κι όχι μία ή δύο σελίδες, αλλά τέσσερις πρέπει να αφιερώσει στον… γίγαντα αυτόν της προπονητικής, που κατάφερε να χάσει το παιχνίδι αν και η ομάδα του προηγήθηκε με 2-0 μέσα στο Καραϊσκάκη. Γιατί τα σοβαρά λάθη του στη διαχείριση της αναμέτρησης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, ώστε ο Ολυμπιακός να πετύχει τελικά την ανατροπή του σκορ».

Περιττό να πω ότι χθες το «ΦΩΣ» κυκλοφόρησε με τη συνέντευξη που οραματίστηκε ο «Πιτ» και ότι ο Θέμης του έκανε ακριβώς αυτές τις ερωτήσεις! Οι απαντήσεις δεν έχουν καμία σημασία ούτε για τον Πιτιακούδη ούτε για μένα. Αν είχαν, θα τις είχε κι αυτές γράψει ο «Πιτ» μια μέρα πριν…

Τι απομένει; Μετά την προφητεία η ποίηση. Νέος ακυκλοφόρητος Καραμήτρος από το χθεσινό «ΦΩΣ»! Τίτλος: «Ολυμπιακός - Αιγάλεω 3-2»

«Το αποψινό παιχνίδι μας το γράφω δεν το γράφω
αν τέτοιο επαναληφθεί θα μπω μέσα στον τάφο.

Δυο ευκαιρίες κάνανε, γαύροι, οι Αιγαλιώτες
με μία άμυνα χωνί φάγαμε δυο σαν κότες.

Στο παρά τρία οι αλλαγές, τα νεύρα όλων σπάζουν
ακόμα κι αν μας βγαίνουνε από παντού όλα μπάζουν.

Γαύροι μου, ούτε του παπά δεν πρέπει να το λέμε.
Κάμαμε την ανατροπή, χαιρόμαστε, δεν κλαίμε.

Πάντως, ο Θρύλος στήριξη θέλει αυτή την ώρα
για να περάσει γρήγορα η τελευταία μπόρα».

Ποιος είπε ότι τα αριστουργήματα γράφονται μόνο σε συνθήκες κρίσης; Να αγιάσει το στόμα του. Ίσως αυτός που το 'πε να είναι ο Πιτιακούδης….

Και μια που μιλάμε για φιλοπαναθαναϊκό από κάθε άποψη Τύπο, λέω να κάνω μια σύντομη στάση στην είδηση που αφορά τον ΠΑΟ και τη διάβασα, μάρτυς μου ο Θεός, όπως έλεγε και ο Παπαφλέσσας, στο χθεσινό «ΦΩΣ».

Με μεγάλα γράμματα στην πρώτη σελίδα του «Φωτός» διαβάζω: «Τον Τριστάν ζητάει από τον Τζίγκερ ο Μουνιόθ». Το ότι παίζει στην πρώτη σελίδα φιλοολυμπιακής εφημερίδας αυτή η είδηση, δύο ερμηνείες επιδέχεται. Η μία είναι γιατί θέλει να «γλεντήσει» λίγο τον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Την ίδια ώρα που οι οπαδοί σου ζητάνε παίκτες και εσύ κάνεις πως δεν ακούς, στον «αιώνιο» πάνε να φέρουν τον Τριστάν. Καμπανάκι...

Η δεύτερη είναι για να «γλεντήσει» τον προπονητή Σόλιντ. Εσύ ζητάς από τον πρόεδρο να σου φέρει κάποιους απίθανους με μονολεκτικά επίθετα σαν τον Νε και ο Ισπανός που ήρθε τώρα και είναι ακόμα ψαρωμένος ζητάει τον Τριστάν. Καμπάνα...

Όποια και αν είναι η σωστή ερμηνεία από τις δύο αυτές εκδοχές, το μόνο σίγουρο είναι ότι φέτος τα όργανα άρχισαν νωρίς.

Εγώ, πάντως, διαπιστώνω ότι αυτά που ζητάει ο Τζίγκερ από τον Μουνιόθ είναι πιο δύσκολα από αυτά που ζητάει από τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ο Ισπανός. Ο Μουνιόθ ζητάει να του φέρει τον Τριστάν, πράγμα διόλου απίθανο, ενώ ο Τζίγκερ του ζητάει να φέρει το πρωτάθλημα. Μεταξύ μας, ποιο από τα δύο είναι δυσκολότερο;

Αλλά έτσι είναι σχεδόν όλοι οι πρόεδροι στην Ελλάδα. Ολοι εκτός από έναν. Το πρότυπό μου, τον Ανδρέα Ανατολιωτάκη. Τον πρόεδρο που κάθε ομάδα θα ήθελε να είχε και δεν το ξέρει. Γι' αυτό και αυτός κοιτάζει να εξυπηρετήσει όσους μπορεί περισσότερους.

Είναι πρόεδρος στην Ερασιτεχνική ΑΕΚ και την ίδια ώρα είναι και... λίγο πρόεδρος στην Ιεράπετρα. Όποια Ιεράπετρα και να σηκώσεις, τον Ανατολιωτάκη θα βρεις από κάτω. Ο επιφανής αυτός άνδρας από τη μια παλεύει να φτιάξει ξανά το γκρεμισμένο γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια και από την άλλη φροντίζει να μην γκρεμιστεί η Ιεράπετρα στη Δ' κατηγορία. Και μόνο επειδή αυτός ο άνθρωπος καταφέρνει και μεγαλουργεί ανάμεσα σε ερείπια, αξίζει τη στήριξη όλων.

Όπως την αξίζει και ο Παναγιώτης Λαγός, που κάποιοι δεν τον αφήνουν να μεγαλώσει. Τον βράβευσαν από τον ΠΣΑΠ για δεύτερη συνεχή χρονιά σαν τον καλύτερο νέο παίκτη και πάλι καλά που δεν του ζήτησαν και γονική συναίνεση για να του δώσουν το βραβείο.

Εγώ πάλι, φίλε αναγνώστη, τον φαντάστηκα όπως τον βλέπεις στο σκίτσο. Γέρο και απόμαχο, να παραλαμβάνει για εκατοστή φορά το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη, με την ορχήστρα πίσω του να τραγουδά το επίσης βραβευμένο άσμα: «Να βγάλουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη, να μείνουμε πάντα παιδιά».