Θα στήσουν την αστερόεσσα (Sportday / Νίκος Παπαδογιάννης)

Απορώ για ποιον λόγο εκπλήσσονται όσοι εκπλήσσονται από τη φόρμα ενιαίου συμβολαίου (για τους μπασκετμπολίστες) που προωθούν οι φωστήρες της Βαρκελώνης. Από την πρώτη μέρα που η ULEB ανέλαβε να σώσει το ευρωπαϊκό μπάσκετ, προσπαθεί να χτίσει το οικοδόμημά της με τυφλοσούρτη το μοντέλο του ΝΒΑ.

Τι κι αν η Ευρωλίγκα μοιάζει με το ΝΒΑ όσο μοιάζει η Ευρώπη με την Αμερική; Ο Μπερτομέου και οι συνεργάτες του επιμένουν στην ξεπατικωτούρα. Ο,τι κάνουν οι γιάνκηδες θα το κάνουμε κι εμείς. Αφού αποδείχθηκαν επιτυχημένες οι πρωτοβουλίες του Στερν, θα τις εφαρμόσουμε και στου Κασίδη το κεφάλι.

Ο στρατηγικός εταίρος της Ευρωλίγκας δεν είναι άλλος από την εταιρεία G2 Strategic, του Μάρσαλ Γκλίκμαν. Ο Γκλίκμαν, άλλοτε πρόεδρος των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς και μεγαλοπαράγων του αθλητικού μάνατζμεντ στις ΗΠΑ, ανέλαβε να φορέσει ευρωπαϊκό μανδύα στο καθαρά αμερικανικό know-how του. «Η Ευρωλίγκα μού άνοιξε πολλές πόρτες στην Ευρώπη», ομολόγησε ο ίδιος πριν από μερικούς μήνες. Μέχρι που έδωσε τα χέρια με τους Καταλανούς, μετά βίας γνώριζε τι γλώσσα μιλάνε οι ιθαγενείς της γηραιάς ηπείρου. Εκείνος μιλάει τη γλώσσα του δολαρίου.

«Το ίδιο και ο Μπερτομέου με τους φίλους του», θα μου πείτε. Εχετε δίκιο. Αλλά εδώ είναι Ευρώπη, δεν είναι παίξε-γέλασε. Η ελεύθερη αγορά δεν είναι το ίδιο ελεύθερη με την αμερικανική. Το κέρδος δεν κυβερνάει τα πάντα σε ίσο βαθμό. Οι τεχνολογίες δεν αφομοιώνονται με την ίδια ταχύτητα. Οι προσωπικότητες δεν ισοπεδώνονται τόσο εύκολα. Οι τοπικισμοί δεν εξαλείφονται ως διά μαγείας. Η παράδοση του πνεύματος σπανίως γίνεται άνευ όρων. Στην Αμερική ψηφίζουν οκτώ χρόνια Μπους, μασουλάνε αμάσητο κουτόχορτο και βομβαρδίζουν όποιον τους φαίνεται μαυριδερός. Η Ευρώπη υπερηφανεύεται για την ταυτότητά της και προχωράει προς το αύριο με βήματα μετρημένα. Προσπαθεί τουλάχιστον.

Ηταν θέμα χρόνου η εμφάνιση «κεντρικού» συμβολαίου ξεσηκωμένου απευθείας από το ΝΒΑ. Τα θετικά του σημεία χάνονται και ωχριούν ανάμεσα στους επαχθείς όρους, αυτούς που έκαναν το στερέωμα να ξεσηκωθεί, σχεδόν σύσσωμο. Μακάρι αυτή η ιστορία να αφυπνίσει τη συνδικαλιστική συνείδηση των παικτών (εδώ και αλλού) και να δημιουργήσει ισχυρά αντισώματα. Στο ΝΒΑ το συνδικάτο των αθλητών είναι ισχυρότατο και συζητάει με τον Στερν επί ίσοις όροις. Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ οι Καταλανοαμερικανοί με τις γραβάτες θέλουν να νομοθετήσουν δίχως διάλογο και δίχως αντίσταση. Οι αποικιοκράτες από τις ΗΠΑ βρήκαν πρόσφορο έδαφος και ετοιμάζονται να στήσουν την αστερόεσσα στα γήπεδα της Ευρωλίγκας. Σε λίγο θα μας ζητήσουν να τρώμε και «freedom fries».

Στο μεταξύ, ετοιμαστείτε για γλέντια τις μέρες του φάιναλ φορ. Με τον τρόπο που επέλεξαν οι Ulebαίοι να πουλήσουν τα εισιτήρια (μέσω του Διαδικτύου, πλην των ολίγων που προορίζονται για τις 4 ομάδες), είναι μαθηματικά βέβαιο ότι Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί (ου μην και Αρειανοί) θα κάθονται δίπλα δίπλα στις κερκίδες του ΟΑΚΑ.

Και καλά να αποκλειστεί η μία από τις δύο ελληνικές ομάδες. Τότε τα εισιτήρια των πιστών της θα διοχετευτούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στους... αλλόθρησκους ή θα μείνουν αχρησιμοποίητα. Αν όμως προκριθούν και οι δύο στο φάιναλ φορ; Δεν μας σώζουν τότε ούτε τα στρατεύματα του Μπους.