Η ακριβή μας Ελλάδα (Sportday / Δημήτρης Μπαλής)

Τηλεφώνησα στο φίλο μου το Βασίλη για τα χρόνια πολλά. Εκανε Πρωτοχρονιά στη Βιέννη και εγώ στην Αθήνα. Θα σκεφτείτε ότι εμένα μου ήρθε πιο οικονομικά. Εγώ το ήξερα ότι δεν είναι έτσι, αφού λόγω της δουλειάς πηγαίνω γύρω στις 30 φορές το χρόνο στο εξωτερικό. Ο Βασίλης απλά μου το επιβεβαίωσε στο τηλέφωνο. Ρε φίλε, πολύ ακριβοί είμαστε εδώ. Προσέξτε, δεν μου είπε αν ήταν φθηνά στη Βιέννη, αλλά ότι εδώ είναι ακριβά. Φθηνά πλέον δεν μπορεί να είναι πουθενά. Ισως σε ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Στη Σλοβακία και την Πολωνία που πήγα πριν μερικούς μήνες και μάλιστα στα όρη Τάτρα (το Σεν Μόριτζ των ανατολικών όπως λέγεται) με το χιονοδρομικό κέντρο, οι τιμές ήταν κάτω από της Αράχωβας. Αλλά στα Τάτρα δεν μπορούμε εύκολα να πάμε, θέλουμε τουλάχιστον δύο πτήσεις. Εδώ όμως, από 2 έως 5 ώρες ταξίδι έχεις επιλογή ανάμεσα σε τρία – τέσσερα χιονοδρομικά κέντρα, που για τα επισκεφθείς πρέπει να ξοδέψεις ένα μηνιάτικο. Θα μου πείτε ακριβές οι χειμερινές διακοπές, τα ξενοδοχεία, ο εξοπλισμός σε μπουφάν, μπότες, πέδιλα του σκι. Δεν λέω, σωστά. Αλλά και το καλοκαίρι που κυκλοφορούμε με τα κοντομάνικα και τα αθλητικά, δεν πληρώνουμε πολλά; Για τον Ελληνα, είτε χειμώνας είναι είτε καλοκαίρι, οι διακοπές στην χώρα μας κοστίζουν πολύ. Ακόμα και οι οργανωμένες. Οι ξένοι που έρχονται μέσω πρακτορείων πληρώνουν κάτω από το ένα τρίτο για το αντίστοιχο διάστημα διακοπών με τους Ελληνες. Για μεταφορικά, διαμονή και ημιδιατροφή, όχι για τα επιπλέον έξοδα. Με την ίδια τακτική, σχετικά φθηνές διακοπές μπορούν να κάνουν οργανωμένα ή μη οι Ελληνες που πηγαίνουν στο εξωτερικό. Εκεί όμως, οι ντόπιοι μπορούν να απολαύσουν διακοπές στον τόπο τους, χωρίς να αναγκαστούν να τις πληρώσουν στο τριπλάσιο. Η Ελλάδα είναι πανάκριβη σε πολλά και το διαπιστώνουμε καθημερινά. Πήγα στο κέντρο της Αθήνας Πέμπτη βράδυ για φαγητό και πλήρωσα πάρκινγκ 14 ευρώ για δύο ώρες. Στη Ρώμη θα πλήρωνα 4 μόλις. Θα μου πείτε υπάρχουν και φθηνότερα, αλλά κάτω από 6-7 ευρώ δεν βρίσκεις και στο σημείο που σε εξυπηρετεί κιόλας. Πας να νοικιάσεις αυτοκίνητο το καλοκαίρι και νομίζουν ότι θέλεις να το αγοράσεις. Εβλεπα μια καταχώριση εταιρείας ενοικιάσεων αυτοκινήτων, με τις τιμές που ισχύουν σε αρκετές χώρες και ήμασταν οι ακριβότεροι, ακόμη κι από τη Νέα Υόρκη. Πήγα στη Γερμανία, στα τουριστικά πλέον παλάτια του Λουδοβίκου του 2ου στη Βαυαρία και πλήρωσα 30 λεπτά το μεγάλο εμφιαλωμένο μπουκάλι νερό, και εδώ σου ζητούν ένα ευρώ. Πίνεις στο αεροδρόμιο του Μιλάνου τον καπουτσίνο με 1,20 και στο Ελ. Βενιζέλος δίνεις 3,5 ευρώ. Ασε που πέρυσι το καλοκαίρι στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου ζήτησαν 6 ευρώ για φρέντο καπουτσίνο. Στη Μαγιόρκα μόνο πέρυσι πήγα δύο φορές για παρουσιάσεις αυτοκινήτων. Οι εταιρείες μπορούν και βρίσκουν εκπληκτικά ξενοδοχεία σχεδόν στη μισή τιμή από τα δικά μας και τα έξοδά τους περιορίζονται. Κάνει η VW παρουσίαση στο Λαγονήσι, η BMW στη Βουλιαγμένη, η Lexus στο Σούνιο και σκεφτόμαστε καλώς τα κορόιδα να τους τα πάρουμε. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, τιμολογιακή πολιτική και συνήθειες. Να παρέχουμε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες (αεροδρόμιο, μεταφορικά μέσα, ξενοδοχεία, εστιατόρια κ.λ.π.) στη σωστή τιμή.