Ποιος θα πει την αλήθεια για την απόλυση Ογιος; (Sportday / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Ηταν τελικά μια διαφορετική φιλοσοφία ή επρόκειτο για έναν άσημο μεν, φιλόδοξο δε προπονητή με… τρικυμία εν κρανίω και θρασύτατες επιλογές, χωρίς εμπειρία σε πάγκο ομάδας πρώτης κατηγορίας, που έφερε από νωρίς τον τίτλο του «αναλώσιμου»; Αν απομονώσουμε την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του βαθιά θρησκευόμενου και μποέμ Γκιγέρμο Ογιος και αποφύγουμε οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση που θα περιελάμβανε τα ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα, η πρώτη μας εκτίμηση για όσα κατάφερε μέσα σε έξι περίπου μήνες στο τιμόνι του Αρη θα συνοδευόταν από θετικό πρόσημο. Κι αυτό γιατί του άρεσε ό,τι αρέσει στους περισσότερους, το επιθετικό ποδόσφαιρο.

Οχι Oτι υπHρχαν αποτελέσματα-ορόσημα για την πορεία του Αρη που πιστώνονται στον λογαριασμό του, ωστόσο συγκρατούμε ορισμένες ικανοποιητικές στιγμές και τη γενικότερη αίσθηση ότι όσα εφάρμοσε είχαν λογική εξήγηση και ήταν απόρροια συντονισμένης προσπάθειας. Ο άνθρωπος παντρεύτηκε το ποδόσφαιρο από μικρός, ζει και αναπνέει με πνεύμονα την μπάλα. Δεν φτάνει μόνον αυτό.

Ο Ογιοσ απολύθηκε και υπάρχει ένα «γιατί» που αιωρείται. Μέχρι τώρα, δεν έχουμε λάβει μια απάντηση-εξήγηση που να μας ικανοποιεί. Ισως σήμερα -που συνήθως δεν συμβαίνει έτσι- να μας πει ο ίδιος ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στο «διαζύγιο». Σταθήκαμε σε ένα στοιχείο που συζητήθηκε πολύ στο παρασκήνιο (έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχαν αποδείξεις στο προσκήνιο) της υπόθεσης και «διαφημίστηκε» από τους ανθρώπους που συμμετείχαν σε συζητήσεις με τον Ογιος. Εχει να κάνει με τις «ακαδημίες» που διατηρεί στην Ισπανία και τη Νότια Αμερική, που λέγεται ότι τις «έχασε», επίσης ειπώθηκε ότι θέλησε να τις εντάξει στη νέα του συμφωνία με τον Αρη και τελικά αυτό ήταν που του στοίχισε περισσότερο από καθετί άλλο για να χάσει τη θέση του στον πάγκο.

ΕπIσησ, διευκρινιστικά αναφέρεται ότι ο Ογιος ζήτησε οικονομική στήριξη για τις ακαδημίες του από τους «κίτρινους», είτε για να τις επεκτείνει στην Ελλάδα είτε για να τις προσαρτήσει στον Αρη, κάτι το οποίο δεν βρήκε σύμφωνους τους διοικούντες και το συνδύασαν με άλλου είδους «τριβές», όπως ήταν αυτή με τον τεχνικό διευθυντή, τον Βραζιλιάνο Μαζίνιο.

Οι δυο τους ανέπτυξαν σχέσεις οργής, με τον τελευταίο να επεμβαίνει και επιβάλλεται στον μεταγραφικό σχεδιασμό, κάτι το οποίο δεν άρεσε στον Ογιος και θα ήταν μάλλον παράλογο να τον αφήσει αδιάφορο. Ουσιαστικά, ούτε αυτό θα μπορούσε να γίνει η αφετηρία για εντυπωσιακές αλλαγές στην τεχνική ηγεσία του Αρη, αν υπήρχε αρμονική συνεργασία ανάμεσα στη διοίκηση και τον προπονητή. Κάτι τελευταίο που ανασύραμε μέσα από τα στατιστικά του Αρη σε συνδυασμό με την τακτική που ακολούθησε ο Ογιος: δεν εμπιστεύθηκε τους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές της ομάδας στον βαθμό που θα περίμεναν οι άνθρωποι που τους έφεραν (Ασίς). Οι Νασιμέντο, Γκιγέρμε δεν είχαν αρκετά σημαντική συμμετοχή. Θα το διαπιστώσουμε όταν με το καλό προκύψει ο επόμενος προπονητής και εφόσον τους ανακαλύψει στον πάγκο και τους βάλει στην ενδεκάδα… Ενδεχομένως να αξίζουν περισσότερα από ό,τι εκτίμησε ο πρώην -Αργεντινός- προπονητής.