Η Καλαμαριά άξιζε την πρόκριση... (Sportday / Δημήτρης Σαραβάκος)

Αν μία ομάδα άξιζε την πρόκριση, αυτή ήταν η Καλαμαριά. Απλώς στα πέναλτι ο Παναθηναϊκός στάθηκε πιο τυχερός. Το «εισιτήριο» για την επόμενη φάση το πήρε το όνομα του ΠΑΟ, η φανέλα του. Όπως έπαιζε, δεν έδειχνε ούτε ότι μπορούσε ούτε ότι έπρεπε να προκριθεί.

Ο Απόλλων ήταν καλύτερος και αν αξιοποιούσε τις ευκαιρίες που είχε, τότε θα είχε «καθαρίσει» τον αγώνα από το πρώτο κιόλας ημίχρονο. Πάντως, δεν είδαμε κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Η ίδια απογοητευτική εικόνα, ο ίδιος κακός Παναθηναϊκός.

Δυστυχώς δεν αλλάζει τίποτα. Όλα στην τύχη και χωρίς καμία προσπάθεια μέσα στο γήπεδο. Το «τριφύλλι», λέμε και ξαναλέμε, έχει πρόβλημα. Ο Μουνιόθ έκανε πολλές αλλαγές, αλλά και πάλι η ομάδα δεν περπατούσε. Θα έμενε εκτός Κυπέλλου, αν οι παίκτες της Καλαμαριάς ήταν πιο εύστοχοι και ψύχραιμοι στα τετ α τετ. Η πρόκριση στα πέναλτι δεν μου λέει τίποτα. Εκεί όλα γίνoνται.

Όλοι οι παίκτες έχουν χάσει πέναλτι. Από τον καλύτερο έως τον χειρότερο του κόσμου. Τέλος πάντων. Από τη στιγμή που δεν αποκλείστηκε, ο Παναθηναϊκός πρέπει να κοιτάξει μπροστά. Είναι μέσα και στους τρεις στόχους του και οφείλει να τους κυνηγήσει έως το φινάλε. Μπορεί να μην παίζει μπάλα και να απογοητεύει με τις εμφανίσεις του, αλλά ακόμα δεν έχει χάσει τίποτα.

Αν στο τέλος πάρει έναν ή δύο τίτλους και κάνει καλή πορεία στο ΟΥΕΦΑ, τότε όλοι θα ξεχάσουν πώς έπαιζε. Στο φινάλε αυτά που μένουν είναι πάντα τα Κύπελλα και οι διακρίσεις. Για να τα καταφέρει, όμως, δεν πρέπει να παίζει όλα τα ματς στη ρώσικη ρουλέτα. Σε αυτό το παιχνίδι δεν είσαι πάντα εσύ ο τυχερός...