Χωρίς... μεταπτυχιακά στο L.A. «δεν λέει» (Sportday / Ελευθεράτος)

Το ανώτατο στάδιο της φιλοσοφίας των «galacticos» είναι ο απογαλακτισμός (αν προτιμάτε, απο-galacti-σμός) του ποδοσφαιρικού star system, όχι μόνο από την πεμπτουσία του αθλήματος, αλλά και από την αρχή «πληρώνεσαι όσο αξίζεις».

Αν η «παρενεργεια» κρίνεται χαριτωμένη, η σύμπτωση είναι συμβολικά αξιοπρόσεκτη! Ας ξεκινήσουμε από την «παρενέργεια» που είχε η «υπερατλαντική» μεταγραφή Μπέκαμ στις τάξεις των τέως «δικών του» -της Ρεάλ Μαδρίτης: ο πρόεδρος της «Βασίλισσας», Ραμόν Καλντερόν, κατηγόρησε τον παίκτη ότι εξαπάτησε τον σύλλογο. Γιατί; Διότι –είπε ο πρόεδρος– ο Μπέκαμ είχε ήδη συμφωνήσει με τους L.A. Galaxy, αλλά συνέχιζε να διαπραγματεύεται την ανανέωση του συμβολαίου του με τη Ρεάλ. Μάλιστα....

Ειναι σαν να έχει πλαγιάσει κάποιος μπερμπάντης με τις μισές παντρεμένες γυναίκες της πόλης του και να κάνει σκηνή στη δική του επειδή τον απάτησε. Ποιος παραπονιέται; Η Ρεάλ Μαδρίτης. Ο ίδιος σύλλογος κάποτε –το 2001– «πλεύρισε» τον Ζιντάν με τρόπο που θύμισε το θρυλικό χαρτί που είχε δώσει ο... Τσόρτσιλ στον Στάλιν τον Οκτώβριο του 1944 στη Μόσχα, προτείνοντάς του τον «ενδεδειγμένο» χωρισμό των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης σε ζώνες επιρροής.

Τι ειχε γινει το 2001; Απλούστατα, κατά τη διάρκεια ενός γκαλά της FIFA στο Μόντε Κάρλο ο τότε πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ, μετέτρεψε ένα κομμάτι χαρτοπετσέτας σε μπιλιέτο και το διαβίβασε –μέσω κάποιου τρίτου– στον παίκτη της Γιουβέντους. Το ερώτημα ήταν κατά πόσο ο «Ζιζού» θα ενδιαφερόταν να παρατήσει τη «γηραιά Κυρία» για τα μάτια –και τα χρήματα– της απαστράπτουσας «Βασίλισσας». Η καταφατική απάντηση του Ζιντάν μεταφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο στον Πέρεθ, λίγα λεπτά αργότερα.

Μήπως όμως κι ο Φίγκο δεν διαβεβαίωνε τους πάντες ότι θα παρέμενε στην Μπαρτσελόνα, ακόμα κι όταν είχε αποφασίσει να κάνει το άλμα προς τη Μαδρίτη; Ποιοι είναι, λοιπόν, οι κανόνες –γραπτοί ή άγραφοι, ηθικοί ή νομοτεχνικοί– τους οποίους διαφύλαξε ως κόρην οφθαλμού η Ρεάλ, ώστε να δικαιούται σήμερα να κατηγορεί τον Μπέκαμ ότι «έπαιξε» με τον χρόνο και την τέως ομάδα του; Αστεία πράγματα...

Συμφωνοι, η αντίδραση της Ρεάλ δείχνει να αποτελεί περισσότερο τυπική διεκπεραίωση παρά αυθεντική εκδήλωση αγανάκτησης: ό,τι μπορούσε να κερδίσει ο σύλλογος από τη θητεία του Μπέκαμ στη Μαδρίτη το είχε ήδη «εισπράξει». Ας μην αναζητήσουμε τώρα την ακριβή... δοσολογία και αναλογία ανάμεσα στο μάρκετινγκ και την αμιγώς αγωνιστική προσφορά του παίκτη, ανάμεσα σε φανέλες που πουλήθηκαν και «φαρμακερές» σέντρες που βγήκαν στο γήπεδο. Δεν θα είχε νόημα, τώρα. Ας περιοριστούμε σε μια διαπίστωση: έστω και τυπική, η «ενόχληση» της διοίκησης του συλλόγου για το «παιχνιδάκι» του Μπέκαμ παραμένει... χαριτωμένη.

Ετσι ειναι: πάντα υπάρχει –ή θα υπάρξει– κάποιο «ανώτερο στάδιο», σε όλα. Οταν στηρίζεσαι στον μαγνητισμό που ασκεί η οικονομική σου ισχύς πρέπει να ξέρεις ότι πάντοτε μπορεί να βρεθεί κάποιος εξίσου -ή περισσότερο– ισχυρός πόλος. Οταν εκπαιδεύεις –σε βαθμό... κακουργήματος– μία ομάδα περισσότερο στον κοσμοπολιτισμό των περιοδειών και λιγότερο στους κώδικες του ποδοσφαίρου πάει πολύ να παριστάνεις τον εμβρόντητο επειδή το πλέον γκλαμουράτο αστέρι σου αποφασίζει να ταξιδέψει σε άλλο «γαλαξία».

Οταν επι χρονια ιεραρχείς ως πρώτιστη προτεραιότητα το μάρκετινκ, του οποίου η πυξίδα κάποτε σε οδήγησε στο... πάνσοφο συμπέρασμα ότι η ομάδα δεν χρειαζόταν τον Μακελελέ, είναι κάπως αδόκιμο να θεωρείς αλλόκοτη την ταξιδιάρικη «αναβάθμιση» του ειδώλου-Μπέκαμ: εδώ και καιρό το ποδόσφαιρο για τον Μπέκαμ απλώς υπογραμμίζει την ιδιότητα του «αυθύπαρκτου ειδώλου-διαφημιστή και διαφημιζόμενου». Μέγα σχολείο της εν λόγω υποβάθμισης του ποδοσφαίρου στη συνείδηση του Μπέκαμ ήταν τα βρετανικά ταμπλόιντ και το «σύμπλεγμα» ΜΜΕ-μόδα-life style. Μέγα πανεπιστήμιο ήταν η θητεία του στη μεγάλη των «galacticos» σχολή. Να μην κάνει το παιδί και τα ανώτατα μεταπτυχιακά στο Λος Αντζελες; Κρίμα θα ήταν...

Στο προσφατο (14 Ιανουαρίου) άρθρο του ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος διέθεσε δύο αράδες για να υπενθυμίσει ορισμένες φίρμες, από τη Gillette μέχρι τη Motorola, με τις οποίες ο Μπέκαμ έχει παχυλά συμβόλαια: εικάζω ότι ο συνάδελφος περιορίστηκε σε λίγες ενδεικτικές αναφορές, διότι εάν εξαντλούσε τον σχετικό κατάλογο θα χρειαζόταν να ξοδέψει ολόκληρη παράγραφο! Ο γράφων ανέσυρε από το προσωπικό του αρχείο παλιότερο (7 Δεκεμβρίου 2006) άρθρο του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου: ένα ξυρισμένο κεφάλι που λανσάρει μόδα, ένας πρωθυπουργός –ο Μπλερ– που διακόπτει συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου για να πληροφορηθεί την κατάσταση του ποδιού ενός ποδοσφαιριστή, μια έρευνα που αφορά τις σεξουαλικές φαντασιώσεις των Βρετανίδων ηλικίας 16-21 ετών και οι δηλώσεις Αρμάνι για έναν παίκτη θα μπορούσαν να συνθέτουν ένα σουρεαλιστικό πίνακα ζωγραφικής υπό τον τίτλο «Η εικόνα της θεωρίας του χάους». Κι όμως, έχουν ως επίκεντρο τον Μπέκαμ!

Το ανωτατο στάδιο της φιλοσοφίας των «galacticos» είναι ο απογαλακτισμός (αν πριτιμάτε, απο-galacti-σμός) του ποδοσφαιρικού star system, όχι μόνο από την πεμπτουσία του αθλήματος, αλλά και από την αρχή «πληρώνεσαι όσο αξίζεις». Οσο αξίζεις ως ποδοσφαιριστής -εννοείται. Εύστοχα παρατηρεί ο Χρ. Σωτηρακόπουλος ότι ο Μπέκαμ είναι «ένας καλός ποδοσφαιριστής, αλλά επ' ουδενί εξαιρετικός». Αντε, εξαντλώντας την καλή σου προδιάθεση, το πολύ πολύ να πεις «πολύ καλός». Ο λόγος για τον οποίο ο Μπέκαμ στο Λος Αντζελες θα έχει μεροκάματο 110.000–115.000 ευρώ, στα 31 του χρόνια, δεν αφορά την ποδοσφαιρική του εμβέλεια. Αφορά την αξία χρήσης του ως ειδώλου, τρελά διαφημιζόμενου και θεότρελα διαφημιστικού. Ταυτοχρόνως.

Χρωσταμε, όμως, μια εξήγηση: ποια σύμπτωση, συμβολικά αξιοπρόσεκτη, εννοούσαμε στον πρόλογο του κειμένου; Μα το διπλό ταξίδι: ο Μπέκαμ στο L.A. για να ολοκληρωθεί... ως «galactico», ο Σιλβέστερ Σταλόνε στο «Γκούντισον Παρκ» για να κάνει promotion στη νέα κινηματογραφική εκδοχή του Ρόκι, έστω και ελαφρώς σιτεμένου. Το κατ' εξοχήν σύμβολο της βρετανικής γκλαμουριάς πάει Αμερική. Το κινηματογραφικό σήμα κατατεθέν της αμερικανικής ισχύος σπεύδει σε αγώνα της Εβερτον. Η σύμπτωση θα μπορούσε να επισύρει ως σχόλιο μία μόνο φράση -έξι λέξεις: «Οταν το ποδόσφαιρο γίνεται απλώς αφορμή».

Τουτη η σύμπτωση προσφέρεται για ορισμένες επιπρόσθετες επισημάνσεις. Ετσι, μάλλον θα επανέλθουμε σε αυτήν...