Λίγες απορίες για τον Μονταΐνι (Sportday/Aντώνης Καρπετόπουλος)

Βλέπω στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «SportDay» τον Μάρκος Μονταΐνι. Αδυνατούλης, ψιλόλιγνος, μπαλαδόφατσα –με μια φανέλα που δεν έχω ξαναδεί. Κανείς δεν τον έχει δει να αγωνίζεται και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πόσο ταλέντο έχει. Το σίγουρο είναι ότι, πέρα από ταλέντο, ο παίκτης αυτός δεν μοιάζει να έχει τίποτε άλλο. Ποτέ δεν θυμάμαι να έχει γίνει τόσο πολλή φασαρία για κάποιον ξένο τόσο άγνωστο σε όλους μας.

Ο Ιλια Ιβιτς πιστεύω ότι έχει παρακολουθήσει αρκετά τον Μονταΐνι, αλλά στην προκειμένη περίπτωση και το «αρκετά» είναι λίγο, αφού ο παίκτης δεν προκύπτει ότι έχει κάνει κάποια σπουδαία χρονιά. Το μάτι του Ιβιτς κόβει, αφού αυτός έφερε τον Τσιρίλο και τον Σορεντίνο, όμως επί ημερών Ιβιτς ήρθαν κι ο Ντελίμπασιτς, ο Βενγλίνσκι και ο Τσάνκο –θέλω να πω ότι η καλή δουλειά του δεν σημαίνει ότι μέχρι τώρα δεν έχει κάνει και ουκ ολίγες παράξενες ή ατυχείς ή γεμάτες ρίσκο επιλογές. Στην περίπτωση του Μονταΐνι έχω κάποιες απορίες λίγο-πολύ ανησυχητικές.

Ετοιμος
Απορία πρώτη: ο Σέρα Φερέρ έχει ζητήσει έτοιμους ποδοσφαιριστές, δηλαδή παίκτες που θα παίξουν κατευθείαν στην αρχική ενδεκάδα και θα κάνουν τη διαφορά –είναι τέτοιος ο Μονταΐνι; Βρισκόμαστε στα τέλη Ιανουαρίου κι όχι στο καλοκαίρι, ο προπονητής δεν έχει χρόνο να δουλέψει ένα ακόμα σύστημα στο οποίο να χωράει κάποιος που τώρα ήρθε. Την ΑΕΚ περιμένουν τα δύσκολα ντέρμπι στο πρωτάθλημα και η Παρί Σεν Ζερμέν στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Πόσο έτοιμος μπορεί να είναι ένας ποδοσφαιριστής που θα έρθει από τη Λατινική Αμερική τον χειμώνα, χωρίς μάλιστα παιχνίδια στα πόδια του στο προηγούμενο κομμάτι της σεζόν;

Πλήρης
Απορία δεύτερη: πόσο απαραίτητος είναι ο Αργεντινός όταν η ΑΕΚ στη θέση του έχει τέσσερις τουλάχιστον παίκτες; Από ό,τι έχω καταλάβει, ο πολλά υποσχόμενος Αργεντινός παίζει κάτι σαν «δεκάρι». Εύχομαι να είναι καλύτερος του Μαντούκα (που παίζει σε αυτή τη θέση στα τελευταία ματς), του Τόζερ (που έπαιζε «δεκάρι» πριν μετατεθεί στα μετόπισθεν εξαιτίας της απουσίας του Ζήκου), του Βλάνταν Ιβιτς (που ήταν βασικός πριν τραυματιστεί και έχει ένα κανονικό και μεγάλο για τα μέτρα της ΑΕΚ συμβόλαιο και δεν αναμένεται να φύγει) και, τέλος, του Παναγιώτη Κονέ (που την περασμένη Κυριακή πέτυχε ένα από τα ωραιότερα γκολ του πρωταθλήματος, επιβεβαιώνοντας εν μέρει τα καλά λόγια που τον συνοδεύουν). Εχει κάτι παραπάνω από αυτούς ο Μονταΐνι; Αν όντως έχει, πώς γίνεται η Μπόκα να μην του βρίσκει θέση ούτε στο ρόστερ της;

Ελλείψεις
Απορία τρίτη: η ΑΕΚ γιατί ψάχνει «δεκάρι» όταν έχει αλλού ελλείψεις; Αν είναι αλήθεια οι πληροφορίες που δημοσιεύονται στις εφημερίδες, στα μεταγραφικά της ΑΕΚ υπάρχει μια αδικαιολόγητη (για την οργάνωση της ομάδας) σύγχυση. Το να μην ξέρει τι θέλει ο Ολυμπιακός (στον οποίο για όλα αποφασίζει ο Σωκράτης Κόκκαλης, που στην τελευταία του συνέντευξη είπε ότι δεν ξέρει ποδόσφαιρο, αλλά δεν θέλει και συμβούλους που να του λένε τι να κάνει!), μοιάζει λογικό. Το να μπερδεύεται ο Παναθηναϊκός (που έχει αλλάξει τρεις προπονητές από το καλοκαίρι!), είναι αρκετά πιθανό. Η ΑΕΚ, όμως, του Ιβιτς και του Νικολαΐδη (δηλαδή δύο ανθρώπων που ασχολούνται αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο) δεν δικαιολογείται να κυνηγάει επιθετικούς (Βάργκας, Ρούμπιο, Μεγιόνγκ Ζε, Ντρούλιτς) και να καταλήγει σε ένα «δεκάρι»! Οπως δεν είναι δυνατόν να μη χρησιμοποιεί γνώσεις και χρήματα για να βρει κάποια καλύτερα ακραία μπακ, που εμφανώς της λείπουν, διότι εκεί στα πλάγια πονάει κι όχι στη δημιουργία του παιχνιδιού. Θα καταλάβαινα, επίσης, την ανάγκη να αποκτηθεί κάποιος αμυντικός χαφ με οργανωτικές δυνατότητες. Ο Εμερσον μεγάλωσε, ο Ζήκος είναι κι αυτός στα 32, ο Κυριακίδης είναι τρεχαλατζής, αλλά όχι κουμανταδόρος: ένας χαρισματικός πιτσιρίκος που να παίζει μπροστά από την άμυνα μου μοιάζει λογική επένδυση. Αλλά ο Μονταΐνι –απ’ ό,τι διαβάζω– δεν είναι τέτοια περίπτωση.

Νάβας
Απορία τέταρτη: πώς γίνεται ο Μονταΐνι, που δεν βρίσκεται στη δεκαοκτάδα της Μπόκα και απασχολεί μόνο κάποιες ομάδες από το Εκουαδόρ, να έρθει στην Ελλάδα και να κάνει τη διαφορά; Τα μάτια μου έχουν δει πολλά και τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει λόγος να βάλει ένα τέτοιο στοίχημα η ΑΕΚ σε μια στιγμή της σεζόν που οι οπαδοί της περιμένουν να ενισχυθεί για να «χτυπήσει» το πρωτάθλημα. Θυμίζω ότι οι τρεις τελευταίοι παίκτες που ήρθαν στην ΑΕΚ, ενώ ήταν εκτός πλάνων της Μπόκα, ήταν ο Ρουίζ, ο Νάβας και ο Μεντίνα. Δεν θυμάμαι κάποιος να πρόκοψε. Και οι τρεις είχαν προσόντα, αλλά και τεράστιες παραξενιές. Τόσο μεγάλες που έγινε γρήγορα κατανοητό γιατί δεν έβρισκαν θέση στο ρόστερ της ομάδας που τους ανέδειξε.

Δανεικοί
Απορία πέμπτη: χρειάζεται κι άλλους δανεικούς ή υπό δοκιμήν παίκτες η ΑΕΚ; Δεν νομίζω. Από τη στιγμή που μετά τη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ τα οικονομικά βελτιώθηκαν, τα πειράματα πρέπει σιγά σιγά να λιγοστεύουν: η ΑΕΚ πρέπει να βρει τις σταθερές αξίες της, δηλαδή τους παίκτες πάνω στους οποίους θα στηριχθεί. Αν η ΑΕΚ χρειάζεται κάτι, αυτό είναι παίκτες που να κάνουν τη διαφορά –ο Φερέρ έχει αρκετούς να πλάσει και ουκ ολίγους να βελτιώσει: ας του δώσουν και κανέναν στον οποίο να μπορεί να στηριχθεί.

Τύχη

Δεν ξέρω αν είναι καλός ή κακός ο Μονταΐνι: εύχομαι αν τον αποκτήσουν να βγάλει μάτια. Δεν καταλαβαίνω, όμως, τη λογική του «λαχείου». Στα λαχεία δεν πίστεψα ποτέ. Ενα κερδίζει και χιλιάδες χάνουν. Μου φαίνεται λίγο ρίσκο τη δεδομένη στιγμή η σοβαρά οργανωμένη ΑΕΚ να παίζει παιχνίδια με την τύχη της…
Βούκοτιτς

Γιατί έφυγε ο Βούκοτιτς από τον ΠΑΟΚ; Δυσκολεύομαι να το καταλάβω. Για την ακρίβεια, δεν μπορώ να καταλάβω και γιατί ήρθε. Και, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω καταλάβει ούτε γιατί ήρθε και γιατί έφυγε ο Ντουμιτρέσκου.
Ποιος είναι ο στόχος του φετινού ΠΑΟΚ; Τι περισσότερο θα μπορούσε να διεκδικήσει ο ΠΑΟΚ από την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα και την έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, όταν ξεκίνησε τη χρονιά με έναν πρόεδρο που κυνηγούσε η μισή Θεσσαλονίκη; Και τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει ο Βούκοτιτς και δεν το έκανε; Πραγματικά, αναρωτιέμαι.

Το ακόμα περισσότερο ανησυχητικό είναι ότι μεταξύ των οπαδών του ΠΑΟΚ υπάρχει η απόλυτη βεβαιότητα ότι οι δύο προπονητές που δούλεψαν εκεί απέτυχαν παταγωδώς. Δεν αντιλέγω, δυσκολεύομαι όμως να δω τι θα ήταν επιτυχία για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ πέρα από τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος ή τη διεκδίκηση της δεύτερης θέσης. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ είναι φανερό ότι απαιτεί χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν το δραματικό οικονομικό αδιέξοδο του συλλόγου: αυτές οι απαιτήσεις έχουν αποτέλεσμα την αποτυχία των προπονητών –Ο ΠΑΟΚ έχει αλλάξει εννέα προπονητές σε τρία χρόνια!
Δεν μου κάνει εντύπωση τίποτε από αυτά. Το μόνο που με προβληματίζει είναι το πώς γίνεται στη Θεσσαλονίκη να μην καταλαβαίνουν ότι όλη αυτή η χωρίς λογική διαχείριση έχει αποτέλεσμα την εικόνα ενός συλλόγου εντελώς ανοργάνωτου, που είναι έρμαιο στις απαιτήσεις του κοινού του. Μου κάνει εντύπωση ότι δεν καταλαβαίνουν πως κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα μπλέξει ποτέ με μια εταιρία στην οποία όλα –με πρώτο από όλους τον προπονητή– είναι στον αέρα, όλα εξαρτώνται από ένα ματς, ένα γκολ, μια νίκη, μια ήττα, ένα τίποτα.

Ο Γιώργος Παράσχος αναλαμβάνει μια ομάδα που δεν μοιάζει να έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της κρίσης της. Πιθανότατα όλοι οι κατά καιρούς αυτόκλητοι σωτήρες του ΠΑΟΚ έχουν καταφέρει να πείσουν τον κόσμο ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ή ότι, ακόμα χειρότερα, το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι οι προπονητές! Εύχομαι στον Παράσχο καλή τύχη, διότι είναι άξιος άνθρωπος. Οτι σε λίγο θα φταίει κι αυτός για τα προβλήματα του ΠΑΟΚ είναι το μόνο σίγουρο...