Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός έπαιξε όσο χρειάστηκε για να πάρει το παιχνίδι. Σε αυτό βοήθησαν πολύ τα κομβικά χρονικά σημεία επίτευξης των δύο γκολ. Οταν σκοράρεις στις αρχές των δύο ημιχρόνων, έχεις μετά το περιθώριο να ελέγξεις τον ρυθμό και συνολικά το παιχνίδι. Θεωρώ ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι απολύτως δίκαιο και καθρεφτίζει αυτό που είδαμε. Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος στη μεγαλύτερη διάρκεια, κράτησε τον Πανιώνιο μακριά από την περιοχή του, δεν κινδύνεψε και μετά το δεύτερο γκολ φάνηκε να κάνει συντήρηση δυνάμεων εν όψει του επαναληπτικού με τον ΠΑΟΚ. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο Παναθηναϊκός ενθουσίασε με την απόδοσή του. Σίγουρα έγιναν ορισμένες καλές ενέργειες, όμως από ένα αποτέλεσμα δεν μπορεί να ζεσταθεί ο κόσμος. Εντούτοις, ήταν μία καλή τονωτική «ένεση» ψυχολογίας τόσο για το παιχνίδι του Κυπέλλου όσο και για τη δύσκολη συνέχεια σε πρωτάθλημα και Ευρώπη.
Εκεί που πρέπει να σταθούμε εκ νέου είναι στον Σωτήρη Νίνη.

Ο μικρός εξακολουθεί να δείχνει καλά στοιχεία, δεν επηρεάζεται από τον θόρυβο γύρω από το όνομά του και με το ποδοσφαιρικό του θράσος δείχνει ότι άξια κατέχει τη θέση του βασικού. Θα επαναλάβω, όμως, αυτό που είχα πει και παλιότερα γι' αυτόν. Πάνω απ’ όλα πρέπει να παραμείνει προσγειωμένος και να συνεχίσει να δουλεύει αλλά και να παίζει με τον ίδιο ζήλο. Η διάρκεια στην απόδοση είναι πάντα ο αδιάψευστος κριτής για κάθε παίκτη. Επομένως, είναι ακόμα πάρα πολύ νωρίς για να κριθεί μόνο από μερικά παιχνίδια. Τόσο όμως ο Νίνης όσο και ο Παναθηναϊκός δείχνουν να βαδίζουν στον σωστό δρόμο, δείγμα θετικό, γιατί τα πραγματικά δύσκολα τώρα έρχονται.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube