Η Μαρία η άσχημη είναι ΑΕΚ (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Δεν αντέχω άλλο αυτό το μαρτύριο με την αγαπημένη μου ΑΕΚ, φίλε αναγνώστη. Δεν με πειράζει τόσο που κάθε φορά φτάνει στην πηγή, αλλά νερό δεν πίνει, όσο η διαπόμπευση που της ετοιμάζουν όλοι μόλις της τύχει η κακιά στιγμή. Σαν αυτή την περασμένη Κυριακή στο Καυταντζόγλειο.

Τόσο κλάμα και γκρίνια κάθε φορά που η «Ενωση» στραβοπατάει αμφιβάλλω αν έχουν πέσει στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο με τον Βασιλάκη Καΐλα να πουλά τσιγάρα και να τον καρπαζώνουν οι άσπλαχνοι πλούσιοι θαμώνες των κέντρων διασκέδασης.

Ακόμη και όταν αυτή η ομάδα πετυχαίνει μια σημαντική νίκη είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι ομοϊδεάτες μου κλαίνε. Αν τους ρωτήσεις γιατί, θα σου απαντήσουν από χαρά. Εχουμε φτάσει στο σημείο όσοι δεν λειτουργούν με δάκρυα και πόνο, να θεωρούνται μαϊμού ΑΕΚτσήδες.

Προτείνω ο Ντέμης του χρόνου, ή για να μην το πάω μακριά, καλύτερα από το επόμενο παιχνίδι, σε κάθε κάτοχο εισιτηρίου διαρκείας να του δίνει με το που μπαίνει στο γήπεδο ένα μαχαιράκι και μια σακούλα με κρεμμύδια. Αν δεν του έρχεται να κλάψει από χαρά ή από λύπη για μια ακόμα χαμένη ευκαιρία, να καθαρίζει τα κρεμμύδια, μπας κι έτσι τα μάτια του πλημμυρίσουν δάκρυα.

Αυτό πάντως που κατάλαβα με όσα γράφτηκαν μετά τη νέα οδυνηρή ήττα από τον Ηρακλή είναι ότι η ομάδα μάλλον από κωλοφαρδία βρίσκεται ψηλά στη βαθμολογία και ότι τέτοιες «μαύρες» μέρες δεν έχει βιώσει ξανά στην ένδοξη ιστορία της.

Ημουν λοιπόν έτοιμος να αγγαρέψω τον Θόδωρο, τον οδηγό μου, να με πάει μέχρι τους Θρακομακεδόνες για να δω από κοντά τον Ντέμη και να τον χαστουκίσω με το νέο μου δερμάτινο γάντι μάρκας FENDI, που μου δώρισε πρόσφατα ο ανιψιός μου, ο Ντιντής. Αλλά με σταμάτησε η ψύχραιμη ματιά του Βασίλη Βεργή στο χθεσινό «GOAL». Αν κι εσύ, φίλε αναγνώστη ΑΕΚτσή, βρίσκεσαι εν θερμώ, διάβασε τον Βεργή για να ηρεμήσεις.

«Καληνύχτα κι έφεξε. Η φάση της επίτευξης του γκολ του Ηρακλή είχε τόση χρονική διάρκεια, που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν η άμυνα της ΑΕΚ είχε βάλει στοίχημα να τη "ζήσει" ζωντανή και την παρακολουθούσε καρφωμένη στη θέση της λες και έβλεπε εκστασιασμένη τον "Τιτανικό"!

Ούτε ο Τσιρίλο ούτε ο Δέλλας (αυτός περισσότερο από τον καθένα) ούτε ο Μόρας ούτε ο Σορεντίνο. Κανείς δεν προσπάθησε να στρίψει το καράβι για να μη "βρει" το "παγόβουνο" που ερχόταν. Αντίθετα, κάθισαν ήρεμοι ήρεμοι στη θέση τους και "απόλαυσαν" το ναυάγιο. Ενα ΑΚΟΜΗ ΝΑΥΑΓΙΟ στο ίδιο γήπεδο, ένα χρόνο παρά μία ημέρα μετά.

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Και στην ΑΕΚ μυαλό δεν έβαλαν. Πέρυσι "έφαγαν" 4 από τον Ηρακλή, έμειναν έξι πόντους πίσω και "αντίο πρωτάθλημα". Χθες "κατάφεραν" να μην κερδίσουν ματς στο οποίο βρέθηκαν να προηγούνται (και είχαν τις ευκαιρίες να το "καθαρίσουν"), έμειναν οκτώ βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό και ακόμα και αν τον κερδίσουν την Κυριακή πρέπει να περιμένουν "αυτοκτονία" των "ερυθρολεύκων" στη συνέχεια.

Εβλεπες μετά το 1-1 αυτόν τον Λάκη και σκεφτόσουν γιατί κουράζουν ακόμη αυτό το παλικάρι. Για να βάζει γκολ μια στο τόσο στο ΟΑΚΑ και να "αποθεώνεται"; Σε παιχνίδι όπως το χθεσινό που η μπάλα "βαραίνει", ο άνθρωπος δεν μπορεί να βγάλει ούτε σέντρα. Τρέμουν τα πόδια του. Εβλεπες τον Ιβιτς και δεν μπορούσε να στρίψει. Εβλεπες τον Καμπάνταη να σουτάρει στο 90φεύγα με το καλάμι».

Ναυάγια, παίκτες που δεν στρίβουν, ποδοσφαιριστές που χειροκροτούνται από οίκτο, άλλοι που τη βρίσκουν μόνο με το καλάμι. Απορώ πώς αυτή η ομάδα βρίσκεται πάνω από τον Ιωνικό σε αυτό το πρωτάθλημα. Και μετά μου λέτε ότι η Σούπερ Λίγκα δεν είναι απάτη.

Εκτός αν η αγαπημένη μου ΑΕΚ είναι σαν τη Μαρία την άσχημη, που βλέπετε στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Ολοι αυτοί που πάνε στο γήπεδο το κάνουν από συμπόνια. Τώρα το ξέρω και ο Βεργής με βοήθησε να το καταλάβω. Η Μαρία η άσχημη είναι ΑΕΚ!

Με άλλο όμως έχω μπερδευτεί. Αυτός ο Χατζηνικολάου που έφυγε από τον ALPHA είναι ο ίδιος που ανέλαβε τον Ιωνικό;

Οχι; Κρίμα. Γιατί σε αυτή τη χώρα είναι ευκολότερο να βρεις δουλειά ως προπονητής παρά ως παρουσιαστής δελτίου ειδήσεων…

Ολοένα και περισσότερο με εντυπωσιάζουν οι κυριακάτικες αναμετρήσεις του Γιώργου Αμανατίδη με τον Ιάκωβο Χατζηαθανασίου στην «Αθλητική Κυριακή». Το καλοκαίρι είχα γράψει ότι μετά τη δημοσιοποίηση της συνεργασίας του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού με τη δημόσια τηλεόραση δεν είναι σαφές αν η ΝΕΤ αγόρασε τις ομάδες ή αν οι ομάδες αγόρασαν τη ΝΕΤ. Βλέποντας κάθε Κυριακή τον Αμάν – Αμάν και τον Τζακ, έχω τη βεβαιότητα ότι δεν συνέβη τίποτε από τα δύο: τη δημόσια τηλεόραση πρέπει τελικώς να την αγόρασαν αυτοί οι δύο, αλλιώς είναι να απορείς πώς λένε τα όσα λένε…

Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από μια χθεσινή δήλωση του Τάκη Λεμονή. Μιλώντας για κάτι που ξέρει καλά, δηλαδή για τον εαυτό του, ο προπονητής του Ολυμπιακού φέρεται να δηλώνει τα εξής:

«Ο προπονητής Λεμονής έχει αλλάξει πολύ στον τρόπο της δουλειάς του. Αυτό όχι μόνο σε καθαρά τεχνικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο αυτοκριτικής, σε επίπεδο αξιολόγησης των λαθών, στο να διαβάσω ένα παιχνίδι, αλλά και σε πάρα πολλούς άλλους -περισσότερο ή λιγότερο- εξειδικευμένους τομείς».

Πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν με εντυπωσίασε τόσο το γεγονός ότι ο συμπαθής κόουτς άρχισε να μιλάει στο τρίτο ενικό σαν τον Ιούλιο Καίσαρα («ο προπονητής Τάκης Λεμονής έχει αλλάξει πολύ κ.λπ. κ.λπ.»). Περισσότερο με ιντριγκάρισε η διαπίστωση ότι ο κόουτς έχει αλλάξει σε «επίπεδο αυτοκριτικής, αλλά και σε πολλούς άλλους -περισσότερο ή λιγότερο– εξειδικευμένους τομείς». Μου φαίνεται ότι η πάθηση είναι σοβαρή…

Τι θέλει άραγε να πει; Οτι ξεκίνησε ψυχανάλυση;

Από την άλλη οφείλω να παραδεχτώ, αγαπητέ αναγνώστη, ότι ο Λεμονής έκανε την κίνηση ματ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος την περασμένη Παρασκευή, όταν αρνήθηκε να βάλει στοίχημα με τον Φερέρ για το ποιος θα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ο Ισπανός, αφού δεν έχει λαμβάνειν τίποτα, άφησε το ματς στο Καυταντζόγλειο, η ΑΕΚ έφερε «Χ» και ο Ολυμπιακός ξέφυγε κι άλλο!

Σατανάς ο Τάκης!

Επειδή ξέρω πόσο σας αρέσουν τα βρόμικα ανέκδοτα, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα τελευταίο που κυκλοφορεί:

«Ενας σαδιστής, ένας μαζοχιστής, ένας δολοφόνος, ένας νεκρόφιλος, ένας κτηνοβάτης και ένας πυρομανής κάθονται στο παγκάκι ενός ψυχιατρείου και βαριούνται...
"Να κάνουμε σεξ με μια γάτα;", λέει ο κτηνοβάτης.
"Να κάνουμε σεξ με τη γάτα, αλλά μετά να τη βασανίσουμε", λέει ο σαδιστής.
"Να κάνουμε σεξ με τη γάτα, να τη βασανίσουμε, αλλά μετά να τη σκοτώσουμε", λέει ο δολοφόνος.
"Να κάνουμε σεξ με τη γάτα, να τη βασανίσουμε, να τη σκοτώσουμε και μετά να ξανακάνουμε σεξ μαζί της", λέει ο νεκρόφιλος.
"Να κάνουμε σεξ με τη γάτα, να τη βασανίσουμε, να τη σκοτώσουμε, μετά να ξανακάνουμε σεξ μαζί της, αλλά μετά να την κάψουμε κιόλας", λέει ο πυρομανής.
Ησυχία απλώθηκε αμέσως μετά... όλοι περίμεναν τον μαζοχιστή να μιλήσει...
Κι αυτός σπάει τη σιωπή του, κάνοντας: «νιάουουου…».