Εγώ δεν μοιάζω κανενός, έρωτας αληθινός! (Sportday / Στέφανος Χάρης)

Τον κοίταζα στα μάτια σίγουρος πως κάπου τον έχω συναντήσει. Κρατούσα τη φωτογραφία του, την έφερνα κοντά μου, τη γυρνούσα ανάποδα, μετά πλάγια αλλάζοντας την οπτική γωνία, ύστερα την έβαζα κάτω από το φως και την παρατηρούσα με όλες μου τις αισθήσεις σε πλήρη ετοιμότητα.

Μα να κάνω τόσο λάθος! Να έχω ξεγελαστεί τόσο πολύ. Να έχει δίδυμο αδελφό και να μην το γνωρίζω... Αλλά πάλι, ο αδελφός του δεν θα είχε άλλο μικρό όνομα; Αυτός έχει το ίδιο. Ο τίτλος στο χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Φωτός» έγραφε: «Να τι μπορώ να κάνω για την Παναχαϊκή - Γρηγόρης Γεωργάτος», αλλά η φωτό δίπλα με μπέρδευε.

Η περίφημη λοιπόν φωτογραφία που με έκανε άνω-κάτω, φίλε αναγνώστη, είναι αυτή που βλέπεις στο κέντρο της σελίδας και συγκεκριμένα η δεξιά όπως την κρατάς στα χέρια σου. Η εξ ευωνύμων φωτό, όπως θα την αποκαλούσε η θεία Λουκρητία, μια που έχει ορκισθεί για λόγους καθαρά ιδεολογικούς να μην προφέρει ποτέ στη ζωή της τη λέξη αριστερά, η εξ ευωνύμων λοιπόν αποκλείεται να σε μπερδεύει.

Και στις δύο, πάντως, απεικονίζεται ο παίκτης του Ολυμπιακού Γρηγόρης Γεωργάτος. Μόνο που στο ρεπορτάζ του χθεσινού «Φωτός» για την ιστορική Παναχαϊκή φιγουράρει στο πρωτοσέλιδο η δεξιά φωτό, αυτή με τον Γρηγόρη μακρυμάλλη. Και μια που η είδηση αναφέρεται στο τώρα, σκέφτηκα ότι και η απεικόνιση θα είναι το ίδιο πρόσφατη.

Τι πιο λογικό από το να έβαλε ο Γρηγόρης μαλλιά, γιατί να έβαλε μυαλά και να θέλει να αγοράσει την Παναχαϊκή, σαν σχήμα οξύμωρο μου ακούγεται. Από την άλλη, σκέφτηκα πάλι ότι η μοίρα αυτής της ομάδας είναι να έχει πρόεδρο με ποστίς. Θα αποτελεί φαίνεται παράδοση, αφού και ο προκάτοχος, ο μεγάλος Μακρής, με χορτοτάπητα κεφαλής κυκλοφορούσε.

Γι' αυτό και εγώ, φίλε αναγνώστη, έβαλα κάτω από τη φωτό που δείχνει τον Γρηγόρη α λα Γιουλ Μπρίνερ τη λεζάντα πριν και σε αυτή με τα μαλλιά τη λεζάντα μετά. Θεωρώ το αποτέλεσμα ωραιότερο και κυρίως τιμιότερο από αυτό που μας λανσάρουν κατά καιρούς τα διάφορα κέντρα εμφύτευσης και μεταφύτευσης τριχών.

Οι δηλώσεις όμως του Γεωργάτου στον αγαπητό δάσκαλο και συνάδελφο Γιώργο Δασκαλόπουλο σίγουρα βοηθούν στην ανάπτυξη της τριχοφυΐας:

«Εγώ δεν μοιάζω κανενός, έρωτας αληθινός με σπρώχνει να ανακατευτώ με αυτή την ομάδα που πέρασα πέντε χρόνια φορώντας τη φανέλα της και προς την οποία νιώθω ότι έχω ηθικό χρέος, αφού χάρη σε αυτή έγινα ό,τι είμαι».

Χρέος ο Γρηγόρης, χρέη η Παναχαϊκή. Οσοι έχουν χρέη αλήθεια είναι ότι καταλαβαίνονται καλύτερα, αφού έχουν τόσα κοινά να συζητήσουν. Διαβάστε όμως ξανά την εισαγωγή του Γεωργάτου και μη μου πείτε ότι δεν είναι καταπληκτική για λαϊκό σουξέ;

«Εγώ δεν μοιάζω κανενός
Ερωτας αληθινός με σπρώχνει…»

Σκέφτηκα ότι είναι αμαρτία, φίλε αναγνώστη, να μην ολοκληρώσω αυτή την προσπάθεια και γι' αυτό σκέφτηκα να φτιάξω ένα τετράστιχο, ειδικό για την περίσταση:

«Εγώ δεν μοιάζω κανενός
Ερωτας αληθινός με σπρώχνει
Εγώ 'μαι Παναχαϊκή
Και θα ντυθώ και στο χακί, και ας με διώχνει»

«Πάρε πάρε βάλε», λένε στο ποδόσφαιρο! Εγώ με αυτόν τον στίχο λέω στον Φοίβο «πάρε βγάλε». Σουξέ εννοείται.

Μπορεί λοιπόν με τη φωτογραφία του Γεωργάτου να μπερδεύτηκα λίγο, αλλά με άρθρο του καλού μου Γιάννη Καραλή αποκλείεται να πάθω το ίδιο, και αυτό γιατί τον παρακολουθώ χρόνια. Και μεταγλωττισμένο στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ να ακούσω κείμενό του, θα το αναγνωρίσω. Ο καλός μου ο Γιάννης ακολουθεί την ίδια μέθοδο εδώ και χρόνια. Παραμένει σταθερός και αυτό είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους.

Ξέρω, λοιπόν, έπειτα από ενδελεχή μελέτη των κειμένων του, ότι μόλις δημοσιεύσει ένα διθυραμβικό άρθρο για κάποιον, ύστερα από λίγο καιρό, στην πρώτη στραβή, θα γράψει ένα άλλο στο οποίο θα του σούρει όσα του είχε φυλαγμένα στο πρώτο, αλλά δεν βόλευε να τα πει. Μέθοδος DOUBLE FACES.

Γράφει λοιπόν στο χθεσινό «GOAL» στη στήλη του Ευαγγέλιο «Το... κατά Ιωάννη».

«Η ΑΕΚ έπιασε τα… άνω όριά της και… ΚΟΛΛΗΣΕ. Γιατί; Διότι απλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Δείτε π.χ. την αντιστοιχία των πρωτοκλασάτων της με τον Πρωταθλητή και πρώτο Ολυμπιακό. Με τη λογική ότι η ΑΕΚ έχει 4 ΑΣΤΕΡΙΑ πρώτης σειράς παίκτες, ΚΑΝΕΝΑΣ τους δεν θα ήταν σίγουρα στην 11άδα των Πειραιωτών. Διότι Σορεντίνο, Τσιρίλο, Ζήκος και Λυμπερόπουλος δεν βγάζουν έξω Νικοπολίδη, Σέζαρ, Στολτίδη και Κωνσταντίνου. Απλώς θα έπαιζε ο πιο φορμαρισμένος σε κάθε θέση. Και… από εκεί και πέρα; Ποιος μπαίνει στη ζυγαριά απέναντι από Ριβάλντο, Τζόρτζεβιτς, Καστίγιο (για να μην πάμε και πιο μακριά);».

Πόσο νεανική και φρέσκια θα ήταν αυτή η ΑΕΚ που ονειρεύεται ο Γιάννης μου με Ριβάλντο και Τζόρτζεβιτς. Και πόσα όνειρα θα έφτιαχνες μαζί της για το μέλλον; Αφήνω έξω τα ευρωπαϊκά ταξίδια…Πάντως, αν θυμάμαι καλά, ο Γιάννης μου μετά τις ευρωπαϊκές επιτυχίες της ΑΕΚ μιλούσε για μια ομάδα με δυνατότητες. Αλλά υπάρχουν τόσες πολλές ΑΕΚ…

«Τι φταίει, λοιπόν, θα ρωτήσετε. Η απάντηση για όποιον ΔΕΝ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΕΙ και δεν μένει προσκολλημένος συναισθηματικά στον Ντέμη και κρίνει ΕΥΘΕΩΣ τον πρόεδρο Θεμιστοκλή Νικολαΐδη είναι προφανής. Ο Νικολαΐδης ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ για την ΑΕΚ».

Ωραία τα λες, Γιάννη, αλλά καιρός να μου εξηγήσεις, γιατί με ρωτάνε και δεν ξέρω να απαντήσω. Ποιος Νικολαΐδης δεν κάνει για την ΑΕΚ μας. o Ντέμης ή ο Θεμιστοκλής; Και, τέλος, πες μου ότι δεν είναι το ίδιο πρόσωπο, να ησυχάσω…

«Το μοντέλο αυτό τού μαζεύω λεφτά από το Τσάμπιονς Λιγκ, εισιτήρια, χορηγίες και ό,τι άλλο, αγοράζω φτηνά και πουλάω ακριβά (που είπε και ο Ιβιτς) και περιμένω ΟΤΑΝ έχω ταμείο να κάνω καμιά μεταγραφή της προκοπής (και… εγκαίρως) για να γίνω ανταγωνιστικός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΕΚ.

Ο Ντέμης (νομίζω ότι) ΛΑΤΡΕΨΕ την ΑΕΚ αλλά ΓΑΛΟΥΧΗΘΗΚΕ στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και τον Απόλλωνα! Το μοντέλο του στον Απόλλωνα π.χ. του φίλου μου Αγγελετόπουλου (εσχάτως) θα ταίριαζε γάντι. Θα τον οδηγούσε σε ΜΕΓΑΛΕΙΑ. Στην ΑΕΚ όμως απλά δεν ΦΤΑΝΕΙ».

Αυτό είναι πρόταση. Να πάρει ο Ντέμης τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, που ξέρει και τα κόλπα. Εκεί δεν γεννήθηκε; Εκεί δεν μεγάλωσε; Τι θέλει και μπλέκεται με τα δικά μας; Ο Γιάννης θέλει πολύ κομψά να του πει ότι είναι εύκολο να βγάλεις έναν άνθρωπο από την Αλεξανδρούπολη, αλλά δύσκολο να βγάλεις την Αλεξανδρούπολη από μέσα του.

Κι αυτό, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, φαινόταν και όταν ο Ντέμης έπαιζε μπάλα. Το παιχνίδι του ήταν χαρακτηριστικό παιχνίδι επαρχιώτη ποδοσφαιριστή. Μην ξεχνάς, φίλε αναγνώστη, ότι από τη Μαδρίτη γύρισε επειδή δεν μπορούσε να ξεπεράσει την Αλεξανδρούπολη.

Πάρε κι εσύ, Ντέμη, τον Εθνικό, τον Αλεξ, όπως τον λένε στο χωριό σου, να ησυχάσουμε. Μόνο την ΠΑΕ όμως, γιατί για τον Ερασιτέχνη μπορεί να ενδιαφέρεται ο Μελισσανίδης και έτσι να βρεις πάλι μπροστά σου τον Καραλή.