Το τηλεφώνημα που έκανε την περασμένη Δευτέρα ο Γιάννης Γρανίτσας στον Βαγγέλη Αλεξανδρή δεν ήταν από αυτά που συνηθίζει να κάνει όσα χρόνια ασχολείται ενεργά με τα διοικητικά της μπασκετικής ΑΕΚ. Δεν του πάει η καρδιά του κυρ Γιάννη να ανακοινώνει στους εκάστοτε προπονητές της ΑΕΚ πως δεν θα συνεχιστεί η μεταξύ τους συνεργασία.

Ο Βλάντο Τζούροβιτς, ο οποίος την Πρωτοχρονιά του 1996 έμαθε ότι φεύγει για να έρθει στη θέση του ο Λευτέρης Σούμποτιτς, και ο Γιώργος Καλαφατάκης, που ύστερα από μια ήττα στο κλειστό του Σπόρτιγκ τον Δεκέμβριο του 1998 άφησε τη δική του θέση στον Κώστα Πολίτη, ήταν οι μοναδικοί προπονητές της εποχής Φιλίππου οι οποίοι δεν έβγαλαν μια ολόκληρη χρονιά στον πάγκο της ΑΕΚ. Ολοι οι άλλοι έφυγαν με τη λήξη των συμβολαίων τους. Ωσπου χτύπησε το τηλέφωνο και του Βαγγέλη Αλεξανδρή...

Φταίνε όλοι...

Η απαξίωση της ομάδας από τον Γιάννη Φιλίππου, το ξεπούλημα μιας πλειάδας λαμπρών παικτών που φόρεσαν τη φανέλα με τον δικέφαλο την τελευταία δεκαετία και μια σειρά από άλλες άστοχες διοικητικές κινήσεις, που έχουν κατά κόρον παρατεθεί και αναλυθεί, αποτελούν μια πολύ καλή εξήγηση για την παρακμή της κυπελλούχου Ευρώπης το 2000 και πρωταθλήτριας Ελλάδας το 2002. Το κακό είναι πως αποτελούν και άλλοθι για όλους όσοι αποφασίζουν να ασχοληθούν μαζί της αυτά τα «πέτρινα», όπως αποδεικνύεται, χρόνια. Μετά τις 15 πρώτες αγωνιστικές η ΑΕΚ έχει πετύχει όλες κι όλες 5 νίκες, απέχει μόλις ένα βαθμό από τη διακεκαυμένη ζώνη και κινδυνεύει πλέον άμεσα με υποβιβασμό. Αυτή είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, εντελώς ασύμβατη με το ειδικό βάρος και την ιστορία της «Ενωσης», για την οποία ευθύνονται άπαντες και όχι μόνον ο Φιλίππου, ο οποίος δεν ασχολείται.

...κι ο Γρανίτσας...

...γιατί δεν αποστασιοποιείται και κατά συνέπεια εκτίθεται. Το περασμένο καλοκαίρι ανέλαβε να φτιάξει ομάδα, στηρίζοντας ένα μεγάλο μέρος του προγραμματισμού του σε... ελπίδες, ήτοι στον αέρα!

Ηλπιζε ότι θα έβρισκε χορηγούς, ότι θα πουλούσε διαρκείας η «Original», ότι έτσι κι αλλιώς θα ερχόταν ο κόσμος στο ΟΑΚΑ, ειδικά στα παιχνίδια με τις μεγάλες ομάδες, ότι θα πωλούσε τα τηλεοπτικά δικαιώματα των ευρωπαϊκών αγώνων, ότι θα βοηθούσε κι ο Φιλίππου, παρά την παραίτησή του από την προεδρία. Με εξαίρεση τη χορηγία της Husqvarna και κάνα-δυο άλλες ήσσονος σημασίας, δεν έγινε τίποτε από τα υπόλοιπα! Τα μόνα έσοδα της ΚΑΕ (πλην των περίπου 300.000 της Husqvarna) προέρχονται από τα... ψίχουλα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αγώνων της Α1 και τη χορηγία του ΟΠΑΠ. Κι ο Γρανίτσας πασχίζει για να έχει τους παίκτες πληρωμένους (μέχρι τώρα έχει πετύχει να τους έχει μόνον ένα μήνα μέσα), χώρια που χαντάκωσε αγωνιστικά την ομάδα με την καθ' όλα αχρείαστη συμμετοχή της στο ULEB Cup.

...κι ο Αλεξανδρής...

...γιατί ανέλαβε την ΑΕΚ γνωρίζοντας ότι τα μέσα που θα είχε στη διάθεσή του ήταν πολύ φτωχά. Επιπλέον δεν τα αξιοποίησε, όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων. Χάρη σε δικές του προσπάθειες ήρθαν στην ΑΕΚ με μικρό κόστος παίκτες με πείρα, ταλέντο, αλλά και ιδιόρρυθμους χαρακτήρες (Βετούλας, Κόμματος, Ταπούτος). Ως σκέψη ήταν σωστή, διότι όλοι τους είχαν να αποδείξουν πράγματα. Επρεπε, όμως, να τους διαχειριστεί και σωστά. Εκεί απέτυχε. Οταν μάλιστα αποφάσισε να αντικαταστήσει τον ντοπέ ΜακΦέρσον με τον Γιάννη Γκαγκαλούδη (αντί για τον Αμερικανό Κόρεϊ Ουίλιαμς, που μετά πήγε στη Σολέ), πρόσθεσε και το... φιτίλι στην πυριτιδαποθήκη. Οι εκρήξεις ήταν απανωτές. Παπούτσια έφευγαν στον αέρα στον αγώνα με την Γκραν Κανάρια, καβγάδες άναβαν για ψύλλου πήδημα, κάποιοι παίκτες δεν δίσταζαν να αντιμιλούν στον Αλεξανδρή όταν αισθάνονταν πως αδικούνταν από αυτόν και ο τελευταίος απλώς παρακολουθούσε. Πίστευε ότι αν πήγαινε με το... μαλακό, η κατάσταση θα εκτονωνόταν. Αν ρωτήσετε σήμερα τη γνώμη των μισών παικτών της ΑΕΚ για τους άλλους μισούς, θα καταλάβετε.

Τα συνεχή κρούσματα απειθαρχίας είχαν αντίκτυπο και στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Οι εντός έδρας ήττες από τον Απόλλωνα Π., το Αιγάλεω και τον Πανελλήνιο και κυρίως αυτή από τον διαλυμένο Μακεδονικό στη Θεσσαλονίκη δεν δικαιολογούνται διαφορετικά. «Δεν χρειάζεται να έχεις μπάτζετ για να κερδίσεις αυτά τα παιχνίδια», παραδεχόταν και ο ίδιος ο Αλεξανδρής. Μόνο που αυτά τα παιχνίδια έφεραν την ΑΕΚ σε αυτή τη θέση.

Η ευθύνη των παικτών είναι επίσης προφανής διαβάζοντας τα παραπάνω. Ο επαγγελματισμός που έχουν επιδείξει έως τώρα είναι μάλλον ανύπαρκτος, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που είναι πληρωμένοι. Επομένως η ανακοίνωση που εξέδωσαν τη 15η αγωνιστική για να αναλάβουν την ευθύνη της κακής πορείας μόνο μειδιάματα προκαλεί. Τώρα που πέφτει η ομάδα θυμήθηκαν ότι φταίνε;

Είναι προφανές ότι ο Γιάννης Γρανίτσας αναγκάστηκε να προχωρήσει σε αλλαγή του προπονητή υπό το βάρος των κακών αποτελεσμάτων και της δεινής βαθμολογικής θέσης, υποκύπτοντας στη λογική που λέει ότι μια αλλαγή σε μια τέτοια περίπτωση λειτουργεί συνήθως ευεργετικά. Μόνο που κι εδώ έκανε λάθος, διότι αν ήθελε να αλλάξει κάτι, θα έπρεπε να το κάνει στη διάρκεια των εορτών, οπότε υπήρχε περισσότερος χρόνος για να αναστραφεί η κατάσταση. Ο Σούλης Μαρκόπουλος γνωρίζει πως αναλαμβάνει ρίσκο ερχόμενος τώρα στην ΑΕΚ, το αποδέχεται όμως για να ξαναμπεί στην εικόνα. Ποντάρει στο ότι πιθανότατα θα αλλάξει τους δύο Αμερικανούς κι αν ο Γρανίτσας είναι καλός μαζί του, θα πάρει και κάποιον άλλον ακόμα. Με αυτούς και με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να... κουλαντρίσει τους δύσκολους χαρακτήρες που υπάρχουν στην ομάδα, θα προσπαθήσει να πετύχει τις 3 νίκες που απαιτούνται κατ' ελάχιστον ακόμα για τη σωτηρία. Το πρόγραμμα είναι δύσκολο, μια και η ΑΕΚ καλείται να υποδεχθεί, εκτός του ουραγού Μακεδονικού, τους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Αρη, ΠΑΟΚ, Πανιώνιο, όλες τους ομάδες που πάνε για την πρώτη τετράδα. Και να παίξει εκτός έδρας με Μαρούσι, Ολύμπια Λάρ., Ολυμπιάδα Π., Αιγάλεω, ΑΕΛ. Χρειάζεται λοιπόν κάτι πολύ πιο χειροπιαστό από τις... ευχές του περασμένου καλοκαιριού για να μην υποστεί ολοκληρωτική καταστροφή.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube