Το «αθλητικό real estate» και τα νέα γήπεδα (Sportday / Διονύσης Ελευθεράτος)

Πιστεύει, άραγε, κάποιος ότι τα πλήθη θα συρρεύσουν στους αγώνες του Πανιωνίου, του Ηρακλή, της Καλαμαριάς, εάν κι εφόσον οι αντίστοιχες ομάδες αποκτήσουν -τελικώς- νέα γήπεδα; Είναι σαν να ελπίζει ότι θα πέσει ο πυρετός του όταν αλλάξει θερμόμετρο. Ουδείς τρέφει αυταπάτες. Εάν ορισμένοι παράγοντες διατυπώνουν τέτοιες αισιόδοξες προβλέψεις, είναι γιατί το «αθλητικό real estate» - όρος δημοφιλής, εσχάτως, στις τάξεις τεχνοκρατών και κατασκευαστικών εταιρειών- πρέπει να «αμπαλαριστεί» με ολίγον όραμα ποδοσφαιρικής ανάκαμψης...

Δεν είναι γλαφυρό; Μόλις 6.575 εισιτήρια κόβονται, κατά μέσο όρο, στους αγώνες της Super League. Το 56,5% της συνολικής προσέλευσης κόσμου, μάλιστα, αντιστοιχεί στις τρεις έδρες του τέως ΠΟΚ. Εξαιρουμένου μόνο του Καραϊσκάκη, κανένα γήπεδο δεν εμφανίζει πληρότητα άνω του 50%, κατά μέσο όρο. Στην πλειονότητα των αναμετρήσεων έχεις την ευχέρεια να ξαπλώσεις αναπαυτικότατα σε τρεις θέσεις! Κι όμως, ο κατάλογος των συλλόγων που οραματίζονται ανεγέρσεις νέων γηπέδων επιμηκύνεται. «Θαύμα» ή σύνδρομο νεοπλουτισμού; «Λέξεις-κλειδιά» είναι δύο: εμπορικές εκμεταλλεύσεις.

Αναπόφευκτο ερώτημα: πόσο κερδοφόρες θα αποβούν αυτές οι περίφημες εκμεταλλεύσεις, αφ' ης στιγμής η προσέλευση φιλάθλων είναι τόσο φτωχή; Απάντηση: εκτός από τον φίλαθλο-πελάτη, υπάρχει και ο εν δυνάμει... σκέτος πελάτης. Ακούγεται, λ.χ., ότι ο Απόλλων Καλαμαριάς ποντάρει σε μελλοντικούς χώρους εμπορικής εκμετάλλευσης που θα προσελκύουν περιπατητές της πολυσύχναστης παραλίας. Ο ΠΑΟΚ διαθέτει γήπεδο και... απλοχωριά: υποθέτω ότι κάποιοι χώροι εμπορικής εκμετάλλευσης θα μπορούσαν να διαμορφωθούν εκεί. Προς τι, λοιπόν, το φλερτ με την ιδέα της απομάκρυνσης από την Τούμπα; Προφανώς, χάρη της διαπίστωσης ότι άλλα σημεία της πόλης πληρούν υψηλότερες εμπορικές προδιαγραφές.

Ωραία, ας επικαλεστούμε τις σύγχρονες τάσεις, διεθνώς. Αρκεί να μην παριστάνουμε τους κουτούς: είναι αβυσσαλέα η διαφορά ανάμεσα σε μία αγγλική ομάδα που αποκτά νέο γήπεδο για να στεγάσει ιδανικά δεκάδες χιλιάδες οπαδούς και στον Απόλλωνα Καλαμαριάς των 980 εισιτηρίων, τα οποία θα γίνουν 988, εάν τυχόν περάσουν απ' το γήπεδο οκτώ από τους σουλατσαδόρους της Ν. Κρήνης. Στην πρώτη περίπτωση, στο επίκεντρο όλων -και των εμπορικών εκμεταλλεύσεων- είναι η ελκυστικότητα του ποδοσφαίρου. Στη δεύτερη, το άθλημα είναι απλώς αφορμή. Λίγη ειλικρίνεια, τουλάχιστον: την επόμενη φορά που θα θυσιαστούν δημόσιες εκτάσεις και θα γίνουν χατίρια σε κάποια ΠΑΕ ας μην ακούσουμε τις γνωστές φανφάρες για «αναβάθμιση του ποδοσφαίρου». Τις «βγάζει οφσάιντ» ο μέσος όρος των 6.575 εισιτηρίων. Εύκολα...