Τα 2/3 της Εθνικής είναι ήδη «του Παναθηναϊκού» (Sportday / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Οι Αλκυονίδες πέρασαν. Με την είσοδο του Φεβρουαρίου. Οπως πέρασαν και οι Αλκυονίδες του Παναθηναϊκού. Με την ήττα στην Τούμπα. Ηταν η πρώτη ήττα... επί Νίνη! Ο χρονολογικός προσδιορισμός («επί Νίνη») δικαιολογείται από το γεγονός ότι η έναρξη των Αλκυονίδων είναι ήδη εγνωσμένη: το φαινόμενο Νίνης. Αλλαξε, δίχως ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής να κάνει κάτι περισσότερο από το να παίζει την μπάλα του, τα πάντα. Την ατμόσφαιρα, την ενδεκάδα, τον προσανατολισμό, το ενδιαφέρον.

Το ρόστερ του Παναθηναϊκού αριθμεί, αν δεν έχω μετρήσει εσφαλμένα, 13 ξένους. Εναντίον της Ξάνθης στο Μαρούσι, τελευταίο ματς του Χανς Μπάκε στο πρωτάθλημα, οι οκτώ ευρίσκονταν στην ενδεκάδα. Εναντίον του Αιγάλεω, πρεμιέρα δεύτερου γύρου, στην ενδεκάδα ευρίσκονταν επίσης οκτώ (ξένοι). Ηταν η ημέρα εμφάνισης του φαινομένου. Από τότε: στο αμέσως επόμενο παιγνίδι (Νεάπολη) οι ξένοι της ενδεκάδας έγιναν, αυτομάτως, τέσσερις. Στην Ξάνθη, παρέμειναν τέσσερις. Τέσσερις και με τον Πανιώνιο. Τέσσερις, ωσαύτως, στην Τούμπα.

Το δε ρόστερ εμπλουτίστηκε με επιπλέον Ελληνες. Αλλη χημεία, άλλα τρεξίματα, άλλη αίσθηση και συναίσθηση. Το εξίσου σημαντικό: Ελάχιστη έως καμία (ενώ, έως τότε, ξεχείλιζε από τα μπατζάκια η «εκ των έσω») γκρίνια. Και αυξητική τάση, στα εισιτήρια των εντός έδρας αγώνων. Και καταφανής, αν εξαιρέσει κανείς τα καφριλίκια (τη δεύτερη φορά) στην Τούμπα, «πανελλήνια» συμπάθεια. Ως διά μαγείας!

Ο εντρεναδόρ Βίκτορ βρίσκει τις αναλογίες και πορεύεται δίχως να κοιτάζει πίσω (παρά μόνον, ίσως, για να ξέρει τι να αποφύγει). Η διαχείριση του δυναμικού, εκ μέρους του Ισπανού τεχνικού, παραμένει υπόδειγμα σύνεσης και ικανότητας στην πρόβλεψη. Ο καθένας αξιολογείται και παίζει όσο, έως εκεί που, αντέχει. Οταν ο εντρεναδόρ-Βίκτορ διάλεξε ο χουγαδόρ-Βίκτορ να εκτίσει την ποινή του στο καυτό παιγνίδι με τον ΠΑΟΚ, όχι σε κάποιο «εύκολο» στο Μαρούσι, όλοι απόρησαν. Ο προπονητής (αποδείχθηκε ότι) ήξερε.

Η υποδειγματική διαχείριση δεν αρκεί για να αποτρέπει το ζεστό-κρύο που, το σημειώσαμε και παλαιότερα, είναι ο αναγκαστικός «τρόπος ζωής» του Παναθηναϊκού εφέτος. Κι έτσι θα εξακολουθήσει να είναι. Μάνι μάνι, μονάχα μες στον Φεβρουάριο, όλα τα μεσοβδόμαδα στο καλεντάρι είναι, και τα τέσσερα, γεμάτα. Οι Εθνικές ομάδες τώρα. Τα δύο ματς στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, μετά. Το Κύπελλο Ελλάδας με την Ξάνθη, στο τέλος. Το κόστος είναι αναπόφευκτο. Η διαχείριση, αν σε κάτι βοηθά, είναι στο να μην πηγαίνει η ζωή του Παναθηναϊκού... κρύο-κρύο. Να παρεμβάλλονται τα ζεστά. Οι Αλκυονίδες.

Ο πρόεδρος της ΠΑΕ, ύστερα από την αλληλουχία των αναμετρήσεων όπου οι οκτώ ξένοι στην ενδεκάδα έγιναν δραστικά τέσσερις, ήλθε να αναδείξει προ ημερών το προφανές. Οτι «δεν βγήκαν» τα ακριβά συμβόλαια. Εξισορρόπησε την εκτίμηση με το αντίβαρο ότι σε μερικά χρόνια ο Παναθηναϊκός θα 'χει τα δύο τρίτα της Εθνικής. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, κι ο Παναθηναϊκός αξίζει 100% το εύσημο, ότι διαθέτει (με τα όποια διαλείμματα στην ένταση της παραγωγής) τον πιο λειτουργικό μηχανισμό διάπλασης και ανάδειξης ποδοσφαιριστών στη χώρα. Το εύσημο αποκτά διπλή αξία, διότι παγκοσμίως δεν υπάρχει χώρα... πιο αντιπαραγωγική σε «περιβάλλον ποδοσφαίρου» απ' τη δική μας!

Η Παιανία λοιπόν πράγματι θα είναι εν καιρώ η μήτρα του κορμού της Εθνικής Ανδρών. Η παρατήρηση, τώρα: Η Παιανία, και σήμερα, είναι η μήτρα του κορμού της Εθνικής Ανδρών! Από τους είκοσι που ταξίδεψαν στο Λονδίνο για το φιλικό με τη Νότια Κορέα, οι δεκατρείς είναι του Παναθηναϊκού ή «του Παναθηναϊκού»: Νικοπολίδης, Χαλκιάς, Σεϊταρίδης, Βύντρα, Φύσσας, Κυργιάκος, Γκούμας, Μπασινάς, Τζιόλης, Καραγκούνης, Μάντζιος, Γκέκας, Λυμπερόπουλος. Τα δύο τρίτα! Οτι απ' αυτούς τους δεκατρείς οι τέσσερις είναι του Παναθηναϊκού και οι εννέα «του Παναθηναϊκού», αυτό συνέβη... όχι δίχως ευθύνη και του Παναθηναϊκού.

Είναι η παρατήρηση, η εύγλωττη εμπειρία από το νωπό παρελθόν, που δείχνει τον αυτονόητο δρόμο προς το άμεσο μέλλον. Το μέλλον του Παναθηναϊκού είναι τους παίκτες που γεννά και εκτοξεύει να τους «περιβάλλει» ώστε να μπορεί και να τους έχει (στα καλύτερα χρόνια τους, τουλάχιστον) δικούς του.