Προπονητές σε περιστρεφόμενη πόρτα (SportDay / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Είναι το τυχαίο δείγμα μιας Κυριακής. Οταν σήμερα, στα έξι ματς της Α' Εθνικής, οι προπονητές προσέλθουν στους πάγκους, στους δώδεκα οι οκτώ είναι διαφορετικοί από εκείνους που κάθονταν στον πάγκο της ίδιας ομάδας στο αντίστοιχο ματς ένα γύρο πίσω, πριν από τέσσερις (και κάτι) μήνες.

Πηγαίνει όπως με τις περιστρεφόμενες πόρτες στα μεγάλα κτίρια. Εύκολο να αντιληφθεί κανείς την πολυκοσμία. Δύσκολο να καταλάβεις ποιος μπαίνει και ποιος φεύγει. Το ακόμη πιο δύσκολο είναι να κατανοήσει κανείς γιατί συμβαίνει. Οχι τόσο το γιατί φεύγουν. Οσο το γιατί μπαίνουν. Γιατί απολύθηκε ο Βούκοτιτς, αυτό εξηγείται. Γιατί προσλήφθηκε στον ΠΑΟΚ, αυτό παραμένει μυστήριο. Ισχύει και για τον Μπουμπένκο, στον Ηρακλή. Ισχύει και για τον Ινάσιο, στον Ιωνικό. Θα μπορούσε να ισχύσει και για τον Ντουμιτρέσκου, εάν τον πάρουν στο Αιγάλεω. Η πείρα δίνει την απάντηση ότι οι ιδιοκτήτες την πρόσληψη του προπονητή την ψειρίζουν λιγότερο κι απ’ την αγορά του εικοστού ποδοσφαιριστή του ρόστερ.
Σαν να την υποτιμούν, την επιλογή του προπονητή, ως ζήτημα. Δεν θα 'πρεπε. Είναι ο προσωπάρχης τους. Το Α και το Ω (αλλά και το Ε και το Κ και το Π), μες στους τέσσερις τοίχους του ποδοσφαιρικού τμήματος. Πώς τους παίρνουν στη δούλεψή τους; Από μια κουβέντα, από μια γνωριμία ή... από την τηλεόραση! Προ ημερών έφυγε από τους Αγίους Αναργύρους ο τακτικός στην tv Πέτρος Ξανθόπουλος και πήραν τον τακτικό στην tv Τάκη Καραγκιοζόπουλο! Μη γελάτε και μη νομίζετε ότι γίνονται μόνο στον ερασιτεχνικό κόσμο. Ο Κόκκαλης τον Λεμονή, την πρώτη φορά, τον διάλεξε επειδή του άρεσε το πώς τα έλεγε στην tv στο Ολυμπιακός-Αγιαξ...

Ο Κασναφέρης είπε, και του μούτρωσαν οι εταίροι της Σούπερ Λίγκας, ότι δεν ξέρουν τι έχει η μπάλα μέσα. Επειδή δεν την έχουν κλοτσήσει, οι περισσότεροι, ποτέ. Δεν μου ακούγεται ικανοποιητικά επαρκές, ως επιχείρημα. Ούτε ο Παπαθεοχάρης ξέρω να 'χει ανεβεί ποτέ να τραγουδήσει στην πίστα, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να 'ναι, απ' όσα λένε, σούπερ επιχειρηματίας. Ούτε ο Πηλαδάκης ξέρει πολλά από ποδόσφαιρο, ίσως ξέρει περισσότερα από μπάσκετ, όμως η επιτυχία του είναι η ευστοχία στην πρόσληψη εκείνων που ξέρουν. Δεν την έχουν πολλοί τέτοια επιτυχία. Μερικοί μπορεί να την έχουν για μία φορά ή δύο... από σπόντα. Επειδή (έτυχε και) «τους έκατσε». Ακόμα λιγότεροι την έχουν επειδή το έψαξαν και κατέληξαν συνειδητά.

Εάν η ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον Κασναφέρη συνεχιζόταν και τον ρωτούσαν ποιοι είναι οι εταίροι-εξαιρέσεις που στ' αλήθεια γνωρίζουν, έχω όλους τους βάσιμους λόγους στον κόσμο να εικάσω ότι το πρώτο όνομα που θα ερχόταν στην άκρη της γλώσσας του είναι του Θωμά Μητρόπουλου. Ο Μητρόπουλος, λοιπόν, ξαναπήρε (και έδιωξε) τον Χατζάρα. Οπως και με τους προαναφερθέντες, το ερώτημα δεν είναι γιατί τον έδιωξε. Οποιος είχε δει την εικόνα του Αιγάλεω στο «Βικελίδης» και με τη Λάρισα δεν εξεπλάγη με το 0-3 στην Κέρκυρα. Κι έχει την απάντηση.

Το ερώτημα είναι γιατί τον επαναπροσέλαβε. Γιατί, γενικώς, χρειάζεται το Αιγάλεω να έχει προπονητή. Αφού εκεί παίζει όποιος έχει συμβόλαιο που τελειώνει σε τρία-τέσσερα χρόνια, μένει στον πάγκο όποιος έχει συμβόλαιο που «όπου να 'ναι» τελειώνει και δεν το ανανεώνει, τη μια χρονιά αναδεικνύονται παίκτες που τους προμοτάρουν για «μεγάλα πράγματα» (Μάριτς, Ψωμάς κ.λπ.) και την επομένη τους τρώει το μαύρο σκοτάδι, δανεικοί πάνε κι έρχονται από δω κι από 'κει ανά εξάμηνο, με το δε Χαϊδάρι οι ανταλλαγές πληθυσμών είναι όπως ήταν κάποτε (διότι και τούτο, τα τελευταία χρόνια, τείνει να εκλείψει...) μεταξύ Παιανίας και Βαρδινογιάννειου στο Ηράκλειο.

Το αποτέλεσμα είναι ότι (όχι με τον Χατζάρα, με τον Μουρίνιο τον ίδιο) δεν γίνεται να στρώσει κάτι που να μοιάζει με ομάδα, δεν γίνεται να αποκατασταθεί πνεύμα και ηθικό ομάδας... αφού όλοι ψάχνουν πώς θα γίνει να την κοπανήσουν με την πρώτη ευκαιρία, ο Αγρίτης είπε την κουβέντα της χρονιάς όταν υπέγραψε στους Κίκερς Οφενμπαχ «είχα αρχίσει να πιστεύω ότι αυτή η στιγμή δεν θα ερχόταν ποτέ» (!), το ίδιο πιστεύουν και κάμποσοι απ' όσους έχουν μείνει πίσω. Είναι η πολιτική της ΠΑΕ, είναι σεβαστή, στο κάτω κάτω της γραφής εάν υπάρχει κόστος, η ΠΑΕ το πληρώνει.
Αλλά το ερώτημα παραμένει: ενας γυμναστής να τους διατηρεί, είναι εντάξει. Αντε κι ένας «γενικός αρχηγός» να τους μοιράζει στο δίτερμα ή ένας «τεχνικός σύμβουλος» να βγάζει την ενδεκάδα και να κάνει τις αλλαγές. Τον προπονητή, τι τον θέλουν;