Αρης, έτσι κι αλλιώς (SportDay / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Nα που φτάνουμε στην 22η αγωνιστική... Απομένουν ακόμα εννέα «στροφές», ο Αρης έχει αναπτύξει ταχύτητα 800άρη που έχει πάρει κεφάλι στα πρώτα 500 μέτρα και ο άμεσος αντίπαλός του τον ακολουθεί από κοντινή απόσταση.

Εχει δημιουργηθεί δε μια αίσθηση ότι όσο δύσκολο κι αν είναι το πρόγραμμα που περιμένει τους «κίτρινους», θα καταφέρουν να αποσπάσουν θετικά αποτελέσματα. Στο κάτω κάτω της γραφής, μιλάμε για τους «μετρ» της ισοπαλίας, που έχουν αλλάξει πλέον αγωνιστικό πρόσωπο. Μαζί με τον προπονητή, άλλαξαν φυσιογνωμία: από το επιθετικό ποδόσφαιρο, επιδεικνύουν αμυντικογενή νοοτροπία που μέχρι τώρα έχει αποφέρει αισίως δέκα βαθμούς σε τέσσερις αναμετρήσεις.

Θα αναρωτηθείτε εσείς που δεν παρακολουθήσατε τον Αρη, πώς είναι δυνατόν να έχει τρεις νίκες και μία ισοπαλία εκτός έδρας με αμυντική φιλοσοφία…

Μα τα πράγματα είναι πολύ απλά. Μάλιστα, στον αγώνα της Νέας Σμύρνης ακόμα και ο πιο αδαής θα μπορούσε να διακρίνει την προσπάθειά του να καταστρέψει το παιχνίδι του Πανιωνίου και να τον εξουθενώσει με αμυντική γραμμή που ξεκινούσε μπροστά από τον Χαλκιά και σταματούσε πριν από τη μεσαία γραμμή.

Πάμε λίγο πιο πίσω… Στο ξεκίνημα του Ερνάντεθ, το Αιγάλεω φιλοξενήθηκε στο «Βικελίδης» και… ως εκ θαύματος ο Αρης σημειώνει τρία γκολ. Πόσες ευκαιρίες δημιούργησε; Η απάντηση είναι βγαλμένη από τη στατιστική του αγώνα, την οποία θα επικαλεστούμε προκειμένου να επιβεβαιώσουμε την προσωπική μας εκτίμηση: τέσσερις. Εδώ, βέβαια, ήταν θέμα ικανότητας και τύχης, αφού με τέσσερις ευκαιρίες σκόραρε τρεις φορές. Θυμόμαστε τον Γκιγέρμο Ογιος να τα βάζει με τη μοίρα που είχε στο φτύσιμο τον Αρη. Έφτιαχνε πολλά γκολ και δεν έμπαινε κανένα.
Μετά το Αιγάλεω, νίκησε τον Ιωνικό, που ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενο.

Σημειώθηκε ένα γκολ και απέδωσε ποδόσφαιρο ουσίας, κοιτάζοντας τι γίνεται στα μετόπισθεν, και επέστρεψε στο «Βικελίδης» για να νικήσει με ένα γκολ την Ξάνθη. Τι γίνεται σ' αυτό το παιχνίδι; Τραγικό δεύτερο ημίχρονο, με την ομάδα να κλείνεται και τον Χαλκιά να πιάνει τα άπιαστα. Στη Νέα Σμύρνη ο Τίνγκα, ο αριστερός μπακ, έγινε ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και ο Πανιώνιος σφυροκοπούσε. Δεν θα σταθούμε στην απώλεια του Κόκε που ενδεχομένως θα μπορούσε να ανατρέψει τις ισορροπίες και να «φοβερίσει» τον αντίπαλο. Οι απώλειες είναι μέσα στο πρόγραμμα για όλες τις ομάδες.

Η ουσία είναι ότι από τον Ογιος, τον λάτρη του επιθετικού ποδοσφαίρου, με τα ίδια «εργαλεία» ο Ερνάντεθ αλλάζει άρδην το σκηνικό και μας πείθει ότι με διαφορετική τακτική, την αμυντικογενή κατά κόρον, μπορεί να αποσπάσει εξίσου και καλύτερα αποτελέσματα. Η τελευταία τετράδα των αγώνων ευνόησε την προσπάθεια να αναρριχηθεί μέχρι την τέταρτη θέση και μπαίνει στο ντέρμπι με τη φόρα ομάδας που νιώθει πόσο γλυκιά είναι μια θέση για την Ευρώπη. Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για ένα καινούργιο σύνολο που -λίγο έως πολύ- οι μονάδες του αναζητούν την καταξίωση μέσω μιας αξιόλογης πορείας.