Το πειστικό update υγείας του Παναθηναϊκού (Sportday / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να έχει τους φίλους του απόψε εναντίον της ΑΕΚ. Αξίζει να τους έχει, πολυπληθείς, την Πέμπτη εναντίον της Λανς. Οχι μόνον επειδή θα τους χρειαστεί, σαν χάρη, στο πλευρό του. Πρώτα, και περισσότερο, επειδή τους απέδειξε ότι το δικαιούται.

Στο «Φελίξ Μπολάρτ», το γήπεδο στο οποίο κάθε ελληνική ομάδα μοιάζει καταδικασμένη να ηττάται με το... ίδιο 3-1, είτε από τη Λιλ είτε από τη Λανς, η εικόνα του Παναθηναϊκού ήταν (πέρα από ποιότητες και λοιπές δυσεύρετες πολυτέλειες) πειστικό update υγείας. Τρέχουσα κατάσταση, καλή. Το δελτίο ευρημάτων καταγράφει τρεξίματα, πάθος, συγκέντρωση δίχως δεύτερες σκέψεις, δυνάμεις, αλληλεγγύη, φρεσκάδα. Ροδαλά πρόσωπα... πιο πολύ κι από του Ολυμπιακού που, πλέον, περνά «ζωή και κότα» παίζοντας μονάχα ένα, κατά κανόνα εύκολο, ματς κάθε Κυριακή.

Οι «πράσινοι» την περασμένη Πέμπτη «επιβεβαίωσαν» τον λόγο για τον οποίο ταξίδεψαν στη βόρεια Γαλλία. Επιβεβαίωσαν, επίσης, γιατί διαγωνίζονται Φεβρουάριο στην Ευρώπη. Δεν τους αντάμειψε το αποτέλεσμα, ίσα ίσα τους έβαλε στην πλάτη το βάρος ενός (τίποτα λιγότερο από) 2-0 εν όψει της ρεβάνς.

Το κόστος, όχι συνολικών ελλειμμάτων κατά τη διάρκεια του αγώνα, μόνο των ατομικών λαθών στις μεμονωμένες στιγμές. Πιο οδυνηρό. Διότι το ατομικό ακυρώνει το συνολικό. Αλλά όταν το πληρώνεις με τον Ιωνικό ή με την Κέρκυρα και με τον ΟΦΗ, είναι αφελές να ελπίζεις ότι σε τούτο το επίπεδο θα τη σκαπουλάρεις.

Ο Γκαλίνοβιτς είναι πιο κλασάτος τερματοφύλακας από τον Εμπέντε. Ο Βίκτορ, για ακόμα μία φορά, απέδειξε πόσο ευφυής (ποδοσφαιρ)άνθρωπος είναι. Ημουν σίγουρος, και το... φώναζα όλες τις προηγούμενες ημέρες στη δουλειά, ότι και στη Λανς τον Κροάτη θα 'βαζε.

Πρώτον, διότι την κλάση την υποστηρίζεις μέχρις εσχάτων, δεν την καταβαραθρώνεις. Κι ο Γκαλίνοβιτς, αυτό που δεν έχει, είναι ηρεμία και συνεπώς αυτοπεποίθηση. Δεύτερον, διότι (και να εκτιμήσει ο προπονητής ότι είναι ώρα αλλαγής στα δοκάρια, τουλάχιστον τώρα) έχει τον Εμπέντε... άφθαρτο.

Ο Βύντρα, πάλι, είναι «συνήθης ύποπτος» με αυτόματο αποτέλεσμα το όποιο σφάλμα να διογκώνεται και να προβάλλεται καθ' υπερβολήν. Ο... αναμάρτητος πρώτος τον λίθον. Διότι σε τέτοια μπλούπερ, στη ροή της σεζόν που διανύουμε, έχουν υποπέσει και ο (Γκαλίνοβιτς με τον Βύντρα αλλά και ο) Μόρις με τον Γκούμα.

Το 2-0 δεν είναι, για να 'μαστε ρεαλιστές, το πιο πιθανό. Για την ακρίβεια, το «2» είναι στο πεδίο του εφικτού. Το «0» είναι το δύσκολο. Πέρα από πιθανότητες και δυσκολίες, το βέβαιον είναι ένα. Πως αξίζει τον κόπο, κι ο Παναθηναϊκός θα το κάνει, to give it a go που λένε οι Αγγλοι. Να «πάει» γι' αυτό.

Εάν η απόσταση στη φρεσκάδα, έτσι όπως αποκαλύφθηκε... σε πανελλήνια μετάδοση στο διήμερο του Κυπέλλου ΟΥΕΦA, είναι το υπ' αριθμόν ένα πρόκριμα για σήμερα, τότε το αβαντάζ έχει ξεκάθαρο πράσινο χρώμα. Πρόκειται για τις ακριβώς ίδιες, απλώς αντεστραμμένες, συνθήκες του ραντεβού Παναθηναϊκού-ΑΕΚ στον πρώτο γύρο. Τον Οκτώβριο.

Η ΑΕΚ ερχόταν από την ήττα-καρμπόν με τη δυνατή Λιλ (και το ταξίδι στη Λανς), ο Παναθηναϊκός είχε παίξει ένα ψόφιο ευρωπαϊκό παιγνίδι με τη Χάποελ Τελ Αβίβ στο κεκλεισμένο λόγω τιμωρίας Ολυμπιακό Στάδιο. Κι όμως ήξερες από πριν, και έτσι έγινε, ότι ακόμα και η κακή ΑΕΚ θα αρκούσε, για να νικήσει, να τρέχει έως το 90'.
Σήμερα, το περισσότερο που δείχνει ικανή, στο ιδανικό γι' αυτή σενάριο, να κάνει η ΑΕΚ είναι να κρατήσει έως το φινάλε της χρονιάς με τα δόντια τη δεύτερη θέση. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει το κύρος για να πείθει ότι και πίσω να 'ναι μετά το αποψινό παιγνίδι, είτε ένα πόντο (ενάμιση, λόγω της ενδεχόμενης ισοβαθμίας στο τέλος) είτε τέσσερις (τεσσερισήμισι), πάλι μπορεί να το κυνηγήσει και προλαβαίνει να το τουμπάρει.

Απεναντίας στην ΑΕΚ, αν το βράδυ δουν τον εαυτό τους στην «Αθλητική Κυριακή» τρίτο στη βαθμολογία, ύστερα δεν θα 'ναι πειστικοί ότι «έχουν στα πόδια τους» την ανατροπή... της ανατροπής. Κι ας μεσολαβεί, σε δύο εβδομάδες, το παιγνίδι του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη.