Ο θρίαμβος του Ράφα στο διήμερο-εφιάλτη του Πλατινί (SportDay / Αλέξης Σπυρόπουλος)

Ο Ράφα Μπενίτεθ είναι «ανεξερεύνητη χώρα» για τους Αγγλους. Κοντά τρία χρόνια τώρα, ακόμα αγωνίζονται να αντιληφθούν τι στον κόρακα κάνει ο Ισπανός στο Λίβερπουλ με την ατελείωτη ανακύκλωση παικτών (κατά κόρον) από το δεύτερο ράφι, με τις διαφορετικές ενδεκάδες στο παροιμιώδες σερί εκείνων των 99 αγώνων, με τα καζίκια όπως ο αποκλεισμός στο Κύπελλο πρόπερσι από την Μπέρνλι ή το φετινό 3-6 στο Λιγκ Καπ από την Αρσεναλ, με τη νοοτροπία και τη λογική ότι ο Μπέλαμι (αντί να καρατομηθεί) «παίζει» όταν αλλού ο Ετο'ο ή ο Εμερσον ή ο Αντριάνο «δεν παίζουν».

Η ασυμβατότητα εξηγείται, σε μεγάλο βαθμό, από τη διαφορετικότητα του βρετανικού με το continental. Γι' αυτό, άλλωστε, ο Ράφα τα καταφέρνει (πολύ) καλύτερα στον διεθνή ανταγωνισμό παρά στον εσωτερικό. Στον διεθνή ανταγωνισμό, μετράει καταλυτικά το να είσαι tactician. Στον εσωτερικό, μετράνε άλλα πράγματα. Ο Μπενίτεθ είναι σπουδαίος τακτικιστής. Η οργάνωση και η προετοιμασία του ματς την Τετάρτη στο «Καμπ Νου», μαζί και το πώς αξιοποίησε το «ελεύθερο» (αφού η ομάδα του είχε την... τύχη να 'ναι νοκ άουτ στο FA Cup) Σαββατοκύριακο που προηγήθηκε, δίνει το πιο προηγμένο μάθημα για τις ανώτατες σχολές προπονητικής.

Ο κόουτς της Λίβερπουλ είναι προικισμένος με μοναδική inside γνώση, τι (υλικό) έχει στα χέρια. Απόδειξη, ο ρούκι Αρμπελόα, terra incognita για τον αντίπαλο και για τον έξω κόσμο. Απόδειξη, επίσης, ο επανακάμψας Σισόκο, γιγαντιαίος όσο και ο «καλύτερος Βιεϊρά όλων των εποχών». Ο κόουτς είναι, επίσης, προικισμένος με σπάνια ευελιξία σκέψης και διάταξης των στρατευμάτων του. Το πλάνο στη Βαρκελώνη ήταν να παίξουν δεξιά ο Αρμπελόα (πίσω) και ο Φίναν (χαφ) για να βάλουν τον Ροναλντίνιο στη μέση, αριστερά ο Ρίισε (μπακ) με τον Μπέλαμι (πιο μπροστά) κι ο Τζέραρντ στην τρύπα πίσω από τον Κόιτ.

Οταν, όμως, είδε τον Μέσι στην ενδεκάδα της Μπάρτσα, τ' άλλαξε όλα «σε μια στιγμή μέσα». Οπως στο ημίχρονο του τελικού της Κωνσταντινούπολης! Εστειλε αριστερά τον ταχύ Αρμπελόα για τον Μέσι, ανέβασε πιο ψηλά στην ίδια πλευρά τον Ρίισε (χαφ), δεξιά έφερε πίσω τον Φίναν, τοποθέτησε-θυσίασε μπροστά του τον Τζέραρντ κι έβαλε δίπλα στον Κόιτ τον Μπέλαμι. Οι υψηλοί κριτικοί στο SkySports προκαταλάμβαναν ακόμα ένα χαράμισμα του Τζέραρντ. Κι όταν ακριβώς από τη μεριά Φίναν-Τζέραρντ τους τρύπησαν ο Ροναλντίνιο με τον Τζαμπρότα για το 1-0, πίστεψαν ότι η κριτική επιβεβαιωνόταν. Η πίστη έμελλε να κρατήσει, μόνο, λίγα λεπτά.

Ο Ράφα διαισθανόταν πως η Μπαρτσελόνα έστεκε εκεί... έτοιμη να αποκαθηλωθεί. Πέρυσι, το κίνητρο να πάρουν επιτέλους την «κούπα» με τα μεγάλα αυτιά συντηρούσε τους Καταλανούς κόμπακτ. Συμπαγείς. Φέτος, που την έχουν δική τους, το κίνητρο έχει χαλαρώσει δραματικά. Αλλά, πάλι, κάποιος έπρεπε να την κάνει (την αποκαθήλωση) και δεν ήταν, ακριβώς, απλό. Εάν ήταν, θα το είχε κάνει τον Δεκέμβριο η Βέρντερ Βρέμης. Η Βέρντερ, όμως, δεν είναι Λίβερπουλ. Ούτε ο Σάαφ, Μπενίτεθ. Ο Σάαφ είναι, πιο πολύ, Ράικααρντ. Αφελής εν τη απειρία του. Ο Ράικααρντ, μετά την ισοφάριση της Λίβερπουλ, βιάστηκε να διαχειριστεί τον αγώνα σαν να τελείωναν όλα στο 90' της βραδιάς. Εβγαλε τον Μότα, τον μοναδικό που κάλυπτε τους τέσσερις της άμυνας. Το 1-2 ήρθε σαν θέμα, και μόνον, χρόνου.

Ο Μπενίτεθ είναι τρίτος στο αγγλικό πρωτάθλημα. Πίσω από τον Φέργκιουσον και τον Μουρίνιο. Ενδεχομένως να υποχωρήσει πίσω κι από τον Βενγκέρ, όταν η Αρσεναλ δώσει τα αναβληθέντα παιχνίδια της. Τρίτη-Τετάρτη, ωστόσο, ενώ ο Φέργκιουσον έπαιρνε την κλεψιμαίικη νίκη στη Βόρεια Γαλλία κι ο Μουρίνιο εξέφραζε την ικανοποίησή του επειδή τη γλίτωσε στο «Ντραγκάο», ο Ράφα (για ακόμα μία φορά στην καριέρα του) άλωνε, όπως και με τη Βαλένθια, το «Καμπ Νου». Με νούμερο ένα όπλο τον τακτικό νου του. Ετσι, κάτω από αυτό το πρίσμα, το 6-3 του Βενγκέρ στο «Ανφιλντ» σήμερα μοιάζει... άδοξος θρίαμβος για τον Αλσατό, που έχει παρασύρει την Αρσεναλ σε ασταμάτητα παιχνίδια σ' όλα τα μέτωπα, ξανάφερε τον Ανρί στην «κατάσταση του πόνου» και την πάτησε στο Αϊντχόφεν από έναν άλλον σημαντικό «σπεσιαλίστα του Τσάμπιονς Λιγκ», τον Κούμαν.

Αλλα νέα από το διήμερο; Οι χειρονομίες του Φαν Μπόμελ και του Σαλιχάμιτζιτς στους Μαδριλένους, ο «εφιάλτης του Χίλσμπορο» που στη Λανς πέρασε ξώφαλτσα, το κανονικό μεν, μπαμπέσικο δε γκολ της Γιουνάιτεντ, ο γυμναστής των γκολκίπερ της Λιλ που ήθελε να πάρει τους παίκτες και να φύγουν, τα αντικείμενα που έβρεξαν το κεφάλι του Νέβιλ, οι έντεκα κίτρινες (ρεκόρ) στο 0-0 της Ρώμης, η θαμπή Μπάρτσα με τους απρόθυμους μέγκα σταρ, το άδειο (για λόγους ασφάλειας) «Σαν Σίρο». Οχι ό,τι πιο ευχάριστο, ως συνολική εικόνα, για πρώτο διήμερο του (προέδρου της UEFA) Μισέλ Πλατινί. Ελάχιστη διασκέδαση, μεγάλοι πονοκέφαλοι. Ανοιξε λογαριασμό με τους μικρούς, για να κερδίσει τις εκλογές. Τώρα, θα τον υποστεί. Μάνι μάνι, ο πρόεδρος της Λιλ είπε πως... θα του τηλεφωνήσει! «Για να δούμε εάν πράγματι το εννοεί ότι υποστηρίζει τις μικρές ομάδες».