Το ντέρμπι και οι θεωρίες συνωμοσίας (SportDay / Διονύσης Ελευθεράτος)

Ποιος χαράζει το όριο ανάμεσα στις «θεωρίες συνωμοσίας» και την εύλογη δυσπιστία; Η λογική. Παράδειγμα: εάν πιστεύεις ότι όλοι οι Εβραίοι της Ν. Υόρκης είχαν ειδοποιηθεί -τηλεφωνικά ή μέσω email- να μην πλησιάσουν τους Δίδυμους Πύργους την 11η Σεπτεμβρίου 2001 χρειάζεσαι γιατρό. Εάν, όμως, αρνείσαι να αγνοήσεις τις εμπεριστατωμένες αναλύσεις ανθρώπων όπως ο Ρίτσαρντ Κλαρκ ή ο Ουίλιαμ Σαφάιρ -«παλιά καραβάνα» των Ρεπουμπλικάνων, που κάποτε έγραφε τους λόγους του Νίξον- είσαι ένα λογικά σκεπτόμενο ον.

Για την οικονομία του χώρου περιοριζόμαστε στον Ρ. Κλαρκ. Διετέλεσε επικεφαλής των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών επί Κλίντον και -για κάποιους μήνες- επί Μπους. Σε συνέντευξή του στην «Washington Post», τον Μάρτιο του 2004, αποκάλυψε ότι από τις αρχές Ιουνίου του 2001 ο διευθυντής της CIA, Τζορτζ Τένετ, προειδοποιούσε αδιαλείπτως τον Μπους: «Επίκειται επίθεση της Αλ Κάιντα». Ουσιαστικά ο Κλαρκ έθεσε το ερώτημα: γιατί η κυβέρνηση, αν και γνώριζε εγκαίρως, αδράνησε πλήρως; Ανικανότητα ή σκοπιμότητα;

Πολλά -κι ενδιαφέροντα- είχαν προηγηθεί: ο Λευκός Οίκος καταχώνιασε την -«προφητική», όπως αποδείχθηκε- έκθεση της ειδικής επιτροπής Χαρτ-Ράντμαν για την εθνική ασφάλεια (Φεβρουάριος 2001). Αγνόησε το -επίσης «προφητικό»- υπόμνημα του πράκτορα του FBI, Κένεθ Ουίλιαμς (Ιούλιος 2001). Κώφευσε τον Αύγουστο, όταν, μετά τη σύλληψη του Μουσαουί, πράκτορες του FBI πιθανολογούσαν «χρησιμοποίηση ενός Μπόινγκ 747 ως όπλου». Οποιος τα συνεκτιμά όλα αυτά, προσπαθώντας να «βγάλει άκρη», έχει άραγε σχέση με τον αφελή που λέει ότι ενημερώθηκαν μυστικά... όλοι οι Εβραίοι της Ν. Υόρκης; Οχι δα!

Κατ' αναλογίαν έχει καμία σχέση η διαπίστωση ότι ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν είναι αγγελικά πλασμένος με την εκδοχή περί «στημένου» ντέρμπι στο Καραϊσκάκη; Είναι σαν να λες ότι επειδή στο χωριό σου κάθε τρία χρόνια «πέφτει» χαλάζι, ο ήλιος που καίει -τώρα έξω- είναι ψεύτικος. Ολες οι δυνάμεις του ήλιου και της σελήνης να συνωμοτούσαν, ο Μπόρχα δεν θα κατόρθωνε να στείλει επίτηδες την μπάλα σύρριζα άουτ. Αν μπορούν να παίξουν τέτοιο θέατρο, ο πεσμένος Εμπέντε που άπλωνε απεγνωσμένα χέρια και πόδια και οι «ερυθρόλευκοι» που πάσχιζαν να σκοράρουν, συγγνώμη, αλλά το Χόλιγουντ κάτι τους οφείλει στην επόμενη απονομή των Οσκαρ.

Μέχρι τότε, εδώ, όλο και κάποιο «βραβείο» ανευθυνότητας θα πρέπει να θεσμοθετηθεί. Υποψήφιοι; «Αστέρες» της πολιτικής και των ΜΜΕ. Οταν παρουσιάζεται η φαντασιοπληξία ως «τόλμη», δεν προκύπτει καν «θεωρία συνωμοσίας». Μπαρούφα άνευ ουσίας είναι. Σκέτη.